นาทีต่อมา_
"มีห้องทำงานกว้างจังเลยนะคะ พี่ไคใช้ห้องนี้คนเดียวไหม" เสียงคนตัวเล็กให้ความสนใจเดินสำรวจภายในห้อง เครื่องมืออุปกรณ์ไอทีครบครัน แถมยังตกแต่งไปเรียบหรู
หากเธอเป็นเจ้าของซะเอง คงต้องหวงสิ่งของในห้องนี้มากๆแน่
"อืม รีบทำงานซะสิ" ใบหน้าคมคายเอียงเล็กน้อย สื่อความหมายไปบนโต๊ะทำงาน มีคอมพิมเตอร์รุ่นใหม่เปิดเครื่องไว้รอแล้ว
ร่างสูงเลือกพิงขอบหน้าต่าง หยิบมวนบุหรี่จากกล่องหรู จุดไฟแช็กสูบไร้ท่าทีเกรงใจผู้ร่วมอาศัย
"แล้วพิมขอใช้อีเมล์ตัวเองนะคะ ถ้ากดออกอันนี้ได้หรือเปล่าคะ?" พอร่างอรชรนั่งลงบนเก้าอี้อย่างดี มือบอบบางรีบเร่งทำงาน เพราะกลัวว่าเจ้าของมันจะเกิดเปลี่ยนใจทีหลังอีก
"จะทำอะไรก็ทำไป แต่อย่ายุ่งกับงานฉัน" เขาโน้มตัวเองลงจนเกือบแนบแผ่นหลังบาง เอื้อมกดรหัสผ่านให้หญิงสาวได้ทำงานถนัดขึ้น
ลมหายใจร้อนวาบหวิวสัมผัสหลังคอระหง จนอีกฝ่ายสะดุ้งเผลอตัวเกร็งเกือบลืมหายใจเอง
"ค่ะ
