ตอนที่ 42
“แต่เรายังอนุญาตให้คุณเข้าไปไม่ได้ มีเบอร์โทร.ไหมครับ ลองโทร.เข้าภายในดู ขอโทษด้วยที่เราจำเป็นต้องป้องกันตามหน้าที่ เพื่อไม่ให้เกิดทรัพย์สินสูญหาย หรือเดือดร้อนสำหรับผู้เช่า เพราะว่าสมัยนี้มิจฉาชีพมีเยอะ มากันร้อยเล่ห์เหลี่ยม”
รปภ.ทักท้วง เขายืนอยู่ตรงนั้น
“ไม่เป็นไร ผมจะโทร.เข้าไปเดี๋ยวนี้”
เขาแปลกใจเหมือนกัน เขาขับรถสปอร์ตราคาแพงขนาดนี้ยังมองเห็นเขาเป็นโจรเป็นขโมยอีกหรือนี่ รปภ.คนนี้ช่างตาถั่วสิ้นดี ช่างเถอะ ไม่คิดอะไร ในเมื่อมันเป็นเงื่อนไขของอาคารสถานที่เขาก็ทำตามนั้น มันไม่ใช่ปัญหายุ่งยากอะไรกันเลย แต่เป็นอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน ปกป้องดูแลคุ้มครองผู้อาศัยเป็นอย่างดี มีความรู้สึกว่าปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
เขากดเบอร์ของเลื่อมลนิน บอกว่า
“ช่วยมารับผมหน่อย รปภ.ไม่ให้เข้าอย่าลืมเอาคีย์การ์ดมาด้วย ผมรออยู่ข้างล่างนี่ เร็วหน่อยนะ ใจร้อน อยากจะเห็นหน้าลูกเมียใจแทบจะขาด” เลื่อมลนินได
