ตอนที่ 24
กบิณฑ์ครุ่นคิด
“อือม์ ก็ดีเหมือนกัน แต่ว่าดูแลตัวเองได้นะ คงไม่เป็นลมเป็นแล้ง”
“โอ๊ย คนอย่างเลื่อมลนินอดทนค่ะ ทานทนด้วย ไม่เป็นอะไรตายง่ายๆ หรอกค่ะ”
หล่อนเอาแต่ประชดประชันเขา ซึ่งเขาไม่ชอบเลยแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงตัดบท ไม่อยากกวนหล่อน หล่อนคงสบายใจดีถ้าไม่ได้เจอหน้าเขา แต่มันผิดไปจากเขา ที่ทุกยามเช้าพบเจอหน้าหล่อนทุกวันยิ่งจะดี จึงได้เดินเข้ามาทัก ยังไงก็เป็นเมียที่นอนด้วยหันมาหลายครั้ง เขาคิดว่าเลื่อมลนินไม่ใช่คนอื่น เขาไม่เคยคิด แต่เลื่อมลนินอาจจะคิดไปเอง คิดว่าหล่อนเป็นคนอื่นสำหรับเขา อย่างน้อยคนที่เป็นเมียของเขาคนนี้ก็โง่เหมือนกันนี่หว่า
“งั้นก็ตามสบายนะ จะไปกี่โมงก็ตาม ผมไปล่ะ” เขาผละก้าวจากไปข้างนอกพร้อมปิดประตูลงตามเดิม
“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าตามหลัง สายๆ หลังจากนั้นกบิณฑ์ไปทำงานแล้ว หล่อนเกิดอาการคลื่นไส้จนต้องแทบวิ่งไปอาเจียนที่ห้องน้ำ สิ่งนี้ทำให้หล่อนแน่ใจว่าหล่
