ต่างฝ่ายต่างตกใจ เป็นขุนเขาที่ยอมปล่อยมือน้อง ทำให้เฌอเอมต้องรีบผลักอกชายหนุ่มให้ถอยห่าง จากนั้นก็รีบเดินมาที่ต้นเสียง
“อ้าว…ไปทำอะไรตรงนั้นละลูกมันมืดนะ”
“พอดี เอมเหมือนเห็นหมามันวิ่งเข้ามาค่ะ เลยไปดู”
“จริงเหรอ ปกติไม่มีหมาเข้ามาได้นะ เอ้…หรือว่ามันมุดรั้วเข้ามาจากทางด้านไหน” พูดจบกิ่งก็หันซ้ายหันขวาไม่นานขุนเขาก็เดินมาพอดี
“เขาก็อยู่เหมือนกันเหรอลูก หนูเอมบอกว่าเห็นหมาเข้าบ้านเรา เขาเห็นหรือเปล่า”
“เปล่านิครับ หากจะมีหมาก็คงจะไล่แมวมั้ง แมวมันชอบขู่ใส่ก็สมควรโดนแล้วละ”
พูดจบชายหนุ่มตัวสูงก็เดินเข้าบ้าน ปล่อยให้แม่ยืนงง ส่วนเฌอเอมเธอรู้ความหมายนั้นดี แต่ก็ไม่อยากโต้ตอบ ทำเพียงมองตามแผ่นหลังของอีกคนไปเท่านั้น
หลังจากที่ทานข้าวที่บ้านของป้ากิ่งและลุงเมศเรียบร้อย เอมและพ่อก็เดินกลับมาที่บ้านอย่างที่บอกว่าบ้านติดกัน จะว่าติดเสียทีเดียวก็ไม่ได้เพราะยังมีบ้านอีกหลังกั้นไว้อยู่
เดินเข้า
