วันที่สองที่ชีคคามูนามาเยี่ยมชีคซาอิด เขาไม่ได้อยู่บ้านเต็มวันเพราะต้องไปประชุมกับอาคันตุกะเรื่องการร่วมทุนทางธุรกิจแปรรูปอาหารในรูปแบบอุตสาหกรรมขนาดยักษ์ ซึ่งราสอัลไมคาราฟมีความสนใจในการเพิ่มผลผลิตด้านอาหารแปรรูป หลังจากที่ประสบผลสำเร็จในการผลิตอาหารสดจากโครงการที่ผ่านมา... เมื่อเขากลับบ้านมาก็ค่ำมืดและคิดว่ามารดาคงทานอาหารเรียบร้อยและเข้านอนไปแล้ว... แต่ท่านกลับยังไม่หลับและนั่งรอเขาจนดึกดื่น... เขาแปลกใจคิดว่ามารดามีเรื่องด่วนอะไรจะคุยด้วย
“พรุ่งนี้ลูกว่างหรือเปล่า” ผู้เป็นมารดาถามทั้งที่ท่านคงพอจะทราบตารางงานจากเลขาและคนขับรถของเขาอยู่แล้ว...
“พรุ่งนี้ผมต้องเข้าประชุมเรื่องการร่วมทุนกับชาวต่างชาติ เป็นวันที่สองครับ”
“แล้วตอนกลับบ้านลูกพอจะมีเวลาทำอะไรสักอย่างให้แม่หรือไม่”
“ได้ครับท่านแม่” เขาตอบรับโดยที่ไม่คิดอะไรเพราะเห็นท่าทางเครียดๆ ของมารดา แต่พอเมื่อเขารับคำท่านก็ยิ้มออกและยิ้มกว้างมากจนเขารู้สึกว่าการรับปากจะทำอะไรสักอย่างจากท่าน โดยที่ไม่รู้ล่วงหน้าว่าจะทำอะไรนั้นน่าอันตรายอยู่เหมือนกัน
“แม่พานางในฮาเร็มคนใหม่มาให้ลูกในวันพรุ่งนี้ แต่นางไม่ได้มาอยู่ที่นี่ถาวร แม่อยากให้นางได้รับใช้ลูกในวันพรุ่งนี้... แม่เลือกเฟ้นหาหญิงงามที่แปลกใหม่ไม่จำเจ รับรองว่าลูกไม่เบื่อแน่นอน” ชีคคามูนาบอกลูกชายอย่างมั่นใจ เพราะนางติดต่อกับทางนั้นไว้และเลือกดาราสาวไทยหน้าสวยหวานและตกลงค่าตัวกันเรียบร้อย หล่อนจะเข้ารับใช้ชีคซาอิดหนึ่งอาทิตย์แลกกับค่าตัวที่ซื้อรถลัมเบอกินีได้หนึ่งคัน และต้องจ่ายค่านายหน้าราคากว่าสองล้านบาทไทยอีก แต่ท่านไม่เสียดาย เพราะตั้งใจจ้างนักแสดงที่ตกลงแล้วว่าดาราสาวคนนั้นจะต้องแสดงท่าทางไร้เดียงสาให้ท่านชีครู้สึกแต่งต่างจากนางฮาเร็ม นางจะให้คนไปรับดาราสาวคนนั้นพรุ่งนี้ ชีคคามูนาดีใจที่ลูกชายนั้นว่าง่ายไม่โวยวายอย่างที่นึกกังวลไว้แต่แรก
“จริงๆ แล้วท่านแม่ไม่ต้องลำบากหาใครมาก็ได้ครับ... วันนี้ผมก็ตั้งใจจะเข้าฮาเร็มอยู่แล้ว ทำงานมาเหนื่อยอยากให้มีคนนวดให้หายเมื่อยอยู่เหมือนกัน จริงๆ แล้วท่านแม่ไม่น่าหาคนมาเพิ่มเลย... ที่มีอยู่ผมก็ไม่ได้เรียกหาครบทุกคน มีใครบ้างก็ยังจำหน้าไม่หมด” ลูกชายบ่นติดตลก
