ตอนที่ 19

1564 คำ

ส่วนพี่สนุ๊กทราบข่าวจากพี่นนแล้วว่า เขาย้ายที่พักใหม่เป็นคอนโดอยู่แถวห้วยขวางใกล้เลียบด่วน คงเป็นเพราะว่า พี่สนุ๊กกำลังจะขนย้าย ข้าวของมาอยู่ที่คอนโดใหม่ ทั้งสามหนุ่มเพื่อนสนิทกัน จึงเข้าไปช่วยด้วย ป่านนี้คงเสร็จและเลี้ยงฉลองกันตามลำพังแล้ว ที่คอนโดใหม่ของสนุ๊กหรือธันวายศ เป็นห้องชุดใหม่เอี่ยม สามสิบห้าตารางเมตร ถือว่ากว้างพอสมควร เป็นการตกแต่งในสไตล์ทันสมัยและครบวงจรทุกอย่าง ทั้งสโมรสรและสระว่ายน้ำรวมทั้งฟิตเนส บนชั้นยี่สิบห้า มองออกไปข้างนอกนั้นแสงดาวกำลังกลาดเกลื่อนทอแสงสุกสกาวกลางฟ้าราตรี ด้านในคือเตียงนอนกว้าง ปูด้วยผ้าปูสีน้ำตาลเข้าชุดกับหมอน เฟอร์นิเจอร์ในห้องเข้าชุดกันดี ที่สนุ๊กใจใหญ่ถึงกับซื้อคอนโด เพราะเขาเชื่อว่าเขามีโอกาสแล้ว งานการในวงการบันเทิงที่มีต่อเนื่อง ทำให้มีราบรับจนถึงขนาดมีกำลังซื้อ และชื่อของเขา รวมทั้งพนักงานขายและเจ้าของโครงการรู้จักเป็นการการันตีด้วย ที่ มีดาราในวงการให้ความสนใจที่อยู่หรูหราเช่นนี้ “ไว้ว่างๆฉันจะแวะมานอนด้วยนะ ถ้าไม่อยากกลับบ้านญาติที่ปากน้ำ” ธันวา สารินหรือเข้มเอ่ย รู้สึกอิจฉา สนุ๊ก ตัวเขาสามารถทำได้ แต่ติดภาระหนี้สินทางบ้าน ทำให้ไม่กล้าตัดสินใจเหมือนเช่น ธันวายศได้ นนหรือกนินทร์ไม่ได้ไขว่คว้าเรื่องคอนโด เพราะมีบ้านเป็นส่วนตัวแล้ว แต่ในอนาคตนั่นอีกอย่าง “พวกสาวๆกำลังเซลฟี่ในร้านไอศกรีมแถวสยาม น่าสนุกนะ” สนุ๊กเอ่ยพร้อมกับเหลือบมอง ที่มือถือพร้อมกับใช้มือเลื่อนภาพ พร้อมส่งอิโมจิ ไปให้ทั้งในอินสตาแกรม และไลน์ เฟซบุ้ค “พวกเราก็ส่งให้ดูมั่ง จะได้ไม่น้อยหน้า” เจ้าของห้องคอนโดใหม่เอ่ย พร้อมกับเซลฟี่ภาพตรงหน้า ที่มีเพื่อนทั้งสองนั่งอยู่บนโซฟาใหม่ มีโต๊ะกลมพร้อมทั้งอาหารเครื่องดื่มที่กินเพิ่งเสร็จ หลังจากที่ช่วยกันย้ายของและจัดห้อง เจ้าของห้องเลี้ยงเพื่อนรัก ไม่มีแอลกอฮฮอล์เข้ามาข้องเกี่ยว มีชาบูกับอาหารญี่ปุ่นสองสามอย่าง แต่มีธันวา สารินที่จุดบุหรี่สูบ แต่ขอตัวเดินออกไปทางด้านระเบียงหลัง เพื่อไม่ให้รบกวนเพื่อน “เฮ้ย นน นายลองนอนดูสิ” เจ้าของห้อง ที่ทิ้งตัวลงแล้วบนที่นอนกว้าง ชวนเพื่อนรักที่นั่งอยู่ตามลำพังด้วยการไถเฟซ ซึ่งเจ้าของห้องนั้นกางตัวเองแผ่หลาเต็มที่ นอนเหมือนประทับใจสุดกับห้องนี้ เป็นที่พักถาวรในอนาคต เมื่อสนุ๊กเลื่อนตัวเองลงจากเตียง ที่นอนที่หยุ่นรองรับสรีระทั้งหมดได้ดี เต็มน้ำหนักไม่กระจายตัวและอ่อนยวบ เมื่อนนลองทิ้งตัวแล้วตอบเพื่อน “อื้อ นุ่มดี น่านอน” จากนั้นเขาก็ดีดสปริงตัวเองลงมาจากที่นอนเพื่อน