ตอนที่ 20
คุณพิณอำพันยังลอบมองบุตรชายด้วยสีหน้าขุ่นเคือง ไม่รู้ว่ากบิณฑ์คิดยังไงอยู่ คุณพิณอำพันพูดผสมโรงอยู่ทางด้านหลังว่า
“แม่ว่าแล้วเชียว กล้าเอาตัวเองมาแลกขนาดนี้มันต้องผ่านเรื่องฉาวโฉ่มานับไม่ถ้วนนี่ล่ะ ตาแก๊ฟเอ๋ยตาแก๊ฟ แกจะได้หูตาสว่างเสียทีล่ะว่าแม่ผู้หญิงอย่างเลื่อมลนิน มันไม่มีราคาค่างวดอะไรกับแกหรอกลูก หันไปสนใจหนูเพียงดีกว่า เพียงอำพรคือคนที่แม่อยากจะได้มาเป็นสะใภ้” กบิณฑ์นิ่งเงียบกริบ ไม่สนใจมารดา ใครจะว่ายังไงก็ตามทีเขาเชื่อหูและสายตาของตนเองมากกว่า
“ขอบใจที่คุณแม่กรุณาบอกผม แต่ผมขอร้องผมอยากจัดการเรื่องนี้กับตัวเอง โดยเฉพาะคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปให้หมด”
“แกละก็ ทำอย่างนี้เท่ากับยุยงส่งเสริมให้เลื่อมลนินชนกับแม่สิ แกก็รู้นี่ว่าฤทธิ์มันร้ายแค่ไหน ลำพังแม่จะไปต้านทานไหวเสียที่ไหน ต้องให้หนูกรองเข้ามาช่วย”
“กรองอุราเข้ามายุ่งอะไรด้วยทำไมคุณแม่” เขาเอาเรื่อง หันไปทางกรองอุร