“ไม่เป็นไรหรอก นางมาแค่อาทิตย์เดียว หากลูกไม่พอใจ ก็ไม่ต้องเลี้ยงไว้ให้ลำบาก นางก็ต้องกลับบ้านเมืองของนางเหมือนกัน” ชีคคามูนาบอกโดยละเว้นคำพูดที่พูดต่อในใจว่า หากลูกชายต้องการแต่งงานอยู่กินกับสาวไทยที่สวยหวานหยด นางนั้นก็สามารถเก็บผู้หญิงคนนั้นไว้ได้... แต่เลือกไม่พูด เพราะดูเหมือนจะลุ้นและบังคับลูกชายมากเกินไป จึงบอกกับตัวเองว่าเรื่องหามาให้ท่านทำได้ แต่ที่เหลือก็แล้วแต่ความชอบของลูกชายดีกว่า
“แล้วว่าแต่วันนี้ลูกจะเรียกคนไหน แม่จะได้บอกให้เด็กไปเตรียมตัวนางให้ลูก”
“เรียกอนาตาเซียมาก็แล้วกันครับ เดี๋ยวผมจะไปที่ฮาเร็มทีหลัง ตอนนี้ขอเข้าไปตอบอีเมลเพื่อนก่อนนะครับ ท่านแม่รีบนอนได้แล้ว เดี๋ยวนอนดึกจะไม่สบาย” ก่อนไปเขายังบอกมารดาให้รีบไปนอน ท่านชีคคาเองก็ง่วงเช่นกันแต่ด้วยที่รอคุยกับ ลูกชายเลยยังถ่างตารออยู่ เมื่อเขาไปแล้วท่านก็สั่งคนให้เรียกหาอนาตาเซีย หญิงงามร่างสูงระหงชาวรัสเซียที่คู่ค้าชาวรัสเซียนำมาเป็นบรรณาการให้ชีคซาอิดยามเมื่อติดต่อซื้ออาวุธสงครามกัน...
อนาตาเซียนั้นเป็นลูกสาวของเจ้าของร้านสปาฝีมือการนวดใช้ได้ และทรวดทรงองค์เอวของนางก็น่าหลงใหลจนนางในฮาเร็มหลายคนอิจฉา ตอนแรกที่เห็นชีคซาอิดเรียกหาสาวงามนางนี้บ่อยกว่าคนอื่น ชีคคามูนาก็คิดว่าชีคซาอิดสนใจแต่งงาน แต่คำตอบของลูกชายว่าไม่นั้นก็ทำให้นางทำใจลำบากมากขึ้นอีกเพราะไม่รู้ว่าลูกชายอยากได้ภรรยาแบบไหน เพราะมีกี่คนก็ไม่เคยถูกใจจนถึงขั้นจริงจังด้วยสักคน
แล้วท่านก็รู้สึกเสียดายที่ตอนชีคซาอิดเด็กๆ ท่านไม่ได้หาคู่หมายไว้ ไม่อย่างนั้นคงได้จับคลุมถุงชนเรียบร้อย ไม่ต้องมานั่งปวดหัวอย่างนี้...
ท่านได้แต่หวังว่าอนาคตของลูกชายจะมีครอบครัวที่อบอุ่นแบบครอบครัวนาง และขอให้ลูกชายได้พบคนที่เขาอยากร่วมชีวิตด้วยโดยเร็วที่สุด...
ชีคคามูนาคงจะดีใจมากหากรู้ว่าคำขอที่นางขอกับองค์อัลเลาะห์นั้นใกล้จะเป็นจริงแล้ว!
ชีคซาอิดเดินมาที่ฮาเร็มของผู้ครองนครซึ่งสืบทอดกันมาหลายรุ่นแล้ว แม้จะมีคฤหาสน์ทรงสมัยใหม่ของเขามาสร้างไว้ข้างกันให้มีข้อเปรียบเทียบ แต่ความงามโออ่าของตัวอาคารและการตกแต่งนั้นยังถูกใครๆ ลงความเห็นว่างามวิจิตรไม่เคยเสื่อมคลาย... ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มมานั้นเขาก็เข้าใช้ฮาเร็มนี้อยู่บ่อยครั้ง เพราะไม่ใช่คนตายด้านยังมีความต้องการทางเพศอยู่และมีอย่างเต็มเปี่ยม อาจจะเต็มเปี่ยมมากและมีความต้องการมากด้วยซ้ำ แต่เพียงช่วงที่ผ่านมานั้นเขาแค่เบื่อนางในฮาเร็มและไปแสวงหาหญิงงามจากนอกฮาเร็มโดยไม่ให้มารดารู้ แต่เมื่อท่านสงสัยและกังวลใจเขาจึงยอมให้ท่านจัดการเรื่องฮาเร็มตามใจท่าน ไม่อย่างนั้นคงได้เป็นกังวลมากกว่านี้...
เขาเข้ามาที่ห้องถวายตัวที่นางสนมมารอเขาอยู่ อนาตาเซียสวมชุดชีฟองสีหวาน จะเรียกว่าชุดคงไม่ถูก น่าจะเรียกได้ว่าผ้าคลุมโปร่งใสมากกว่า... เพราะมันมองทะลุเข้าไปเห็นทุกส่วนสัดของหล่อนอย่างชัดเจน เลือดของชีคซาอิดร้อนไหลเวียนในกาย ด้วยฤทธิ์แห่งความต้องการที่เก็บไว้มาหลายวันและด้วยฤทธิ์กำยานที่จุดในห้อง... เขากวักมือเรียกอนาตาเซียให้มาหา และโอบกอดร่างอวบอัดเต็มมือนั้นไว้ ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อคลุมของนางออก และไม่ต้องรอให้เขาทำอะไรต่อ นางก็เอื้อมมือมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าเขา และกดเรียวปากลงจูบที่อกเขาซึ่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรงเป็นมัดๆ ที่ได้มาจากการออกกำลังกาย น่าสัมผัสและทรงเสน่ห์เป็นอย่างยิ่งในความคิดหล่อน... เขารั้งหล่อนออกและดึงให้หล่อนไปนอนบนเตียง ยังไม่ทันจะได้เคลื่อนตัวลงไปทาบทับหล่อน... อนาตาเซียก็ผลักให้เขาล้มลงนอนแล้วเลื่อนร่างอันเย้ายวนมาอยู่เหนือเขา... หล่อนก้มหน้าสวยๆ ลงมาแนบเรียวปากกับเรียวปากเขา เรียวลิ้นของหล่อนตวัดเข้ามาทักทายเขา... และมือของหล่อนก็เลื้อยไล้ลงมาตามหน้าอกเลยมาถึงหน้าท้องของเขา ก่อนจะปลุกเร้าความเร่าร้อนของเขาให้ลุกโพลงด้วยความชำนิชำนาญในเกมกาม
มือของเขาเองก็เลื่อนไล้ไปสัมผัสความอวบใหญ่ของหน้าอกหล่อน และบีบเฟ้นตามแรงอารมณ์ที่ได้รับปลุกปั่นขึ้น... และหล่อนก็ตอบสนองเขาได้อย่างไม่แพ้กัน จนแทบสำลักความสุขในด้านเพศรสกันทั้งคู่ ชีคซาอิดรู้สึกผ่อนคลายและเคลิบเคลิ้มไปกับหล่อนตามสัญชาตญาณแห่งความเป็นมนุษย์
เขาปลดปล่อยอารมณ์และความต้องการกับหล่อน และนางในฮาเร็มทุกคนเหมือนกัน แต่เรียกหาอนาตาเซียบ่อย เพราะทรวดทรงองค์เอวหล่อนเต็มไม้เต็มมือ และมีฝีมือด้านการนวด สปาได้เป็นอย่างดี... แต่เขาก็ไม่ได้นึกชื่นชอบอะไรมากไปกว่าการเรียกหล่อนมาใช้ชั่วคราว ยกเว้นพักหลังมานี่เขารู้สึกเบื่อเกมกามที่ต้องถูกปรนเปรอจนเขาแทบไม่ต้องกระดิกนิ้วทำอะไร
แต่ผู้หญิงทุกคนในฮาเร็มล้วนถูกสอนมาให้เป็นเช่นนี้... และเป็นกันทุกคน จนเป็นเหมือนว่าเขานอนกับผู้หญิงคนเดียวกันหมด แตกต่างแค่เพียงใบหน้า เหตุผลที่เขาเบื่อก็เป็นเพราะสัญชาตญาณแห่งเพศชายที่มักเป็นฝ่ายรุกมากกว่ารับ และต้องการกระทำอะไรทุกอย่างตามใจตัวเองบ้าง มิใช่ให้คนมาคอยปรนนิบัติทุกกระบวนท่า จนคล้ายว่าเขาเป็นคนอัมพาตต้องคอยมีคนมาเคี้ยวข้าวเข้าปากให้อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้...
อารมณ์สุนทรีและความต้องการของเขาลดลงเกือบครึ่งเมื่อนึกถึงข้อนี้... แต่ร่างกายส่วนที่ร้อนรนที่ถูกปลุกนั้นยังยืนหยัดอยู่และต้องการปลดปล่อย... เขาไม่อาจแสดงความไม่พอใจและลุกหนีไปไหนได้ เพราะมาถึงขั้นนี้แล้ว...
“ไม่ อนาตาเซีย ฉันไม่ต้องการแบบนี้... เธอไม่ต้องทำอะไร แค่นอนอยู่เฉยๆ ก็พอ”
ชีคหนุ่มจับตัวอนาตาเซียลงจากตัวเขา แล้วเปลี่ยนขึ้นมาอยู่บนเรือนร่างเปล่าเปลือยของหล่อนแทน แล้วขยับร่างกายตามที่ใจตนปรารถนาด้วยท่วงท่าที่เขาควบคุมเอง...
เสียงกรีดร้องอย่างสุขสมของอนาตาเซีย ปนกับเสียงหายใจหอบเหนื่อยของเขาที่เกิดจากการโหมกระหน่ำร่างกายของตนเอาเข้าหาหล่อนตามแรงเร้าแห่งความต้องการของอารมณ์ดิบ
จนเมื่อเขาปลดปล่อยความต้องการออกมาแล้ว เขาก็ถ่ายถอนร่างกายจากหล่อน... โดยที่ไม่ต้องเกรงเรื่องการป้องกันเพราะนางในฮาเร็มทุกคนสะอาดและเป็นของเขาคนเดียว เมื่อได้เข้ามาที่ห้องนี้แล้วออกไปพวกนางก็จะได้รับยาป้องกันการให้กำเนิดบุตร เพราะเขานั้นไม่ต้องการให้บุตรของเขาเกิดมาโดยที่พ่อแม่ไร้ซึ่งความรักต่อกัน...
เมื่อเสร็จกิจแล้วชีคซาอิดผู้หล่อเหลาทรมานใจจะเดินจากไป อนาตาเซียก็รั้งร่างสูงนั้นไว้ พร้อมกับขยับเข้าหาอย่างออดอ้อน เพราะอยากให้เขาอยู่ด้วยกัน และมอบบทรักเร้ารัญจวนใจให้หล่อนอีก นอกเหนือจากความหลงใหลในรูปและทรัพย์สินของเขาแล้ว เรื่องเพศรสที่ได้จากเขานั้นหล่อนก็ยังชื่นชอบและติดใจจนขออยู่ฮาเร็มเขาตลอดไป ไม่ยอมกลับบ้านเกิดเมืองนอน ความสุขที่ได้กับความสะดวกสบายที่ได้รับ ทำให้หล่อนอยากเป็นภรรยาที่เขายอมรับและคิดการใหญ่ถึงขั้นอยากมีลูกกับเขา เมื่อเสร็จกิจแล้วหล่อนจึงมักรั้งเขาไว้ อยากให้อยู่ด้วยกันจนเช้า เพราะหล่อนไม่อยากให้นังคนรับใช้เอายาสมุนไพรบ้าๆ มากำจัดโอกาสที่หล่อนจะให้กำเนิดเลือดเนื้อเชื้อไขกับเขาออกไปม
แต่ชีคซาอิดไม่เคยอยู่ เขาไม่สนใจหล่อนด้วยซ้ำหลังจากที่ได้สิ่งสมใจปรารถนาแล้ว... เขาก็จากไปทั้งๆ ที่หล่อนขึ้นชื่อว่าเป็นคนโปรดที่สุดแล้ว เขาก็ยังไม่ได้แสดงท่าทีสนใจอะไรมากเลย ความหวังที่จะได้เป็นภรรยาของเขานั้นช่างเลือนรางเหลือเกิน อนาตาเซียได้แต่ทุบที่นอนอย่างขัดใจ...
อีกไม่นานนางทาสก็กรูกันเข้ามาพาหล่อนไปชำระร่างกายตามวิธีโบราณ เพื่อทำลายโอกาสที่จะให้กำเนิดบุตรแห่งท่านชีคอีกด้วย... พวกนางทาสตัวดำนี้แต่ละคนก็โง่งั่งมากในสายตาอนาตาเซีย เพราะหล่อนเสนอให้สินบนพวกมันกี่คราพวกมันก็ไม่รับ โอกาสที่จะตั้งครรภ์มัดใจท่านชีคก็ไม่มี ทั้งที่เข้ามาในฮาเร็มนี้เกือบสองปีแล้ว... อุตส่าห์ดีใจที่ท่านชีคเรียกหา แต่ว่าหล่อนก็ต้องกลับเข้าห้องไปโดยที่ไม่มีความหวังอะไรเพิ่ม น่าเจ็บใจเป็นที่สุด...
ส่วนชีคหนุ่มนั้นเดินกลับห้องมาอย่างเบื่อๆ เขาทิ้งตัวลงนอนที่เตียงกว้างขนาดคิงไซส์แล้วหลับตาลง... คิดว่าพรุ่งนี้ก็ยังต้องเข้าฮาเร็มอีก แต่กลับไม่นึกสนุกและตื่นเต้นเลย มันก็คงเป็นเหมือนกันกับเช่นวันนี้ที่เขารู้สึกว่าได้ปลดปล่อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้มีความรู้สึกอยากเข้าฮาเร็มอีกครั้งแม้แต่นิดเดียว!