"ตุลย์จะอยู่ที่นี่เหรอ ดีจริง พี่จะได้มีเพื่อนคุย เนตรเขาทำงานเยอะไม่ค่อยว่างคุยกับพี่"
ตรัยหัวเราะร่วนเมื่อภรรยาหันมาส่งค้อนให้ วันนี้น้องชายกลับมาจากบ้านพ่อกับแม่หลังจากกลับไปอ้อนเอาใจคนแก่เกือบอาทิตย์ เป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ที่บ้านเงียบเหงาลงถนัดตา ตรัยไม่เคยรู้มาก่อนว่าบ้านที่มีกันแค่สองคนจะเหงาได้ขนาดนี้
ไม่ใช่แค่ตรัย เนตรดาวเองก็ไม่ต่างกัน หลังจากตุลย์กลับบ้านพ่อกับแม่ไปเธอก็รู้ใจหาย ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันเนตรดาวมีความสุขมาก รสรักที่ตุลย์ปรนเปรอให้มันเต็มอิ่มแต่ก็ชวนให้ต้องการซ้ำ ๆ แต่เพราะเธอไม่ได้สนิทกับตุลย์มากนักในสายตาของสามี เนตรดาวจึงไม่เคยแสดงอาการอะไรออกมา
ดีจริง ๆ ที่ตุลย์กลับมา
"พรุ่งนี้ผมว่าจะเข้าบริษัท"
"หืม?" ตรัยเลิกคิ้วขึ้นสูง มองคนที่หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะด้วยความฉงน
ตุลย์เนี่ยนะจะเข้าบริษัท เข้าไปทำไมกัน ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นจะสนใจกิจการของครอบครัว
"ผมอยาก
