เสียงเพลงจังหวะมัน ๆ ยังคงดังต่อเนื่องภายในห้องวีไอพี ร่างบางกำลังถือขวดเหล้ากระดกเข้าปาก ขยับกายเต้นไปตามเสียงเพลงท่ามกลางเสียงโห่ร้องของกลุ่มเพื่อนที่ขยับเต้นและมองภาพนั้นพร้อมกับเสียงหัวเราะลั่นด้วยความชอบใจ
“เอามาอีกขวด...อึก” ร่างบางเดินโซซัดโซกลับมาที่โต๊ะ วางขวดเปล่าที่เพิ่งดื่มหมดไปลงบนโต๊ะก่อนจะคว้าอีกขวดติดมือไป
“จะบ้าเหรอ ดื่มขนาดนี้ตับแข็งกันพอดี” คิมหันต์ร้องห้าม เขากระชากขวดเหล้าไปเก็บไว้ที่เดิมแล้วหันไปกอดกระชับมติมนต์ไว้ในอ้อมกอด “กลับกันได้แล้ว”
“ไม่อาว...อึก...ยังไม่อยากกลับ คนกำลังสนุก...อึก อยู่เลย ใช่ไหมพวกเรา ฮิ้ว!” เธอพูดสามครั้งสะอึกหนึ่งครั้งสลับกันบอกให้รู้ว่าตอนนี้ปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างกายกำลังพุ่งปรี๊ด
“พอได้แล้วโมนา”
“นายจะมาห้ามทำไม...อึก นายบอกว่าฉันเป็นของแปลก เป็นตัวตลกไม่ใช่เหรอ...อึก...ฉันก็เป็นให้นายอยู่นี่ไง อึก” มติมนต์เงยหน้าตอบ แล้วผลักร่างสูงออก
