สูตรรักฉบับคนเถื่อน | 07
1466 คำ
๗
"ไฟ จะไปไหนเหรอลูก" ปั้นหยา เอ่ยถามบุตรชายคนโตที่กำลังสวมรองเท้าหลังจากที่เหลือบตามองเวลา ปกติเวลานี้อัคนีไม่ค่อยออกจากบ้าน บุตรชายคนโตของเธอมีงานประจำที่ต้องทำ นั่นคือการดูแลผับและสานต่อธุรกิจของครอบครัวนั่นคือสถานีน้ำมัน ฐานะทางบ้านที่ดีในระดับหนึ่ง สาเหตุเพราะ ปฐพี สามีของเธอและลูกชายฝาแฝดทั้งสองคน อัคนี คือแฝดผู้พี่ และ วายุภัค แฝดผู้น้อง ที่สานต่อเข้ามาช่วยงานพ่อกับแม่จนครอบครัวประสบความสำเร็จ และยกระดับความสำเร็จเพิ่มขึ้นในทุกๆ วัน
"อ่า... ไปหาเพื่อนครับแม่"
"หืม?" ผู้เป็นแม่ทำจมูกฟุดฟิด เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมราคาแพ ที่กลิ่นของมันทำให้คาดเดาได้ว่า ผ่านการฉีดพรมมาแล้วทั้งตัว
"ตัวหอมจัง ไปหาเพื่อนหรือไปหาสาวคะลูกชาย"
"โถ่แม่ครับ หาเพื่อนครับ"
"เหรอ เพื่อนผู้หญิงล่ะสิ ลูกชายแม่ถึงได้แต่งตัวหล่อ ฉีดน้ำหอมฟุ้งไปทั้งตัวแบบนี้ คนนี้ตัวจริงหรือเปล่า พามาเจอแม่บ้างสิ"
"ก็อยากพามาเจอนะครับ แต่น้องยังไม่มีท่าทีสนใจผมเท่าไหร่เลย"
"ฮันแน่ สุดท้ายอัคนีก็ลั่นแล้วว่าจริงๆ แล้ว กำลังออกไปหาสาวไม่ใช่เพื่อนแบบที่บอกแม่ตอนแรก" อัคนีถึงกับชะงัก เผลอหลุดให้แม่จับได้เข้าจนได้
"แม่โหดชะมัด แบบนี้สินะถึงจัดการพ่อซะอยู่หมัดเลย" เจ้าของคำพูดทำเป็นเฉไฉโดยการสอดแขนเข้าไปสวมกอดที่ร่างของผู้เป็นแม่เอาไว้ ปลายจมูกโด่งซุกไซ้ไปตามแก้มขาวผ่องของผู้เป็นแม่ทั้งสองข้างสลับกันไปมา
ฟอด~ ฟอด~
"แก้มแม่หอมที่สุด"
"แน่ใจเหรอ แก้มสาวๆ ในสต็อกของเราอาจจะหอมกว่าแก้มแม่ก็ได้มั้ง"
"แม่ครับ ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย"
"หูเริ่มแดง จมูกเริ่มแดง หมายความว่าสาวคนที่ลูกกำลังจะไปหา น้องต้องมีอิทธิพลต่อลูกชายแม่ในระดับหนึ่งสินะ"
"กำลังดูอยู่ครับ"
"ไฟดูเขา?"
