มุกลดาพยายามตั้งสติเมื่อยามที่อยู่ในอ้อมกอดของเควิน เอ่ยบอกเขาอู้อี้กับแผงอกกว้างกรุ่นกลิ่นหอมที่ชวนหลงใหลมากกว่าต่อต้าน
“นี่ปล่อยฉันนะ ฉันจะแจ้งข้อหาบุกรุกกับคุณ อย่าคิดนะว่าที่นี่บ้านเมืองไม่มีขื่อมีแป”
“เปิดประตูให้เข้ามาเองแท้ๆ ยังหาว่าบุกรุก... พอดีเจอกันยังไม่ได้ทัก เห็นที่อยู่ในเรซูเม่เลยตามมาทักสักหน่อย ตามมารยาท”
มุกลดากรี๊ดในลำคออย่างอัดอั้นไปหนึ่งทีกับคำว่าทักทายตามมารยาทของเขา... ทักทายตามมารยาททรามน่ะสิ เขาเล่นกอดจนแทบจมในแผงอกเขาจากนั้นแล้วยังโอบเสียแน่นซ้ำยังวางมือมาที่สะโพกหล่อนแล้วบีบเฟ้นอย่างเคยคุ้นตัวหนาของเขายังเบียดชิดกดสะโพกหล่อนให้แนบส่วนหน้าขาของเขาชิดจนใจพร่าสั่น
อีกมือของเขาเลื่อนมาล็อกท้ายทอยหล่อนเอาไว้ ใบหน้าของคนที่พยายามทักทายตามมารยาทอยู่ไม่ห่างจากหญิงสาวไม่เกินหนึ่งเส้นด้ายกางกั้น หรือว่าง่ายๆ คือเขาก้มมาทักทายเสียแนบชิด ซ้ำยังแนบริมฝีปากร้อนๆ มาประกบจูบ
