ฉันรักนายมาเฟียตัวร้าย

ของเล่นชิ้นใหม่ที่มีชีวิตของฟรานเซส #1

รถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้ามาในวิลล่าสุดหรูแห่งหนึ่ง บ้านแสนสุขของฟรานเซสที่เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่มาก่อนเพราะเขาชอบความเป็นส่วนตัว แต่สำหรับเธอ เขาอยากได้เซียร่ามากจนถึงกับพาเธอมาที่นี่ เพราะตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะเอาเธอไปเก็บเธอไว้ที่ไหนดี แต่เขารู้อย่างหนึ่งอย่างแน่ชัด เขาแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะลูบไล้เรือนร่างของเธอในคืนนี้

ฟรานเซสมองไปที่หญิงสาวตรงหน้าเขา เธอไม่ได้ร้องไห้หรือกรีดร้องอีกต่อไป หญิงสาวนั่งนิ่งดูเหมือนสงบ แต่ความกังวลและความหวาดกลัวยังคงเห็นได้ชัด ตอนนี้พวกเขานั่งอยู่ในห้องรับแขก

“รู้ไหมฉันพาเธอมาที่นี่ทำไม” ฟรานเซสถามเซียร่าและจ้องไปที่เธออย่างสนใจ

"อยู่กับคุณและ...มีเซ็กส์...กับคุณ?" เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

อา…หญิงสาวไม่ได้ไร้เดียงสาจนเกินไป อย่างน้อยเธอก็เข้าใจสิ่งนี้ นั่นทำให้สิ่งต่าง ๆ ง่ายขึ้นมาก เขาเดินเข้าไปนั่งข้างเธอ

“จนกว่าแด๊ดของเธอจะนำเงินมาใช้หนี้หมด” เขาพูดและดึงคางของเธอขึ้น บังคับให้เธอมองเข้ามาที่ตาของเขา "แล้วเธอคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้?"

“ฉันไม่รู้...” เธอพูดไม่กล้ามองหน้าเขา

“เธอไม่รู้เหรอ?” ฟรานเซสยิ้ม “เธอกำลังจะได้รู้ในไม่ช้านี้”

“โอเค” เธอตอบสั้นๆ แล้วหันไปมองทางอื่น

เธอไม่ได้กรีดร้องโวยวาย ทำตัวเข้าใจอะไรยากเย็นแบบที่เขาคิดในครั้งแรก เธอดูใจเย็นกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก หรือเธอไม่ได้เข้าใจถึงสถานการณ์ของเธออย่างแท้จริง? ชายหนุ่มกำลังประเมินหญิงสาวตรงหน้า

" ถ้าอย่างนั้นเธอโอเคไหมที่จะให้ฉันเล่นกับร่างกายของเธอ…?” คำพูดนี้ฟังเผิน ๆ ก็เหมือนกับการขออนุญาต แต่ที่จริงแล้วคือเขากำลังทดสอบเธออยู่ว่าเธอเข้าใจสถานการณ์ของเธอแค่ไหน และด้วยเพราะตอนนี้เขารู้สึกถึงเธออย่างรุนแรง เขาต้องการเธออย่างที่ไม่เคยต้องการผู้หญิงคนไหนมากเท่านี้มาก่อน แค่ได้กลิ่นหอมที่ออกมาจากตัวเธอ ก็ทำให้เขาแทบจะคุมสติตัวเองไม่ได้

“ใช่ฉันไม่โอเค แต่เพราะว่าฉันไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าฉันตกลงทำอย่างนี้ คุณสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแด๊ดของฉันใช่มั้ย” เธอถาม

“แน่นอนที่รัก นั่นคือข้อตกลง เธอดูเหมือนลูกสาวตัวน้อยที่ดีของแด๊ดเธอ” ฟรานเซสกล่าว "มันน่าเสียดายที่แด๊ดของเธอปล่อยเธอมาง่าย ๆ แบบนี้”

“แด๊ดคือทั้งหมดที่ฉันเหลืออยู่ ดังนั้นฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเขา” เธอกล่าวและมองลงไปที่พื้น

