หานจือหรงผู้ที่เป็นสามี ของเหลียงฉีเจิน ผู้เป็นพี่ชายของหานหลินปิงที่เงียบอยู่นาน ก็ไม่สามารถทนเงียบได้อีกต่อไป เขากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด
"พอได้แล้ว หากเจ้าต้องการที่จะไปจากที่นี่ เพียงเพราะไม่สบายใจเรื่องพี่สะใภ้ พี่จะเป็นคนจัดการเรื่องนี้ให้กับเจ้าเอง" พร้อมกับทอดมองไปที่ใบหน้าของผู้เป็นภรรยาอย่างไม่ชอบใจนัก
"อะไร..!? มองข้าเช่นนี้แม้แต่ตัวท่านเอง ก็คิดว่ามันยุติธรรมแล้วอย่างนั้นหรือ ท่านเป็นบิดาภาษาอะไรทำไมถึงไม่พูดเพื่อบุตรสาวของตนเอง มีอะไรพวกท่านก็จะประเคนให้กับนางทั้งหมดอย่างนั้นหรือ แล้วบุตรสาวของเรายังจะเหลืออะไรให้ได้ครอบครองอีก"
เหลียงฉีเจินหอบหายใจแรงด้วยความโกรธ ก่อนที่จะกล่าวต่อไป เพื่อระบายความไม่พอใจที่นางเก็บกักเอาไว้ก่อนหน้าจนหมดสิ้น "น้องสะใภ้อย่าหาว่าข้ากล่าววาจาดูถูกเจ้าเลยนะ แต่การเป็นสตรีที่ถูกสามีหย่าร้างมาอาศัยอยู่ในตระกูลเช่นนี้หลานสาวของเจ้าก็เป็นสตร