"เขาต่างหากล่ะที่ดูผม"
"ให้มันจริงเถอะ ไม่ยักรู้เลยนะว่ามีกรณีแบบนี้ด้วย หมายความว่าคนนี้ต้องเป็นตัวจริงแน่ๆ เลย ให้แม่ไปขอให้ไหม แม่อยากให้ลูกชายแม่หยุดทำเจ้าชู้ยักษ์ วันไนท์สแตนด์แบบที่ลูกว่า เสี่ยงต่อการติดโรคเป็นบ้า ต่อให้ลูกจะบอกเหตุผลของลูกออกมาแต่ลึกๆ แล้วแม่ไม่เคยรู้สึกโอเคเลย"
"ผมป้องกันทุกครั้งนะครับแม่ และสาเหตุที่ทำแบบนั้น เพราะผมไม่ได้ต้องการผูกมัดกับผู้หญิงเหล่านั้น เธออยากได้เงิน ผมยอมจ่ายเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ แฟร์ๆ กันทั้งฝ่าย ผมไม่ได้ไปเอาเปรียบใครนะครับ"
"แต่การทำแบบนี้มันบาป สักวันกรรมจะตามทันนะพ่อหนุ่มนักรัก" อัคนีระบายรอยยิ้มออกมาทันทีที่ได้ยินแบบนั้น เขาไม่เคยปิดบังตัวตนของเขากับใครหรือแม้กระทั่งคนในครอบครัว มันอาจจะยากเกินกว่าจะทนรับฟังได้ แต่ในเมื่อเขาไม่เคยคิดที่จะหยุด แต่ยังมีความต้องการ เขาจึงเลือกที่จะใช้เงินแลกซึ่งความสุขเหล่านั้นเท่านั้นเอง
"หรือแม่ไม่โอเคที่ผมคิดและทำแบบนี้ครับ จะยอมให้ลูกชายแม่เป็นผู้ชายหลายใจ อ้อ อีกอย่างแม่ก็อยากอุ้มหลาน ให้ผมทำ..."
"No!" ปั้นหยาหลุดเสียงเตือนเสียงดังลั่น ส่งผลให้บุตรชายตัวดีเปล่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
"แม่อยากมีหลานนี่ครับ"
"แม่ไม่ง้อนักรักแบบไฟหรอก หากง้อ ก็ไม่รู้ว่าแม่ของหลานจะเป็นคนแบบไหน จะเป็นคนที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจจะได้ ใครจะอยากเสี่ยงกัน แม่พึ่งพาตาลมดีกว่า รายนั้นไม่สุงสิงกับเพศตรงข้าม จะต้องเป็นคนที่รักเดียวใจเดียว ผู้หญิงคนแรกที่จะผ่านเข้ามา จะต้องเป็นตัวจริง"
"ตามนั้นเลยครับ แม่จัดการไอ้ลูกชายอีกคนของแม่ได้เลย ผมไม่พร้อมที่จะมีหลานให้แม่หรอก แต่ส่วนเรื่องแม่ของลูก ถ้าคนในใจของผมโอเค ไว้ผมจะพามาหานะครับ" อัคนีขยิบตาทำเจ้าชู้ใส่ ส่งผลให้ฝ่ามือของมารดาฟาดลงมาที่ท่อนแขนแกร่งทันที
@สวนสาธารณะ
รถยนต์คันหรูสีแดงเพลิงเลื่อนเข้ามาเทียบสนามฟุตบาทที่มีไว้สำหรับเล่นกีฬา ดวงตาคมกริบกวาดมองออกไปรอบๆ ไม่ได้หวังหรอกว่าจะเจอคนที่นัดเอาไว้ จริงๆ แล้วตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่นัดหมาย ชายหนุ่มเพียงแค่อยากมาก่อน หวังจะสร้างความประทับใจให้แก่หญิงสาวที่เขากำลังหมายปอง
ขายาวมั่งคงก้าวลงมาจากรถ เดินอ้อมมาอีกด้านซึ่งเป็นฝั่งที่นั่งข้างคนขับ แผ่นหลังแกร่งพิงรถยนต์ของตัวเอง หันหน้าเข้าสระน้ำที่อยู่ข้างๆ ลานสวน พลางล้วงบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง
"อ้าวไฟ กูก็นึกว่าใคร" เสียงจากทางด้านหลังส่งผลให้อัคนีหันมอง พบ เปปเปอร์ เพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่เดินตัวหอมฟุ้งเข้ามาหา
"ไอ้เปอร์ มาทำอะไรแถวนี้วะ" ดวงตาคมกริบตวัดมองไปทางด้านหลังเพื่อมองหา เลยพบหญิงสาวในชุดเกาะอกสีดำทรงโตยืนโบกไม้โบกมือส่งมาให้เขากับเพื่อนสนิทที่หันมองพร้อมกัน
"กูมารับเด็ก มึงอ่ะ?" ผู้มาใหม่ร้องถาม สาเหตุที่เขาต้องมารับ เด็ก ของเขาที่นี่ เหตุผลจริงๆ เพราะไม่ต้องการให้ใครพบเห็นทั้งนั้น และเหตุผลในส่วนที่ไม่อยากให้ใครพบเห็น เป็นเพราะหญิงสาวที่เขาถูกใจ ดันมีเจ้าของซะแล้ว
"แล้วทำไมถึงต้องมารับที่นี่วะ อย่าบอกนะว่ายุ่งกับของของคนอื่น" เปปเปอร์หลบสายตา ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานาน อัคนีรู้คำตอบในทันที
"ไอ้เวร หาเรื่องแดกลูกปืนนะมึงอ่ะ"
"เอาน่า มึงก็รู้ว่าจริงๆ แล้วกูเป็นคนเบื่อง่าย บังเอิญว่าน้องคนนี้ถูกใจมากไปหน่อย ขอสักคนเถอะว่ะ อย่างน้อยก็เต็มใจทั้งสองฝ่าย อิ่มเมื่อไหร่ จะรีบคืนเจ้าของเขาไปทันที"
"หึ เรดาร์สายตาของมึงช่วงนี้พลาดบ่อยไปนะ ถ้าไม่อยากมีปัญหาในภายหลัง พยายามเช็กให้ถี่ถ้วนมากกว่านี้ก็แล้วกัน"
"ครับ สอนไม่ต่างจากพ่อกูเลย ทำอย่างกับว่า มึงไม่เคยพลาดเอาคนมีเจ้าของไปนอนด้วยงั้นแหละ"
"ไม่เหมือนกันเว้ย นั่นเพราะกูไม่รู้ต่างหาก อิ่มก็จ่ายเหมือนทุกๆ ครั้ง กูไม่เคยกินฟรี"
"ครับ พ่อคนดี ว่าแต่มึงเถอะ มายืนเก๊กอะไรแถวนี้วะ ร้อนก็ร้อน หิ้วเด็กสาวๆ สวยๆ ไปนอนตากแอร์เล่นไม่ดีกว่าหรือไง" อัคนีไม่ตอบรับ เลือกที่จะพ่นควันบุหรี่ขาวคลุ้งให้ลอยกระจากออกมา ดวงตาคมกริบยังทอดมองไปที่เบื้องหน้าตามเดิม
"เงียบแบบนี้ อย่าบอกนะเว้ย ว่ามึงนัดกับน้องน้ำคนสวยของมึง"
"อืม..." อัคนีตอบสั้น เขาคีบบุหรี่ไปจ่อที่ริมฝีปากอีกครั้ง แว๊บหนึ่งที่เหลือบตามองเวลา เห็นว่า อีกราวครึ่งชั่วโมงจะถึงบ่ายสามตามกำหนดที่นัดหมายเอาไว้
"คนนี้ทำไมยากกว่าทุกคนวะ พูดก็พูดเถอะกูเห็นมึงตามจีบมาหลายเดือนแล้วนะ อย่าบอกนะเว้ยว่ายังไม่ได้แตะแม้แต่ปลายก้อย บ้าเอ้ย เสียชื่อเสือไฟชะมัด"
"ป่านนี้คนของมึงรอแย่แล้วมั้ง ไม่รีบไปล่ะ"
"อย่ามาเปลี่ยนเรื่องน่า ทำไมไม่เคลมให้เร็วๆ เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ล่ะ จริงๆ แล้วคนอย่างนายอัคนีเจ้าของสถานีน้ำมันรวยเวอร์โปรไฟล์แจ่มแบบมึง จะเอาใครก็ได้ตั้งแต่วันแรกแล้ว คนนี้ทำไมลีลาจังวะ อย่าบอกนะ ว่าคนนี้ยากมาก ลวดลายเสือที่แกมีไม่สามารถใช้กับผู้หญิงคนนี้ได้?"
"กูไม่ได้รีบ"
"ไม่รีบ แปลว่ามึงจะจริงจังว่างั้น?"
"เอาเป็นว่าเวลากูได้เคลม จะอัดคลิปเสียงมาฝากมึงก็แล้วกัน ไอ้เพื่อนเวร!"
"พอเหรอ ขอภาพด้วย อยากเห็นลีลาที่ทำให้ผู้หญิงรักผู้หญิงหลงนักหนา ชักอยากรู้ว่าจะเด็ดขนาดไหน"
"เออ ไว้กูจะเก็บคำขอของมึงไปพิจารณา" ผู้ฟังเปล่งเสียงหัวเราะร่า ทำเหมือนกับว่าเรื่องที่กำลังคุยกันเป็นเรื่องปกติที่สามารถหยอกล้อกันเล่นได้
- ผู้เขียน
