วันครบรอบ
1519 คำ
แสงสีอ่อนถูกสาดส่องมาจากดวงอาทิตย์กลมใหญ่ที่ค่อยๆ เผยขึ้นมาให้ได้เห็นอยู่ตรงเส้นขอบฟ้ากระทบลงกับผืนน้ำสีครามที่คอยสาดซัดคลื่นเข้ามายังผืนทรายสีขาวสะอาดเป็นระยะ ส่งผลให้เกิดเป็นทัศนียภาพแสนสวยงามเสมือนภาพวาดจากจินตนาการ...
ฉันทอดสายตาไปยังสรรพสิ่งตรงหน้าของตัวเองด้วยความรู้สึกที่ว่ามันทุกอย่างมันช่างสวยงามราวกับว่าดินแดนนี้ถูกเนรมิตขึ้นมาเพื่อฉันและแฟนเพียงสองคน...
เสียงคลื่นที่ยังสาดซัดเข้ามายังชายฝั่งดังขึ้นให้ได้ยินอย่างชัดเจนเพราะความเงียบสงัดในช่วงเวลาย่ำรุ่ง นี่มัน...โรแมนติก โรแมนติกจังเลย...
"เสน่ห์ครับ"
"คะ?" ฉันเอียงหน้ากลับมาทางด้านขวาเล็กน้อยถึงได้เห็นว่าแฟนตัวเองก็กำลังมองมาที่ฉันเช่นเดียวกัน
"สุขสันต์วันครบรอบสองเดือนนะครับ ฉันอาจจะขี้หวงไปบ้าง แต่ฉันก็...รักเสน่ห์มากเลยนะครับ" ก่อนที่เขาจะยื่นดอกกุหลาบสีแดงช่อโตมาให้ฉันในนาทีต่อมา และสิ่งนี้มันก็ทำให้ฉันถึงกับบ่อน้ำตาแตกเพราะความซึ้งใจอย่างไม่ต้องสงสัย
"ฉันรักนาย...รักนายคนเดียวนะ" ฉันรับรู้ได้ว่าเนื้อแก้มของตัวเองกำลังเผยให้เห็นเป็นสีแดงเพราะความเขินอาย ก่อนที่ฉันจะตรงเข้าสวมกอดหุ่นหมีของผู้ชายขี้หึงที่ยืนอยู่ข้างๆ กัน จนแสงจากดวงอาทิตย์ที่กำลังแผ่ความอบอุ่นมาปกคลุมสถานแห่งนี้ได้สะท้อนออกมาให้เห็นเป็นรูปเงารักของเราสองคน
สากลโลกทุกสิ่งบนโลกใบนี้จงเป็นสักขีพยาน ว่าฉัน...จะรักผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้แต่เพียงผู้เดียว...
จุ๊บ!
ฉันเขย่งเท้าและดึงเขาลงมาก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปบนแก้มซ้ายขวาของเขาเบาๆ
"ขอบคุณค่ะ" ฉันรวบเอวหนาของเขามากอดด้วยความรู้สึกรักที่ล้นออกมานอกอกจนท่วมท้นหาดทรายสวยที่เราสองคนยืนอยู่ และฉันก็มั่นใจจนเกินร้อยว่าเขาเองก็คงจะสัมผัสถึงความรู้สึกนั้นของฉันได้อย่างแน่นอน...
