ตอนที่17 ทางออกที่ทำไม่ได้
หนึ่งเดือนต่อมา
ก๊อก ๆ
“ชัชเอาอาหารมาส่ง” ชนะวินทร์พูดขึ้นโดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากหน้าจอโน๊ตบุ๊ก พรลภัสที่นั่งดูทีวีอยู่จึงเป็นคนลุกไปเปิดประตูให้เลขาของเขาอย่างเช่นหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
“ขอบคุณครับ” ชัชวาลก้มศีรษะเล็กน้อยขอบคุณคนอายุน้อยกว่า เขาเดินเข้ามาในห้องนำกล่องอาหารวางในครัวแล้วเดินออกมาหาเจ้านายที่โต๊ะทำงานใกล้ระเบียงผนังกระจกที่เปิดม่านรับแสงเล็กน้อย
“มีอะไร”
“วันที่สิบเก้าวันเกิดคุณอลิซนะครับ”
“อืม ไม่ได้ลืม”
“คุณวินทร์จะเดินทางวันไหนครับ ผมจะได้จองตั๋วไว้”
“...”
“คุณวินทร์ครับ”
“สิบแปด”
“กลับล่ะครับ”
“สิบเก้า” ชัชวาลมองเจ้านายตาปริบ ๆ ก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อเจ้านายกวาดสายตามองมา เขาก็แค่แปลกใจเพราะปกติไปเป็นสิบ ๆ วัน
“ได้ครับ เอ่อ...”
“มีอะไร”
“คุณหญิงครับ” ชนะวินทร์พยักหน้าเข้าใจ รู้ได้ทันทีว่ามารดาคงกำลังหาทางรู้ที่อยู่คอนโดนี้ เขา
