"ยังไม่ตั้งครรภ์นะครับคุณเนตรดาว"
คุณหมอวัยเกือบหกสิบปีพูดประโยคเดิมกับคน ๆ เดิมเป็นครั้งที่ห้าในรอบปี ในฐานะหมอเขาไม่ได้รู้สึกดีที่ใบหน้าสวยสดจืดเจื่อนด้วยความผิดหวัง แต่ความจริงอย่างไรก็คือความจริง
"แล้วที่เนตรมีอาการอ่อนเพลีย อาเจียน ประจำเดือนขาดล่ะคะ"
"เพราะความเครียดครับ"
"....."
"คุณเครียดมากเกินไปจนส่งผลให้ฮอร์โมนแปรปรวนและเกิดอาการดังกล่าว หมอแนะนำให้คุณเนตรหยุดคิดเรื่องนี้สักพัก พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารให้ครบห้าหมู่ ร่างกายจะได้กลับมาแข็งแรงนะครับ"
"เนตรสามารถท้องได้จริง ๆ ใช่ไหมคะคุณหมอ"
เนตรดาวถามคล้ายกับไม่ได้ยินประโยคยาว ๆ จากคุณหมอ มือบางวางทาบบนหน้าท้องแบนราบ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้
มันตั้งห้าปีแล้วนะ ทำไมเธอยังไม่มีข่าวดีเหมือนคนอื่นเขา
เนตรดาวแต่งงานตอนอายุยี่สิบห้า สามีของเธอเป็นเพื่อนร่วมคลาสสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่พัฒนามาเป็นคนรัก เขาคือผู้ชายที่ดีที่สุด ตลอดเวลาที่แต่งงานกันไม่มีวันไหนที่เนตรดาวไม่มีความสุข
ยกเว้นเรื่องเดียว
"ร่างกายคุณเนตรดาวพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์มากครับ"
"แล้วทำไม..."
ทำไมเธอยังไม่มีทายาทให้สามีเสียที
.
.
"คุณเครียดอีกแล้ว"
ตรัยเอ่ยกับภรรยาอย่างเป็นกังวล เห็นใบหน้าสวย ๆ เต็มไปด้วยความทุกข์ตรมคนเป็นสามีอย่างเขาก็ทุกข์ใจไม่ต่างกัน
"ตรัยคะ" เนตรดาวซบใบหน้าลงกับแผ่นอกของสามี "เราจะมีโอกาสได้อุ้มลูกของเราไหมคะ"
"เนตร ผมไม่อยากให้คุณเครียด"
"เนตรอายุมากขึ้นทุกวันนะคะ เพื่อน ๆ ของเรามีลูกกันเกือบทุกคนแล้ว เนตรไม่เข้าใจ ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยป้องกันแต่ทำไมเนตรไม่ท้องเสียที"
ตรัยกำมือแน่นกับคำถามของภรรยา เพราะเนตรดาวซบใบหน้าอยู่บนอกเธอจึงไม่ได้เห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของสามี
'ผลการตรวจอสุจิของคุณมันออกมาไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าต้องการมีบุตรโอกาสติดค่อนข้างยากครับ'
'แล้วผมจะแก้ได้อย่างไรครับ'
'คุณตรัยต้องรักษาร่างกายให้แข็งแรง ไม่เครียด พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ลดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ งดสูบบุหรี่'
'ถ้าผมทำตามนี้ ผมจะมีลูกได้ใช่ไหมครับคุณหมอ'
'มีโอกาสเพิ่มขึ้น แต่หมอไม่รับปากว่ามากแค่ไหน คงต้องคอยตรวจความเข้มข้นของอสุจิเป็นประจำครับ'
ตรัยไม่ได้อยากมีลูกมากขนาดนั้น แต่ภรรยาสุดที่รักของเขาอยากมีลูกมาก เขาจึงทำตามที่หมอบอกอย่างเคร่งครัด บุหรี่ที่เคยติดก็เลิก เหล้าก็กินน้อยลง รวมถึงดูแลตัวเองเป็นอย่างดี แต่ผลการตรวจอสุจิครั้งล่าสุดกลับไม่ดีขึ้นเลย
ตรัยไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเนตรดาว เขากลัวว่าเมียรักจะผิดหวัง สุดท้ายมันก็กลายเป็นปัญหาที่คาราคาซังหาทางจบไม่เจออย่างทุกวันนี้
?
เนตรดาวยืดตัวขึ้นเมื่อเสียงมือถือของสามีดังขึ้น ตรัยหยิบมือถือขึ้นมาดู ก่อนจะหันหน้าจอมือถือให้เนตรดาวดูด้วยเช่นกัน
"เจ้าตุลย์โทรมา"
"เอ๋? ตอนนี้ที่ออสเตรเลียไม่ใช่ตีสามหรือคะ?"
"นั่นสิ ผมรับก่อนแล้วกัน"
ตรัยกดรับสายน้องชายฝาแฝด ยังไม่ทันได้พูดอะไรคนที่โทรเข้ามาก็เอ่ยแทรกขึ้นก่อน
'พี่ตรัย ผมอยู่หน้าบ้านพี่'
"อะไรนะ!?"
'เปิดประตูให้หน่อย คืนนี้ขอนอนด้วยนะครับ'