ตื๊ดดดด ตื๊ดดด
...น้องพิม
ติ๊ด!
“จ้าพิมว่าไง”
(ฮัลโหลพี่เพลง~ มีข่าวเม้าท์ว่า...)
“ไม่ต้องสนใจข่าวพวกนั้นเลย” ฉันรีบพูดดัก คิดไว้แล้วว่าข่าวมันต้องแพร่เป็นไวรัสไปทั่ว แค่ถึงห้องชาร์จแบตโทรศัพท์เสร็จก็มีสายน้องพิมโทรเข้ามา นี่ยังไม่รวมสารพัดเสียงเตือนจากในแอพพลิเคชั่นต่าง ๆ อีกนะคะ เด้งไม่หยุด
(หูย~ ไม่สนได้ไงค่ะพี่สาวคนสวยมีผู้มาปิดผับเลี้ยงแบบนี้ พี่ ๆ เขาเม้าท์ว่าหล่อมาก รวยมาก~)
“พวกนั้นเมาแล้วพูดเวอร์พิมไม่ต้องไปใส่ใจหรอก”
(ไม่ใส่ใจไม่ได้ค่ะ อิอิ พิมอยากรู้จักว่าที่พี่เขยนี่นา)
“ไม่ใช่นะพิม อย่าพูดแบบนี้ไม่งั้นพี่โกรธจริง ๆ ด้วย”
(ทำไมอ่า~ พี่เพลงอย่าโกรธพิมน้า ก็เห็นพี่ ๆ เขาคอมเม้นท์แซวกันใหญ่เลยพิมก็เลยโทรมาถาม อย่าโกรธพิมนะคะคนสวย)
“พี่ไม่โกรธแต่เขาไม่ใช่ว่าที่พี่เขย ไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ด้วย”
(ได้ฟังแบบนี้พิมก็ดีใจค่ะเพราะถึงยังไงพิมก็ยังเชียร์และเข้าข้างพี่กายเสมอ อิอิ