ศรันย์ติณห์ยคุณ รีสอร์ท
"นี่รีสอร์ทของป๊าอั๋นเอง" เขาออกปากบอกให้ฉันรับรู้ในทันทีที่เราสองก้าวเท้าเข้ามาด้านในรีสอร์ทสุดหรูแห่งหนึ่งซึ่งฉันก็พึ่งจะมารู้พร้อมๆ กับทุกคนนะแหละว่าที่นี่คือรีสอร์ทของเจ้าสัวต่งซินเขา
"คุณหนูอั๋นสวัสดีค่ะ" และเมื่อเราเดินเท้ามาจนถึงแผนกต้อนรับ พนักงานหญิงคนหนึ่งก็รีบตรงเข้ามาหาเราสองคนพร้อมด้วยรอยยิ้มที่สื่อถึงความเป็นมิตรไมตรีที่ดีในแทบจะทันที
"ผมรบกวนพี่นวลช่วยเตรียมห้องวีไอพีที่ติดวิวทะเลให้ผมหน่อยนะครับ"
"ยินดียิ่งค่ะคุณหนู" พี่นวลกดหน้าลงเล็กน้อยให้กับคำพูดเมื่อก่อนหน้าของแฟนฉัน
"พักผ่อนให้สบายนะคะคุณหนูเสน่ห์" ก่อนที่เธอจะหันมาพูดกับที่ได้ยิ้มอ่อนๆ กลับคืนไปให้พี่นวลเพราะยังทำตัวไม่ค่อยถูก
"ขอบคุณนะคะพี่นวล" พี่นวลกดหน้าลงเล็กน้อยก่อนจะแยกตัวออกไปเพื่อเตรียมห้องให้กับเราสองคนตามคำความต้องการของแฟนฉัน
ห้องพัก
"เขารู้ชื่อฉันได้ไงอะ" ในทันทีที่เราสองคนเข้ามาในห้องพักที่พี่นวลเป็นคนจัดเตรียมเอาไว้ให้ ฉันก็เลยได้ทีออกปากถามเขาถึงสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกค้างคาเมื่อก่อนหน้านี้
"ก็ในเมื่อเธอเป็นแฟนฉัน พนักงานทุกคนก็ต้องรู้ถูกไหม? ละเธองงอะไร?" มันก็จะไม่สงสัยหรอกค่ะคุณแฟนขาถ้าหากพี่แกไม่บ้าจี้มาเรียกน้องเหน่คนนี้ว่าเป็นคุณหนูอะ!
"เปล่า... ก็แค่รู้สึกแปลกๆ ที่เขาเรียกว่าคุณหนู"
"แปลกๆ ยังไงครับคนเก่งของไอ้อั๋น หืม..." เขาว่าก่อนจะก้มหน้าลงมาหาฉันกระทั่งหน้าผากของของเราสองคนประกบเข้าหากัน จนส่งผลให้ฉันกับเขากำลังมองตากันในตอนนี้...
เขินจังเลยมีแฟนหล่อ~
"เดี๋ยวก็เลื่อนตำแหน่งเป็นคุณหญิงแล้ว" เขาว่าอย่างล้อเลียนและมันก็ทำให้ฉันยิ่งรู้สึกเขินหนักขึ้นไปยิ่งกว่าเก่า
"คนบ้า" ฉันที่รู้สึกเขินจนทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่เลื่อนกำปั้นไปทุบอกไหล่ของคนที่ยังคงนั่งมองตาฉันอยู่เพื่อระบายความเขิน
"เวรเถอะ!" ก่อนที่นาทีต่อมาฉันจะเผลอร้องออกมาเสียงดังเพราะพึ่งจะคิดขึ้นได้ว่าฉันยังไม่ได้โทรไปรายงานคุณนายแม่เลยว่าฉันมาเที่ยวทะเลด้วยกันกับเขาสองคน
เวร!
"อะไร! เป็นอะไร!" เลยทำให้เขาต้องพลอยสะดุ้งเพราะตกใจในท่าทีของฉันไปด้วยอีกคน
"คะ...คือฉันยังไม่ได้บอกแม่เลยว่า..."
"นี่เธอคิดว่าแฟนของเป็นคนยังไงกัน" เขายกมือขึ้นมาห้ามฉันที่กำลังควานหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้าง ก่อนที่ฉันจะได้เห็นว่าใจตอนนี้เขากำลังยู่หน้าใส่ฉันเหมือนกับว่ารู้สึกไม่พอใจอะไรบางอย่างอยู่
"ฉันโทรไปบอกแม่ตั้งแต่ตอนที่เราออกรถมาสักพักแล้วครับ แต่ตอนนั้นเธอหลับอยู่"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไร...นี่แค่จะบอกแม่เองนะ" ฉันไหวไหล่เล็กน้อนและเผยรอยยิ้มเชิงล้อไปให้ผู้ชายขี้ร้อนตัวบางคน
"เข้าตามตรอกออกตามประตูแหละน่า" เขาว่าก่อนจะยื่นมือมาขยี้หัวของเล่นอย่างที่เขาเคยทำอยู่บ่อยๆ ในขณะที่ฉันเองก็นั่งนิ่งให้เขาได้ยีผมเล่นอยู่อย่างนั้นด้วยความเต็มใจ
"ง่วงจัง..." ตั้งแต่เมื่อคืนจนมาถึงตอนนี้ฉันยังไม่ได้นอนเลย ว่าแล้วก็หาวออกมาหวอดใหญ่โชว์ผู้ชายกันไปเลยสิคะ
"หาว~"
"พร้อมเป็นหมอนให้คุณหนูหนุนครับ" ได้ยินฉันบอกแบบนั้นเขาก็ไม่รอช้าที่จะทิ้งตัวลงนอนและยื่นแขนออกมารอรับให้ฉันได้หนุนนอน
"ขอกอดหน่อยนะ" ฉันเองก็ไม่รอช้าที่จะทิ้งตัวลงไปนอนหนุนแขนกำยำนั้นและหมุนตัวเข้าหาเจ้าของนั้นอย่างอ้อนๆ เหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ
จุ๊บ!