ฟรานเซสศึกษารายละเอียดเธอมากขึ้น เธอดูตัวเล็กและบอบบางมาก ราวกับเธอสามารถแตกหักหรือบุบสลายได้ถ้าเขาทำรุนแรงกับเธอ ตาโตของเธอดูวาววับราวกับว่าน้ำตาของเธอจะไหลอาบแก้มได้ทุกเมื่อในตอนนี้ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากจริง ๆ เขาไม่เคยเอากับผู้หญิงร่างเล็กบอบบางแบบนี้มาก่อน เธอเป็นดอกไม้ที่กำลังแรกแย้มสวยงาม น่าเสียดายที่เธอต้องตกมาอยู่ภายใต้มือคนที่ไม่ค่อยดีแบบเขา ช่วยไม่ได้ คงต้องโทษแด๊ดของเธอเอง ชายหนุ่มเคลื่อนตัวเขาหาหญิงสาวอย่างใกล้ชิด เขาต้องการเห็นเธอมากกว่านี้

“ถอดเสื้อผ้าออก!” เขาสั่งในทันใด

“อะไรนะ…คุณหมายความว่าไง ตรงนี้?” ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจกับคำสั่งเขา

“ตรงนี้และเดี๋ยวนี้ ถอดเสื้อผ้าออก ให้ฉันดูว่ามีอะไรอยู่ใต้ชุดสวย ๆ ของเธอ” เขาพูดและจ้องที่เธออย่างตั้งใจและรอการโต้แย้งบางอย่าง

สายตาของเธอจับจ้องไปที่โดรนบอดี้การ์ดของฟรานเซส ซึ่งยืนอยู่ข้างเขาด้วยท่าทางนอบน้อม

“ให้ฉันถอดต่อหน้าเขาเหรอ?” น้ำเสียงของเธอสั่นอย่างหวาดกลัว

โอ้…ใช่เธอเป็นสาวขี้อาย บางทีเขาควรจะมีน้ำใจมากกว่านี้หน่อย โดรนน่ากลัวมากเมื่อเขามองมาทางเธอ ฟรานเซสจึงไม่อยากทำให้เธอตกใจไปมากกว่านี้

ดังนั้นฟรานเซสส่งสัญญาณให้โดรนออกจากห้องและล็อคประตูจากด้านนอก

“ตอนนี้ก็มีแค่เธอกับฉัน ถอดเสื้อผ้าออกซะ หรือเธอยังเขินอายอยู่? ฉันสามารถถอดให้เธอได้ถ้าเธอต้องการ” เขาพูดพลางส่งสายตายั่วเย้าให้เธอราวกับเสือร้ายที่รอขย้ำเหยื่อ

“ไม่ ๆ ฉันทำเองได้!” เธอพูดและค่อย ๆ รูดซิปชุดเดรสของเธอ

เมื่อรูดซิปลงจนสุดเธอลังเลเล็กน้อยก่อนจะสูดลมหายใจลึกแล้วดึงชุดของเธอออกและปล่อยให้มันตกลงบนพื้น ผิวกายขาวราวกับหิมะปรากฎต่อหน้าสายตาฟรานเซส ทรวดทรงนั้นสวยงามเกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้อีก ชายหนุ่มถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ

“สวยมากเซียร่า” เขาพูดขณะมองดูร่างบอบบางและทรวงอกที่สวยงามของเธอ เธอเกือบจะผอมเกินไปสำหรับรสนิยมของเขาแต่ยังคงสวยงาม ผิวของเธอดูเรียบเนียนไร้ตำหนิ

“แด๊ดที่ล้ำค่าของเธอยังเลี้ยงดูเธอไม่ดีพอ เธอจึงมีแค่ผิวหนังและกระดูกแบบนี้” เขาเย้ยหยัน ก่อนจะคิดว่าเขาจะขุนเธอให้มีเนื้อมีหนังมากกว่านี้

“ฉันขอใส่ชุดกลับตอนนี้ได้ไหม” เธอถามอย่างไร้เดียงสา

ตาของเขาจับจ้องไปที่ร่างกายของเธอ ผมสวยของเธอร่วงหล่นลงบนใบหน้าและหน้าอกของเธอ เธอดูเหมือนนางฟ้าตัวน้อยที่มีชีวิต เขารู้สึกถึงความแข็งที่กลางกาย เขาไม่รู้ว่าจะทนไปไปได้อีกนานแค่ไหน เขาต้องการที่จะสัมผัสร่างกายของเธอ

“ทดลองขี่ก่อนเป็นไง?” ฟรานเซสถามและยิ้มอย่างหลงใหล

"ทดลอง.....ขี่!?" เธอพูดตะกุกตะกัก เด็กสาวผู้น่าสงสารไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร

“มาทำสิ่งที่ฉันพาเธอมาที่นี่กันเถอะ แสดงให้ฉันดูซิว่าเธอทำอะไรได้บ้าง”

“ฉ...ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง” เธอพูดเสียงเบา ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงบีทรูท

“หมายความว่ายังไงไม่รู้? เธอคงไม่ใช่สาวเวอร์จิ้นหรอกใช่ไหม?” เขาถามออกมาอย่างขำ ๆ สวยขนาดนี้จะไม่เคยมีแฟนเลยเหรอ แต่เมื่อมองใบหน้าที่แดงจัดและกิริยาง่กเงิ่นของหญิงสาวก็เริ่มทำให้เขาหยุดขำ ตอนแรกเธอดูเข้าใจและสงบมากจนเขาคิดว่าเธอคงไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสา แต่เมื่อเห็นอาการของหญิงสาวตรงหน้าก็ยิ่งทำให้เขาแน่ใจ

เธอปิดหน้าและพยักหน้า ‘บัดซบ!...แน่นอน เธอเป็น’ เขามีงานในมือมากกว่าที่เขาคิดเสียแล้ว เขาไม่เคยนอนกับสาวพรหมจรรย์มาก่อน เขาต้องระวังเธอให้มากขึ้น สิ่งนี้ทำให้เขารำคาญเล็กน้อย

“ใส่ชุดกลับเดี๋ยวนี้ ฉันจะให้เดนิสพาเธอไปที่ห้องของเธอ” เขาพูดอย่างหงุดหงิด “เธอโชคดีที่นี่เป็นครั้งแรกของเธอ ปกติฉันไม่ชอบรอ”

เธอดูโล่งใจและรีบแต่งตัวอีกครั้ง ฟรานเซสเรียกเดนิสแม่บ้านของเขา เธอเป็นแม่บ้านของเขามาหลายปีน่าจะมากกว่าสิบห้าปี เธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เขาไว้ใจให้อยู่ใกล้ตัวเขาในบ้าน

“เดนิสนี่คือ...เอ่อ..เซียร่า เธอจะอยู่ที่นี่อีกหลายเดือนหรืออาจจะเป็นปี จัดห้องนอนให้เธอข้าง ๆ ห้องของฉัน” เขาสั่ง เขาอยากจับตาดูเธออย่างใกล้ชิด ยิ่งกว่านั้น ให้เธออยู่ห้องข้างๆเขาจะเขาได้เข้าถึงห้องของเธอได้ง่ายขึ้น

“ได้ค่ะนายท่าน” เดนิสพูดแล้วมองเซียร่าด้วยความสงสาร “ฉันชื่อเดนิส ถ้าคุณต้องการอะไรก็แค่บอกฉัน แล้วฉันจะทำทุกอย่างที่ทำได้ให้คุณ” เธอพูดด้วยความนอบน้อม

“ขอบคุณค่ะ” เซียร่าพูดเบาๆ “ฉันหิวน้ำนิดหน่อย ขอน้ำได้ไหมคะ” เธอถามเดนิส

“แน่นอนที่รัก ให้ฉันพาคุณไปดูห้องนอนของคุณก่อนนะ แล้วฉันจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ ตกลงไหม?” เดนิสพูดพลางยิ้ม ก่อนจะส่งมือไปทางหญิงสาว เซียร่าพยักหน้าราวกับลูกไก่จิกข้าวเปลือกและเอื้อมมือไปจับมือแม่บ้านวัยกลางคนตรงหน้าราวกับต้องการสิ่งยึดเหนี่ยว

เดนิสมองหญิงสาวอย่างใกล้ชิดมากขึ้น หญิงสาวดูไร้เดียงสาและหวาดกลัว ฟรานเซสไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาในบ้านของเขามาก่อน ดังนั้นใครจะรู้ว่าฟรานเซสมีแผนอย่างไรสำหรับผู้หญิงที่น่าสงสารคนนี้ เธอหวังว่าเขาคงไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอ