บทที่17
ว่าที่สะใภ้เล็ก
ห้องอาหารเดอะรูม
เป็นการทานอาหารที่ทำให้ฉันรู้สึกอุ่นใจมากพี่อรน่ารักมากฉันกับพี่อรคุยกันถูกคอรวมถึงหนูพอใจที่ฉันเคยเจอมาสองสามครั้ง
"พี่ทิชาทำไมทาตาสีส้มคะ คุณแม่ดูสิสวยสุดๆเลย"
"พอใจก็สวยนะคะ แก้มอมชมพูคิ้วก็ดก"
"พอใจสวยมากเลยใช่ไหมคะ^^"
"ใช่ค่ะสวยที่สุดเลย"
หนุ่มๆคุยกันเรื่องงานสาวๆคุยกันเรื่องความสวย อาหารมื้อนี้ฉันไม่ได้ทำเองพี่อรก็ไม่ได้ทำเพราะพวกเรามานั่งทานในห้องอาหารของโรงแรม อยากทานอะไรก็สั่งได้เลย
"อากัปตันคุณย่าสั่งมาว่าหัดกลับบ้านบ้างไม่งั้นจะตัดออกจากกองมรดก" พอใจหันไปบอกคนเป็นอาแถมยังทำหน้าตาล้อเลียนจนถูกฟัดแก้ม
"บอกคุณย่าด้วยนะว่าตัดเลยอาไม่กลัว"
"ได้ค่ะ พอใจจะบอกให้นะ"
อยากจะหยิกแก้มของพอใจจริงๆ หลังจากทานอาหารเสร็จพี่อรก็จับมือฉันเดินมาที่ระเบียงรับลม เราสองคนยืนคุยกันถึงเรื่องตำแหน่งสะใภ้เล็ก ครอบครัวของคุณกัปตันเขาเป็นผู้ดีเก
