Chapter 44 เรียกข้าว่า...ท่านพี่
สูงขึ้นไปบนต้นอู่ถง[1] มีเซียนนั่งไขว้เท้าอยู่บนกิ่งที่ใหญ่ที่สุด เฝ้ามองการกระทำของบุตรสาวและลูกเขยอย่างใช้ความคิด
“อย่าบอกนะว่าเจ้าทั้งสองยังไม่ได้ร่วมหอลงโรงกัน โถ...เด็กน้อย พวกเจ้าทั้งสองช่างน่าเอ็นดูเหลือเกิน”
เซียนจือฉวี่หยักยิ้มที่มุมปาก ดวงตาเป็นประกายระยับราวกับกำลังคิดวางแผนการบางอย่าง
มารดาของเซียนไป๋เหลียนนั้นเป็นเทพแห่งการจำแลงแปลงกาย เพียงชั่วพริบตาเดียวนางก็แปลงกายเป็นนางกำนัลเหม่ยเหมยปราดเข้าไปขวางนางกำนัลที่กำลังยกถังน้ำ ฉลองพระองค์ และนมแพะร้อนเข้ามา
“พระชายาเปลี่ยนใจ สั่งไม่ให้ใครรบกวน พวกเจ้าแยกย้ายกันไปพักผ่อนเถอะ ข้าก็จะไปนอนแล้วเหมือนกัน”
พูดพลางยกมือป้องปากหาวหวอด นางกำลังคนอื่นๆ ได้ยินดังนั้นก็ต่างพากันแยกย้ายทันที
“ทางสะดวกไม่มีใครมาขัดขวาง ‘ครั้งแรก’ ของพวกเจ้า ขอให้มีความสุข ข้าในฐานะ ‘แม่’ คงช่วยเจ้าได้เพียงเท่านี้...เห
