ตอนที่23 อยากให้มันจบ
สายฝนพรำในเวลาเกือบตีสี่ทำอากาศเย็นสบาย แต่บนเตียงกลับร้อนระอุ ผิวเนื้อแน่นหนั่นของชายหนุ่มแดงช้ำด้วยฝีมือของหญิงสาวที่ต้องการหยุดเขา...แต่เขาหยุดไม่ได้
“อื้ม...”
“พอใจคุณหรือยัง” คนใต้ร่างถามเสียงสั่นเมื่อเขาหยุดเคลื่อนไหวที่ยาวนานเหลือเกินแล้ว
“ถ้าบอกว่ายังไม่พอ...”
พลั่ก!
แรงผลักไม่มากแต่เขายอมผละออกจากร่างเล็ก พรลภัสขยุ้มผ้าห่มขึ้นปิดเหมือนเขาไม่เคยเห็นร่างกายของเธอ
“เห็นทุกซอกทุกมุมจนจำได้แล้ว”
“ก็ไม่จำเป็นต้องไร้ยางอายนี่คะ”
“พูดเก่งขึ้นนะ เราคงสนิทกันมาก”
“เราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ” หญิงสาวขยับลงจากเตียงนอนด้วยขาที่สั่นเทา แต่ก็ถูกเขาดึงกลับมาบนเตียงก่อนที่จะล้ม
พรึ่บ
“ปล่อยนะคะ”
“เลิกสั่ง”
“อย่ามายุ่ง อื้อ..”
“ถ้ายังมีแรงเยอะคงต้องต่ออีกสักรอบ” เขาขู่หลังจากที่ขบเม้มริมฝีปากของเธออย่างแรง พรลภัสยอมหยุดนิ่งอย่างจำนนเขาจึงกอดเธอไว้ในอ้อมแขน