แล้วเดินมาหยุดที่โซฟาเช่นเดิม เพราะเป็นช่วงเวลาพักผ่อนของทั้งสามหนุ่ม ทุกคนมีงานละครต่อเนื่อง ดึกโขมากแล้ว ที่สหายหนุ่มทั้งสาม ยังคงอยู่ด้วยกัน ส่วนนน คิดว่าไม่เกินครึ่งชั่วโมง เขาจะเดินทางกลับ เพราะไม่เคยค้างที่อื่น ส่วนเข้มหรือ ธันวา สารินได้พักค้างที่นี่ “ตามสบายเถอะพวกนาย แต่เราต้องกลับบ้าน ไม่เคยชินนอนที่อื่น” ครึ่งชั่วโมงต่อมาเมื่อถึงเวลาแล้ว นนจึงลุกเดินแล้วลาเพื่อนรักทั้งสอง ที่เดินลงมาส่งถึงข้างล่าง แล้วนนหรือกนินทร์ก็ขับออกไป กลับถึงบ้านนั้นถือว่า สามทุ่มครึ่งแล้ว เนื่องด้วยนนบอกกับบิดาและมารดาแล้วว่าไปบ้านเพื่อนที่ซื้อคอนโดใหม่ คุณกัมปนาทยังไม่หลับนอน แต่นั่งดูละครที่บุตรชายเล่นและละครออนแอร์แล้ว ยิ้มไปด้วย กล่าวชมฝีมือของบุตรชายกับภรรยา คุณอิสรีไม่ได้หลับ แต่กำลังจัดเตรียมสำรับอาหาร ที่จะทำขายและใส่บาตรในเช้าของวันพรุ่งนี้ ถือว่าเป็นการตลาดที่ยอดเยี่ยมของเธอ แต่กระนั้นคุณอิสรียังนึกถึงคุณภาพมากกว่าเดิม ยิ่งลูกค้าชื่นชมมาปากต่อปากเช่นนี้ น้องสาวคนเล็กก็อยู่ช่วยเช่นกันกับลูกชายคนโต เมื่อกนินทร์เดินเข้ามาทักทายสมาชิกในบ้าน “ยังไม่หลับกันอีกหรือครับ พี่วุฒิ น้องรินี” “ก็ช่วยจัดเตรียมข้าวของให้แม่ พรุ่งนี้จะทำใส่บาตรแต่เช้าแล้วก็เตรียมที่ร้านด้วย” คุณอิสรีหันมาตอบลูกชายคนกลางแทน “เสร็จพอดี” แม่ของเขาเอ่ยขึ้นอีก บอกกับลูกสาวคนเล็ก “รินีรีบเข้าไปล้างมือแล้วเตรียมตัวนอนได้แล้วลูก พี่วุฒิก็เหมือนกันพรุ่งนี้ต้องทำงนแต่เช้า” ภาวุฒิค่อยลุกขึ้นเดินไปล้างมือที่ซิงก์ในครัว ก่อนจะยกมือประสานสอดใส่กัน ในท่าบิดขี้เกียจโยกทีโยกขวาที แล้วเดินขึ้นชั้นบนทำท่าอ้าปากหาวหวอด ส่วนน้องสาวเขาก็เดินขึ้นตามหลัง “เสร็จแล้วหรือลูก” คุณอิสรีที่ยังไม่นอน ทักบุตรชายที่เพิ่งมาถึง “ครับ ร่วมสนุกกับพวกเพื่อนแล้วถึงกลับ” คุณกัมปนาทยกข้อมือนาฬิกาดู “นี่ไม่ได้ดึกมากนี่ พรุ่งนี้มีถ่ายละครหรือเปล่าล่ะ” “ไม่มีครับ อีกสองวันถึงมีคิว” เมื่อลูกชายเอ่ยแล้ว คุณอิสรีจึงพูดขึ้น “งั้นถ้าว่างก็ไปช่วยแม่ที่ร้านตอนกลางวัน พวกแฟนคลับของลูกบ่นถึงกันใหญ่เลย แม่ไม่รู้จะตอบยังไงดี” คุณอิสรีตอบลูกชาย นนหรือกนินทร์ตั้งใจไว้แล้วว่าจะแวะไปช่วยร้านอาหารของครอบครัวแน่ “งั้นถ้าเหนื่อยแล้ว ขึ้นไปนอนพักเถอะลูก คงไม่หิวนะ” “อิ่มมาแล้วครับ ตอนนี้ทานอะไรไม่ได้เลย” เจ้าของห้องอย่างธันวายศเลี้ยงเพื่อนรักทั้งสองอย่างอิ่มแปล้ .