เจ้าขาลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความรู้สึกสดชื่นที่ได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มอิ่ม ร่างบางค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากที่นอนพร้อมกับบิดตัวไปมาเล็กน้อย ตอนแรกเธอจำได้ว่าเผลอนอนหลับซบบนอกของพี่ทัพและก็น่าจะเป็นเขานั่นแหละที่อุ้มเธอเข้ามานอนข้างในห้อง รอยยิ้มบาง ๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าเนียน ก่อนที่คุณแม่ท้องอ่อนจะลุกขึ้นจากที่นอนและเดินออกไปข้างนอก
เมื่อเดินออกมาจากห้องนอน ร่างสูงที่คุ้นตาตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับสวมแว่นตา ดวงตาคมกริบที่มักจะมองมาที่เธอเสมอในยามนี้เต็มไปด้วยความจริงจัง เมื่อตรงหน้าของกองทัพคือโน้ตบุ๊กที่เต็มไปด้วยกราฟอะไรสักอย่างที่เธอก็มองไม่ออกเหมือนกัน ก่อนที่กองทัพจะเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับเจ้าขาที่กำลังมองเขาอยู่ยิ้ม ๆ มือใหญ่กวักมือเรียกให้เธอเดินเข้าไปใกล้ ๆ ซึ่งเจ้าขาก็เดินเข้าไปหาพี่ทัพของเธออย่างไม่อิดออด
“ว้าย ตกใจหมดเลย”
เจ้าขาร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ มือให
