You are my destiny❤️พรหมลิขิตรัก<2>ก่อนจากลา NC20++

1730 คำ
เช้าวันต่อมา ควันสีเทาพวยพุ่งออกจากริมฝีปากสีไวน์ของคุณหมอหนุ่มที่ตื่นแต่เช้าด้วยความเคยชิน ในขณะที่ใครบางคนที่เขาพามาด้วยเมื่อคืน ยังคงนอนหลับตาอยู่บนเตียง ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มราวกับกำลังฝันดี กองทัพเพ่งพิศมองใบหน้าเนียนสวยด้วยความรู้สึกเอ็นดูเด็กสาวไม่น้อย ภายนอกแต่งตัวสวยเซ็กซี่ แต่ใครเลยจะรู้ว่าใบหน้าที่สวยงามน่าหลงใหล กลับแฝงไปด้วยความไร้เดียงสา กองทัพรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่เธอยังบริสุทธิ์ แต่กลับเลือกที่จะลุกขึ้นเดินตามเขามา จนกระทั่งเรื่องราวมาจบลงบนเตียงด้วยสัมผัสที่เร่าร้อน ผิวเนื้อเนียนขาวละเอียดอย่างคนที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี หน้าอกอวบที่เด้งสู้มือยามถูกฟัด เพียงแค่คิดความใหญ่โตที่อยู่ภายใต้ชุดคลุมก็พองโตขึ้นมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้วเรื่องอารมณ์ความต้องการทางเพศ คุณหมออย่างเขามักจะควบคุมมันได้ดีมาเสมอ “อื้อ” เจ้าขาร้องครางขึ้นมาเสียงเบา ก่อนที่ดวงตากลมโตจะลืมตาขึ้น พลางกะพริบตาปริบ ๆ ในขณะที่สมองกำลังประมวลผลถึงเรื่องราวในค่ำคืนที่ผ่านมา ใบหน้าเนียนสวยค่อย ๆ แดงระเรื่อราวกับลูกเชอร์รี ร่างเล็กกระวีกระวาดผุดลุกขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อภาพทั้งหมดมันย้อนกลับกลับมาเป็นฉาก ๆ มือบางยกขึ้นปิดหน้าเอาไว้อย่างคิดไม่ตกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ในขณะที่ใครบางคนกระตุกยิ้มมุมปากน้อย ๆ พร้อมกับจ้องหน้าอกอวบที่เต็มไปด้วยรอยแดง ที่เกิดจากการดูดดึงและไล้เลียของตัวเองเองตาเป็นมัน “ตื่นแล้วเหรอคนสวย” น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถามเจ้าขา ทำเอาร่างบางรีบหันขวับไปมองผู้ชายที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ริมหน้าต่าง เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลานั้นชัด ๆ เต็มตา เจ้าขาก็อดที่จะยอมรับกับตัวเองอย่างแมน ๆ ไม่ได้ว่า เมื่อคืนนี้เธอมองว่าเขาหล่อและมีเสน่ห์มากแล้วนะ แต่พอได้เห็นเต็ม ๆ ตายิ่งทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ เกิดอาการหวั่นไหวกับผู้ชายแปลกหน้าขึ้นมาเสียดื้อ ๆ เจ้าขามองหน้าคนที่บอกว่าตัวเองชื่อไคอย่างที่ไม่อาจละสายตาไปได้ โดยที่ลืมไปว่าตอนนี้ตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น ในขณะที่ร่างสูงยิ้มกริ่มด้วยความเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินมาหาร่างบางที่นั่งมองเขาตาแป๋วอยู่บนเตียง และกว่าที่เจ้าขาจะรู้ตัว คนเจ้าเล่ห์ก็ก้าวขึ้นเตียงมาประชิดตัวเธอเสียแล้ว เป็นอีกครั้งที่ใบหน้าของทั้งสองคนอยู่ใกล้ชิดกัน จนลมหายใจเป่ารินรดซึ่งกันและกัน “อะ เอ่อ ใกล้เกินไปแล้วค่ะ” เจ้าขาท้วงเสียงเบาพร้อมกับก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย ความมั่นใจที่เคยมีหายไปจนหมดสิ้นเมื่อเขาเข้ามาใกล้ชิด ก่อนที่เจ้าขาจะพบว่าตัวเธอนั้นเปลือยเปล่า ตาหวานเบิกโตมือทั้งสองข้างรีบยกขึ้นมาปิดหน้าอกอวบเอาไว้พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมา ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่กองทัพขยับเข้ามาใกล้จนทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันโดยไม่ตั้งใจ “อ๊ะ” เจ้าขาร้องขึ้นมาด้วยความตกใจมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม กับจังหวะที่ดูจะส่งผลให้อารมณ์ของเธอหวั่นไหวเสียเหลือเกิน ร่างบางเตรียมตัวที่จะขยับหนี แต่อีกฝ่ายกลับดึงรั้งเอวบางเข้ามาหาตัวเองอย่างเอาแต่ใจ จนหน้าอกอวบแนบชิดบดเบียดไปกับหน้าอกแกร่ง ส่วนใบหน้าของกองทัพแนบชิดอยู่กับแก้มเนียนที่นุ่มราวกับแก้มเด็กของเธอ “ยั่วจนฉันขึ้นแต่เช้าเชียวนะคนสวย” กองทัพเอ่ยปรักปรำสาวเจ้าเสียงกระเส่า ในขณะที่เจ้าขาบึนปากหน้างอน้อย ๆ เมื่อถูกคนตรงหน้ากล่าวหา เธอไม่ได้ยั่วเขาสักหน่อย มาหาว่าเธอยั่วเขาได้อย่างไรกันคนบ้า “เจ้าขาไม่ได้ยั่วสักหน่อย” เจ้าขาตอบกลับกองทัพที่ยกยิ้มมุมปากน้อย ๆ พร้อมกับพยายามจะสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนที่แข็งราวกับคีมเหล็ก แต่กองทัพกลับกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม จนเธอไม่สามารถที่จะขยับตัวหนีไปไหนได้เลย เขาช่างร้ายกาจกว่าที่เธอคิดไว้เสียอีก เจ้าขาได้แต่คิดอยู่ในใจ “จะไม่รับผิดชอบหน่อยเหรอคนสวย เช้า ๆ แบบนี้ผู้ชายมักจะมีอารมณ์นะรู้ไหม” คำถามนั้นทำเอาเจ้าขาทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว จะให้เธอรับผิดชอบอะไรกันล่ะ เรื่องของเธอกับเขามันจบตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว และนี่มันก็ได้เวลาที่เธอต้องกลับโรงแรมแล้วด้วยสิ ป่านนี้พี่เอมมี่โทรหาเธอกี่สายแล้วไม่รู้ “เจ้าขาไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ทำไมเจ้าขาต้องรับผิดชอบด้วย” จบประโยคแสนดื้อดึงนั้น คนเอาแต่ใจก็ผลักร่างเล็กที่ไม่ทันตั้งตัวให้นอนราบลงไปกับเตียงกว้างที่ยับยู่ยี่ พร้อมกับรวบมือบางขึ้นไปไว้บนศีรษะ ส่วนใบหน้าหล่อเหลาซุกลงที่ซอกคอหอมด้วยความหลงใหล ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเจอกัน แต่ผู้หญิงคนนี้กลับทำให้เขามีอารมณ์เพียงแค่ได้สัมผัสหรืออยู่ใกล้ชิดกัน “ปล่อยเจ้าขานะ เจ้าขาจะกลับบ้านแล้ว” เจ้าขาร้องบอกคนหื่นที่กำลังซุกไซ้ซอกคอของเธออยู่ เขาขบเม้มทำรอยรักเอาไว้อย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ ทั้ง ๆ ที่เขากับเธอไม่ได้เป็นอะไรกัน ส่วนคนเจ้าเล่ห์เมื่อได้ยินเสียงใสร้องบอก ก็ทำตีมึนราวกับว่าไม่ได้ยิน พลางเลื่อนใบหน้าไปซุกซบเข้าหาหน้าอกอวบ ทำเอาเจ้าขาขนลุกทันทีด้วยความเสียวสยิว “บ้านไม่หนีไปไหนหรอกคนสวย แต่ฉันน่ะสิที่ตอนนี้ทนไม่ไหวแล้วรู้ไหม” พูดจบก็ตะโบมจูบโลมเลียหน้าอกอวบด้วยความดุดันไร้ความอ่อนโยน ทำเอาเจ้าขารู้สึกเจ็บและเสียวไปในคราวเดียวกัน แต่สุดท้ายแล้วกองทัพก็ใช้ความช่ำชองในเรื่องเซ็กซ์ชักจูงจนเจ้าขาติดกับดัก ให้เธอหลงเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่หยาบโลนของเขาในที่สุด ปึก “อ๊ะ อ๊า เจ้าขา จะเจ็บ อื้อ” เจ้าขาร้องบอกด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้เธอถูกเขาจัดแจงให้อยู่ในท่าคลานเข่า ใบหน้าสวยซบลงบนหมอนอย่างหมดแรงห้าม เลือดสีแดงสดค่อย ๆ ไหลออกมาชโลมความใหญ่โตของกองทัพจนเปียกชุ่ม เมื่อกุหลาบดอกใหญ่กำลังถูกผีเสื้อตัวร้ายดูดชิมลิ้มรสน้ำหวานอีกครั้ง “อ๊า ทนหน่อยนะคนสวย ร่องเธอแน่นเหลือเกิน” กองทัพกัดฟันแน่นเพื่อข่มกลั้นความเสียวซ่าน ตั้งแต่รู้จักเซ็กซ์ครั้งแรก เขาก็ไม่เคยเจอผู้หญิงที่บริสุทธิ์อีกเลย คนที่เขามีอะไรด้วยแบบ One Night Stand ล้วนเป็นสาวที่มากด้วยประสบการณ์ทั้งนั้น แต่กลับหาความคับแน่นไม่เจอจนบางครั้งเขาก็หมดสนุกไปเสียดื้อ ๆ “อ๊ะ อื้อ บะ เบาหน่อยค่ะ อ๊า” เจ้าขาหันมาบอกคนที่กำลังกระแทกกระทั้นความใหญ่โตเข้าหาเธอด้วยใบหน้าที่ยั่วยวนโดยไม่รู้ตัว นั่นทำให้กองทัพยอมเบาแรงลง แล้วก้มตัวลงไปจูบเบา ๆ บนแผ่นหลังเนียนสวย แต่ไม่วายยังส่งมือใหญ่ไปบีบเคล้นคลึงหน้าอกอวบเบา ๆ อย่างกระสันในอารมณ์ใคร่ “อ๊า เจ้าขาเสียว” เจ้าขาร้องออกมาอย่างลืมตัว เมื่อหน้าอกอวบอัดของเธอถูกบีบเคล้นด้วยฝ่ามือใหญ่ อีกทั้งจังหวะการกระแทกที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอ โดนกระทำพร้อมกันแบบนี้มันยิ่งทำให้เจ้าขาเสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว ปึก ปึก ปึก เสียงกระแทกที่หยาบโลนดังขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์ของกองทัพ โดยที่เจ้าขาทำได้เพียงร้องครางออกมาเสียงหวาน จนเธอรู้สึกว่าเสียงของเธอคงแหบแน่นอน เป็นเวลากว่าสองชั่วโมงที่กองทัพเรียกร้องความรับผิดชอบจากเจ้าของเรียวขางามที่กำลังสั่นระริก หญิงสาวแทบหมดแรงทรุดลงไปบนเตียง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่กองทัพคำรามออกมาเสียงดังลั่นห้องนอน พร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นใส่ดอกไม้งามที่บวมแดงช้ำ แช่กายรีดน้ำออกจนหมดทุกหยาดหยด เจ้าขาทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง เป็นจังหวะเดียวกับที่กองทัพถอนตัวตนออกจากช่องทางรักที่บวมช้ำ พร้อมกับอุ้มคนตัวเล็กเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ จัดการอาบน้ำทำความสะอาดให้เธอทุกซอกทุกมุม และอุ้มเธอออกมาข้างนอกจัดการแต่งตัวด้วยชุดเดิมให้จนเรียบร้อย ปิดท้ายด้วยการสวมเสื้อยีนตัวใหญ่ของเขาทับให้อีกชั้น เพราะเขารู้สึกว่าชุดของเธอมันโป๊จนเกินไป ขืนเดินทางกลับบ้านด้วยชุดแบบนี้ มีหวังถูกลากเข้าข้างทางก่อนถึงบ้านแน่ ๆ ทั้งสองคนเดินลงมาชั้นล่างพร้อมกัน แต่กลับหยุดอยู่ที่หน้าทางเข้าของคอนโดหรู เจ้าขาค่อย ๆ หันมามองเจ้าของรอยรักบนร่างกายเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะยิ้มออกมาเล็กน้อย ในใจรู้สึกหวิวชอบกลเมื่อถึงเวลาที่ต้องจากกัน เขาและเธอต้องกลับไปสู่โลกแห่งความเป็นจริงแล้ว “ขอบคุณนะคะสำหรับค่ำคืนที่ผ่านมา” จบประโยคนั้นเจ้าขาก็รีบหันหลังเดินจากไปทันที ในขณะที่กองทัพได้แต่มองตามร่างบางไปจนสุดสายตา แล้วค่อยหันหลังให้เธอและเดินไปตามทางของตัวเอง เธอและเขาแค่เพียงผ่านมาพบกันด้วยความบังเอิญและมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเพียงชั่วคืนเท่านั้น และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เราทั้งคู่ต้องกลับไปใช้ชีวิตตามเส้นทางที่ถูกกำหนดเอาไว้ แต่ใครเล่าจะล่วงรู้ถึงอนาคตว่า เส้นทางของทั้งสองนั้นกำลังจะมาบรรจบพบกันอีกครั้ง และครั้งนี้จะกลายเป็นการพบกันที่ต้องผูกติดทั้งชีวิตและความรักเอาไว้ด้วยกันจนนิรันดร์
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม