เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลายวันต่อมา พิกเล็ตนั่งหน้าบูดบึ้งเท้าคางอยู่บนเตียงนอนภายในห้องนอนของตนอย่างหมดอารมณ์ แดดดี้สั่งให้เธออยู่แต่ในบ้านและห้ามออกไปไหนทั้งนั้น โดยเฉพาะไปหาศิลา จนกว่าจะปิดข่าวเงียบและแก้ข่าวว่าเธอไม่ใช่มือที่สาม แกร๊ก! "ไปแต่งตัวได้แล้ว บ่ายนี้เราต้องไปทานข้าวกับแด๊ด" เดวินที่เดินเข้ามาในห้องนอนของลูกสาวก็เอ่ยเสียงราบเรียบ ยืนกอดอกอยู่หน้าประตูห้องนอนด้วยสีหน้าที่ยากจะคาดเดา "นี่แดดดี้ยังไม่เลิกความคิดที่จะจับหนูแต่งงานเหรอคะ ไม่เอาอ่ะ! หนูก็ขอโทษแดดดี้ไปแล้วไงคะที่ทำตัวไม่น่ารัก" พิกเล็ตเผลอแสดงกิริยาไม่น่ารักออกไปอีกครั้งต่อหน้าผู้เป็นบิดา "พิกเล็ต อย่าให้แด๊ดต้องพูดซ้ำ แต่ก่อนเราไม่เคยดื้อแบบนี้นะ เป็นเพราะผู้ชายคนเดียวนี่ทำให้หนูทะเลาะกับแด๊ดเหรอคะ" คราวนี้พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองลงมากกว่าครั้งก่อน เพราะเขาไม่อยากจะหลุดพูดอะไรออกไปที่ทำร้ายกระทบกระเทือนจิตใจของพิกเล็ตอีก "แดดดี