"อ่า นั่นสิเจ้าคะ ตั้งแต่ข้าออกมายืน ยังไม่เห็นมีชาวบ้านผ่านไปมาสักคน" ลี่อินเองก็คิดว่าบริเวณบ้านของตนเองก็ใช้ได้ ลานหน้าบ้านก็กว้างขวางพอ อย่าว่าแต่คนผ่านไปมาเลยบริเวณรอบๆ นางก็ไม่เห็นมีบ้านใครสักคน
"ฮ่า ฮ่า แถวนี้นอกจากบ้านเราแล้ว ก็มีอีกหลังตรงทางเข้าป่านู้น แต่ตอนนี้ไม่มีคนอยู่หรอกครอบครัวไท่ย้ายไปเมืองหลวงได้สี่ห้าปีแล้ว เจ้าจำไม่ได้รึ" ตงไห่เอ่ยบอกบุตรสาว เพราะนอกจากบ้านของพวกเขาแล้ว แถวนี้ก็ไม่มีบ้านใครอีก ส่วนบ้านที่ใกล้ที่สุดก็ยังห่างไปเกือบติดชายป่าและคนบ้านนั้นก็ย้ายออกไปหมดแล้ว
"ลูกจำไม่ได้เจ้าค่ะ ถ้าอย่างนั้นน้องสามน้องเล็กเจ้าไปยืนตรงประตูคอยดูว่ามีใครผ่านไปผ่านมาหรือไม่ ท่านพ่อพี่ใหญ่ถอยไปเจ้าค่ะ ข้าไม่รู้ว่าม้ามันจะเชื่องหรือเปล่า" ลี่อินเมื่อตกลงใจว่าจะใช้ลานหน้าบ้านนี่แหละ ก็เอ่ยบอกทุกคนให้ถอยห่างออกไป
"น้องรองเจ้าบอกว่ามีหมาด้วยไม่ใช่รึ งั้นลองเรียกหมาออกมาดูก่อนดีไห
