ตอนที่ 40 เป็นเฟอร์นิเจอร์ที่มีคุณค่าซึ่งบิดาหวงแหนเพราะตกทอดมาจากรุ่นบรรพบุรุษ นิลาศจึงหันหน้าไปมองหลังจากที่เหม่อมองเงียบ “เลื่อม มาเงียบๆ ไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงเลยลูก” “เลื่อมเรียกพ่อแล้ว คงจะเบาไปมังคะ พ่อเลยไม่ได้ยิน” หญิงสาวตอบ พาร่างระหงในภาวะที่มีครรภ์มาหาบิดา นิลาศบอกลูกสาว “พยายามเดินดีๆ หน่อยนะลูก กำลังท้องไส้ด้วย แล้วนี่กบิณฑ์รู้หรือเปล่า” หญิงสาวเงียบไปนิดก่อนตอบบิดา “ไม่ค่ะ เขาไปบ้านเพื่อน” นายนิลาศอึ้งนิ่งเงียบ “ไปบ้านเพื่อน ทั้งๆ ที่เมียท้องไส้” “เลื่อมก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาหรอกพ่อ เป็นเพื่อนสมัยเก่าของเขาน่ะค่ะ เคยเรียนอนุบาลด้วยกัน ยี่สุ่นเป็นคนบอกหนู” “แล้วนี่ หนูก็มาคนเดียว” “ค่ะ ไม่เป็นไรนี่คะ เลื่อมไม่กลัวอะไร” “แต่ว่าคนท้องไส้ เขาไม่ให้เดินทางไปไหนนะลูก” นิลาศเอ่ยบอกบุตรสาวด้วยห่วงใย “ไม่เป็นไรสักหน่อย เลื่อมแค่มาบ้านพ่อ เลื่อมจะมาบ้านพ่อของตนเองไม่ได้หรือค