พูดจบก็เหมือนจะเดินหนี แต่ก็ต้องถูกมือของขุนเขารั้งไว้ แล้วกระชากดึงกลับมาจนเฌอเอมถลาตามแรงดึง แผ่นหลังแนบกับหน้าอกของขุนเขา จากนั้นชายหนุ่มก็กระซิบลงที่ข้างหู
"อย่าอวดดี เธอมันก็แค่ของเล่นของฉันเท่านั้น อย่าคิดว่าตัวเองสำคัญสิ เธอมีสิทธิ์ถอนหมั้นด้วยเหรอ" เขาผลักร่างของเฌอเอมให้ห่างออกไป ส่วนตัวเขาก็สาวเท้าไปจากตรงนั้นทันที ปล่อยให้เฌอเอมยืนมองมันพูดอะไรไม่ออกสักอย่าง
หลังจากแยกย้ายกับพี่ขุนเขาเฌอเอมก็เอาแต่เงียบทั้งวัน ไม่ค่อยสนทนากับเพื่อน เพื่อนถามก็ไม่ค่อยตอบ จนเหมียวถามเลยถามขึ้น ทว่า เจตดันอยู่ตรงนั้นด้วยก็เลยรอจนกระทั่งเจตเดินออกไปหากลุ่มเพื่อนชาย เป็นโอกาสที่เหมียวจะได้ถาม
"เอม มีอะไรจะระบายหรือเล่าหรือเปล่า"
"ทำไม...เราอาการออกเหรอ"
"ชัดเลย หน้าหมองตั้งแต่เช้า ตั้งแต่ไปคุยกับอีพี่เขาละ มันทำอะไรให้ช้ำใจหรือเปล่า"
ประโยคคำถามของเพื่อนมันดันจุดประกายความเศร้าที่เกิดในใจ จนพรา
