คิดไม่ออกบอกไม่ถูกเพื่อนช่วยได้

1202 คำ

ตอนที่ 28 ขณะที่นั่งบนรถคันหรูนั้น คุณพิณอำพันก็เอ่ยพูดแบบลอยๆ เหมือนกัน “แม่ว่าหนูเพียงเหมาะสมกับแกนะกบิณฑ์ สกุลรุนชาติก็สูง แถมคุณพรรณก็เป็นเพื่อนแม่ แม่ล่ะชอบจริง รักหนูเพียงถ้าจะให้มาเป็นสะใภ้” เขามีท่าทีเฉยเมย นิ่งฟังเหมือนกันกับคำพูดของมารดา มือหนึ่งก็กำพวงมาลัย ขณะเดียวกันใจก็กังวลกระหวัดคิดไปถึงเลื่อมลนินเพียงอย่างเดียว เขาไม่ได้ตอบคำถามผู้เป็นมารดา จนนางไม่พอใจนึกว่าเขาไม่สนใจนาง จึงเอ่ยเรียก “นี่กบิณฑ์ แกฟังแม่หรือเปล่านี่ ที่ฉันพูดอยู่นี่” นางตะเบ็งเสียงตะคอกด้วยความไม่พอใจ “ฟังครับ” เขาก็เลยตอบ “แม่นึกว่าแกจะไม่ฟังเสียแล้ว อุตส่าห์พูดถึงหนูเพียงให้แกเห็นคุณค่าของเพชร มันมีค่ามากกว่ากรวดหลายร้อยเท่าเลยล่ะ ไม่ใช่ให้แกมาจมปลักอยู่กับกรวดทรายที่ไร้ค่าอย่างแม่เลื่อมลนิน หมู่นี้แม่ว่าทุกลมหายใจเข้าออกของแกดูจะมีแต่แม่เลื่อมลนิน” คุณพิณอำพันกระแทกเสียงออกมาอย่างรู้สึกไม่พอใจ เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม