ตอนที่20

1474 คำ

ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำที่ค่อนข้างกว้างและสะอาดเอี่ยม ในห้องน้ำมีของใช้ส่วนตัวที่เตรียมไว้ให้ฉันเรียบร้อยแล้ว ปัณณ์เป็นคนใส่ใจกับเรื่องราวเล็กๆเหล่านี้มาก อย่างเช่นชุดที่เขาหาให้ฉันเปลี่ยน ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่เสียเวลามานั่งจัดแจงของเหล่านี้ให้เองหรอก ในฐานะเพื่อนเขาเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งมากจริงๆ ดึงกลับมาถึงตอนที่เขาทำให้นักศึกษาหรือเพื่อนที่เรียนชั้นเดียวกันกับเราร้องไห้ ถ้าเป็นเหตุการณ์จึ้งๆแบบลืมไม่ลง ประหนึ่งบทละครเรื่องโรมิโอแอนจูเรียสแล้วล่ะก็ วันนั้นเป็นเทศกาลอะไรสักอย่างถ้าฉันจำไม่ผิดก็น่าจะเป็นวันวาเลนไทน์ ในห้องเรียนใหญ่มีนักศึกษานั่งเรียนกันอยู่เกือบร้อยคนเป็นช่วงที่กำลังเริ่มทยอยกันเข้ามานั่งจับจองที่นั่งสำหรับชั่วโมงเรียนในคลาสต่อไป ปัณณ์นั่งอยู่แถวกลางกับกรุณส่วนฉันนั่งอยู่แถวถัดมากับเพื่อนผู้หญิงอีกคน ซึ่งเพื่อนของฉันคนนี้ก็คือเพื่อนที่มาจากต่างจังหวัดด้วยกัน ตอนนี้เธอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม