นับวันบัลลังก์เมฆยิ่งคิดฟุ้งซ่าน ซึ่งไอ้เรื่องฟุ้งซ่านทั้งหมดทั้งมวลนั้นมันล้วนเกี่ยวกับบุปผาสวรรค์แทบทั้งสิ้น เธอทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองค่อนข้างจะหนักเข้าไปเรื่อยๆ เพราะทุกวันสมองที่เคยคร่ำเคร่งกับงานจะเอาแต่คิดถึงเรื่องของเธอ ใบหน้าหวานใสติดจะรั้นคอยลอยมาวนเวียนรบกวนสมาธิอยู่ร่ำไปทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านจนอยากจะอาละวาดให้ลั่น เขากำลังโหยหาเธออย่างบ้าคลั่ง
และแล้วการรอคอยของเขาก็สิ้นสุดลง เมื่อนัยน์ตาคมเหลือบไปเห็นร่างอ้อนแอ้นที่อยู่ในชุดทะมัดทะแมงเหมือนเด็กผู้ชาย แต่ใครจะรู้ล่ะว่าถ้าปอกเปลือกออกแล้วแม่ตัวดีจะน่าหม่ำเป็นบ้า เด็กกำลังทำให้เขาปั่นป่วนระคนร้อนรุ่มไปทั้งสรรพางค์ ก่อนที่บัลลังก์เมฆจะสะบัดศีรษะทระนงขับไล่ความฟุ้งซ่าน แล้วพุ่งสายตาไปยังคนที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ใต้ต้นก้ามปู ทันใดนั้นเสียงห้าวกระด้างก็หลุดสบถออกมาเมื่อเห็นแม่คุณอยู่ในท่าโก้งโค้งสะโพก
“นรก! นี่แม่ตัว