"ได้อยู่แล้ว" ในขณะที่เขาเองก็ไม่รอช้าที่จะคว้าตัวฉันไปกอดเอาไว้และแอบหอมเหม่งของฉันหนึ่งที
ฉันตื่นขึ้นมาอีกทีประมาณสามโมงเย็น แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าเพราะแฟนของฉันที่เคยนอนกอดเมื่อก่อนหน้านี้ไม่ได้นอนอยู่บนเตียงอีกแล้ว ฉันก็เลยรับลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาเพื่อจะเดินออกไปดูว่าเขาหายหัวไปอยู่ที่ไหนกันแน่
"อุ๊ย!"
ฉันสะดุ้งเล็กในในตอนที่อ้อมแขนที่แสนอบอุ่นนั้นได้กระโจนเข้ามาสวมกอดฉันไว้จากด้านหลังในตอนที่ฉันกำลังจะปิดประตูห้องพักพอดิบพอดี
"มาทางนี้ครับ" ฉันเดินตามแฟนมาเรื่อยๆ จนมาถึงชายหาดที่ถูกจัดแต่งเอาไว้ด้วยซุ้มประตูดอกไม้ขนาดเล็กที่ประดับไฟดวงน้อยห้อยระย้าหลากสี โดยด้านขวาของซุ้มมีรูปอัดกรอบของเราสองคนที่ถ่ายด้วยกันครั้งแรกวางอยู่บนขาตั้งไม้สักน้ำตาลเข้ม และสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกซึ้งใจมากไปกว่านั้นก็คือ เพื่อนสนิทมิตรสหายททุกคนที่รวมตัวกันอยู่ในที่แห่งนี้ โดยที่ทุกๆ คนกำลังสนุกสนานกับการปิ้งบาร์บีคิวกับทะเลเผากันอยู่
"ยินดีด้วยนะคะมีผัวครบสองเดือนแล้ว" แม่นางทั้งสามอย่าง อีช้าง ยัยแนนละก็ยัยซันพร้อมใจกันก้าวขาเข้ามาหาฉัน จะขาดหายไปก็กระเจี๊ยบและก็ยัยฟ้าที่ในวันนี้ไม่ได้มาด้วย
ถึงจะไม่ครบจำนวนเพื่อนสนิทหากแต่น้ำตาของฉันมันก็ยังร่วงหล่นลงมาอย่างที่ฉันเองก็ห้ามเอาไว้ไม่อยู่เหมือนกัน
"ขอบคุณนะ...เซอร์ไพรส์มากเลย ขอบคุณจริงๆ"
"ยินดีครับ" เขาตอบรับพร้อมด้วยรอยยิ้มทีามองยังไงก็หล่อก่อนจะยีหัวฉันเบาๆ อย่างที่เขาชอบทำ
"สักหน่อยป่าว" เป็นยัยแนนซี่ที่กำลังยกชูเหล้าฝรั่งแบรนด์โปรดของเราสองคนมาไว้ตรงหน้าฉันอย่างตั้งใจเชิญชวน
"ไม่!"
"ไม่เอา!" สามสาวและแฟนของฉันร้องออกมสพร้อมกันอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกมันพึ่งจะได้ยิน ฮ่าๆ
"ไม่! ไม่...พอ"
"ฮ่าๆ" เท่านั้นแหละพวกเราทุกคนก็ถึงกับหลุดหัวเราะพร้อมกันอย่างรู้สึกมีความสุข ฉันมีความสุขที่สุดเลย!
ขวดเดียวมันจะไปพออะไรละแนนซี่ เอ้อ!
- ผู้เขียน