ในช่วงสายๆ กว่าที่นนนั้นตื่นก็ปาเข้าไปประมาณเก้าโมงครึ่ง มารดานั้น จัดเตรียมร้านอาหาร เปิดร้านตั้งแต่ตีสี่ นายกัมปนาทเช่นกัน หลังจากส่งลูกสาวคนเล็กสุด เขาจึงได้มาช่วยภรรยาดูแล แต่ว่าในช่วงใกล้เที่ยงนั้น ภาวุฒิลูกชายคนโต ได้พาใครคนหนึ่งมาด้วย นั่งรถคู่กับเขา เมื่อเดินเข้ามาจึงแนะตัวตัวเด็กสาวกับทั้งบิดาและมารดา “บอนไซ แฟนผมครับพ่อกับแม่” ภาวุฒิแนะนำตัวเด็กสาวกับบิดาและมารดา เธอยกมือไหว้ท่านทั้งสอง นายกัมปนาทและภรรยาพยักหน้า ส่วนเด็กสาวที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยได้เพียงสามปี ทำงานประจำแล้ว ที่ธนาคารเดียวกับ ภาวุฒิ แต่ว่าต้นเดือนหน้าเธอจะมีคำสั่งย้ายให้ไปทำงานที่สาขาอื่น ภาวุฒิมีเวลาในวันนี้ อีกอย่างอยากจะพาแฟนสาวมาพบหน้ากับคนในครอบครัว เขากะเวลาเพียงว่า ถ้าทานข้าวเสร็จอยู่คุยกับพ่อแม่นิดหนึ่งก็จะกลับกัน ให้ทันก่อนบ่าย ใช้เวลาขับรถประมาณไม่เกินสิบห้านาที “นนมาแล้วยังครับแม่” อาหารที่ตั้งวางอยู่ตรงหน้า สองสามอย่าง คุณอิสรีตักให้ลูกชาย และแฟนสาวของเขาทานอยู่ข้างใน ไม่ปะปนกับลูกค้าของร้าน “กำลังจะมาลูก นนบอกแม่แล้ว เพิ่งโทรคุยเสร็จ” คุณอิสรีนั้นง่วน อยู่กับการตักถุงแกง และตักใส่จานให้ลูกค้า ที่เดินเข้ามารับและยืนเรียงแถว ช่วงใกล้เที่ยงแบบนี้ ลูกค้าตึม อีกอย่าง เป็นเพราะรู้ ว่าเป็นร้านของแม่ดาราที่ กำลังมีชื่อเสียง แถวนี้ถือว่าเป็นย่านออฟฟิศ มีสำนักงานผุดขึ้นเยอะ ยิ่งอยู่ติดริมถนน ทำให้เห็นชัด มือของนางนั้นเป็นระวิงแทบไม่ได้ว่าง มีลูกมือคือเด็กในร้าน ที่ช่วยส่งให้ลูกค้าและนางมีรอยยิ้มยิ้มแย้มเสมอ “แม่อิงครับ นนมาแล้ว” นนที่เดินตรงมา หลังจากจอดรถไว้ ก็เดินเข้ามาข้างในร้านทันที เขาเห็นลูกค้าของร้าน หนาแน่นแบบนี้ ที่นั่งแทบจะไม่ว่าง จนบิดาและคนงานที่ร้านคาร์แคร์ต้องหาเก้าอี้และโต๊ะมาเสริม “อ้าว พี่ วุฒิ” นนมองเห็นพี่ชายทรุดนั่งอยู่กับเด็กสาวที่พามาด้วย นี่คือแฟนของพี่ชาย และภาวุฒิทานเสร็จยกแก้วดื่มน้ำ ส่วนแฟนสาวนั้นเธอวางช้อนส้อมและหยิบทิชชู่มาเช็ดริมฝีปาก “พี่แวะมาร้าน อยากพาบอนไซมาด้วย” กนินทร์พยักหน้ารับ บอนไซหรือ ภาวินีชำเลืองสายตามองน้องชายแฟนหนุ่ม ที่เห็นหน้าโลดแล่นแสดงอยู่บนจอแก้ว “ครับ” นนหันมายิ้มให้ เด็กสาวที่เป็นแฟนของพี่ชาย จากนั้น ขอตัวก่อน ช่วยทางหน้าร้านที่กำลังมีลูกค้ารายใหม่มาเพิ่มขึ้น กนินทร์ช่วยเสิร์ฟอาหารให้กับลูกค้า ที่เด็กในร้านสองสามคน เดินไปส่งตามโต๊ะแทบไม่ทัน และฝ่ายของภาวุฒิเมื่อทานแล้วก็ต้องรีบกลับ เพราะงานในช่วงบ่ายรออยู่

เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more