ติ๊งต่อง!
แอด~
“อ้าวมาแล้วเหรอคะ มาเร็วจังมายังไงคะเนี่ย มากับซีแนมเหรอทางเดียวกันนี่คะ”
“พูดมาก หลบ!”
“เฮ้ย! คุณออกไปจากห้องฉันเลยนะ นี่กุญแจรถได้แล้วก็ออกไปเลย”
“ไม่ พี่ง่วง รู้ไหมว่ากว่าพี่จะหาแท็กซี่กลับมาได้พี่ต้องรอนานแค่ไหน อย่าเกาะเหนียวตัว” ฮะ? เกาะอะไรคือฉันไม่ได้เกาะเขานะฉันแค่ดึงแขนเขาเพื่อลากเขาออกไปจากห้องฉันเท่านั้น แต่ดูเขาทำหน้ากับน้ำเสียงเข้าสิ
“ได้กุญแจรถก็ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว”
“ไม่ไป บอกว่าอย่าเกาะไงเพลง ปล่อยก่อนพี่เหนียวตัว” เขาไม่ได้พูดธรรมดาแต่เอาอีกมือมาแกะมือฉันออกจากแขนตัวเองแล้วก็มองซ้ายมองขวาแค่นิดเดียวก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องนอน อ้าวเฮ้ย!
“คุณ! ออกไปนะเข้ามาทำไม!”
“เฮ้อ~ อะไรอีกเพลง ถอยไป” เขาดูเหวี่ยง ๆ นะคะแต่พูดจบแล้วปลดกระดุมเสื้อทำเหมือนตัวเองเป็นเจ้าของแบบนี้ก็ได้เหรอ?
“จะถอดเสื้อทำไม!” เขาถอดแล้วก็โยนเสื้อลงที่ตะกร้าจนฉันต้องรีบถามพร้อมกับ
