You are my destiny❤️พรหมลิขิตรัก<30>พุธโธ ธัมโม สังโฆ พี่ทัพต้องรอด

3137 คำ

เช้าวันต่อมา เจ้าขาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เมื่อยขบไปทั้งตัว เพราะเมื่อคืนกว่าที่เธอจะได้นอนก็เกือบตีสาม เธอหลับทั้ง ๆ ที่พี่กองทัพยังไม่เสร็จด้วยซ้ำ ด้วยความเหนื่อยจนไม่สามารถทนต่อความง่วงได้ ดวงตากลมโตเพ่งพิศมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยามหลับราวกับหนุ่มน้อยที่ไร้พิษสง แต่ใครเลยจะรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจเพียงใด โดยเฉพาะความเจ้าเล่ห์ที่เธอมักจะตามไม่ค่อยทันเขาสักเท่าไหร่นัก เจ้าขาทำใจกล้ายื่นจมูกไปกดลงบนแก้มเนียนของคนที่นอนหลับสนิท กลิ่นหอมของแก้มนุ่มทำเอาคุณแม่ท้องอ่อนไม่อยากผละออก เธอยังคงกดจมูกค้างเอาไว้อย่างนั้นเพื่อสูดดมความหอมด้วยความสดชื่น ทำเอาคนที่แกล้งหลับถึงกับทนไม่ไหวอีกต่อไป กองทัพลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางดวงตากลมโตของเจ้าขาที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ “แอบลักหลับพี่เหรอจ๊ะเมียจ๋า” รอยยิ้มกรุ้มกริ่มเผยอยู่บนใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่คนแอบหอมแก้มรีบเบือนหน้าหนีคนเจ้าเล่ห์ที่แกล้งหลับด้วยความเขิน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม