บทที่ 4 ระหว่างเดินทาง 1
1099 คำ
ระหว่างทางขับรถไปทำงานมณีธารานั่งเงียบไม่พูดจาโดยมีเอกตะวันเป็นคนขับเปิดเพลงคลอเบา ๆ สำหรับเขาแล้วการมีคนขับรถสักคนไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ในความคิดของเขามันเป็นการสิ้นเปลืองมากกว่าที่จะจ้างคน 1 คนเพื่อคอยขับรถให้เขาอย่างเดียว อีกอย่างเขาชอบที่จะขับรถไปไหนมาไหนด้วยตัวเองมากกว่า เพราะเขาต้องการพื้นที่ส่วนตัวโดยที่ไม่มีคนอื่นเข้ามาวุ่นวาย ส่วนคนขับรถที่มีก็ให้คอยขับรถให้สุริยะหรือศศิธร ส่วนของเขาถ้าเมื่อไหร่ที่อยากได้คนขับรถให้ค่อยว่ากันอีกที
“เงียบเลยนะน้ำ ยังคิดเรื่องที่พ่อแม่พูดเมื่อกี้อยู่อีกเหรอ”
“ค่ะ” หญิงสาวตอบด้วยความคุกรุ่นอยู่ในใจ
มีอย่างที่ไหนแค่คุณอาธนิกโทรมาทาบทามหมั้นมณีธาราให้กับลูกชาย พ่อแม่ก็พลอยเห็นดีเห็นงามไปด้วยโดยไม่ถามความคิดเห็นของเธอเลยสักคำ แต่มณีธาราก็รู้ตัวดีว่าต่อให้ถามคำตอบของเธอก็คงจะ ‘ไม่’ เหมือนเดิมเพราะที่ผ่านมาหญิงสาวก็เคยปฏิเสธผู้ชายที่เข้ามาขอเป็นแฟนมานักต่อนัก ทั้งเข้ามาจีบโดยตรงหรือผ่านทางพ่อแม่ เคสนี้ก็คงจะไม่ต่างกันที่เธอไม่ลังเลใจเลยสักนิดที่จะรีบปฏิเสธ
‘อันธการ’ แค่ได้ยินเพียงชื่อก็ไม่ชอบแล้ว ยิ่งพ่อแม่พยายามจะยัดเยียดให้หมั้นหมายกับเธอให้ได้ก็ยิ่งทำให้ไม่ชอบใจหนักเข้าไปอีก แต่เธอมีเหตุผลอะไรไปบอกที่จะไม่ชอบเขา
ไม่ชอบเพราะอะไร? หากบอกไปว่าไม่ชอบเพียงเพราะไม่ถูกชะตาตั้งแต่ได้ยินชื่อ มีหวังพ่อกับแม่ได้ด่าเปิงน่ะสิ
“น้ำ ไม่อยากมีคู่หมั้นเหรอ เจ้ากานต์อะไรนั่นน่ะพี่ก็เคยเจอตอนเด็ก ๆ นะ จริง ๆ มันก็ไม่ได้เลวร้ายหรอก” เอกตะวันถามหยั่งเชิงน้องสาวทั้งที่ดูออกว่ามณีธาราไม่สบอารมณ์ที่จะต้องหมั้นกับคนที่พ่อแม่เลือกให้
ประโยคนั้นของเอกตะวันทำให้หญิงสาวเลิกคิ้วหันมองพี่ชายอย่างแปลกใจที่เขาดูไม่หวงเธอเหมือนที่ผ่านมา
“วันนี้พี่ตะวันมาแปลก ไม่หวงน้องแล้วเหรอ เมื่อกี้ยังบอกว่าไร้สาระอยู่เลย” คนเป็นพี่หัวเราะดังลั่นรถอย่างอดไม่ได้
“หวงสิโว้ย ทำไมจะไม่หวง... แต่พอพี่มานั่งคิดดูอีกทีผู้ชายคนอื่นที่เคยเข้ามาจีบน้ำพี่ไม่ชอบเพราะแต่ละคนขาด ๆ เกิน ๆ แต่สำหรับเจ้ากานต์น่ะ พี่เคยเจอตอนเด็ก แล้วก็ตอนไปเรียนที่อเมริกา มาเจอกันอีกทีก็หลายครั้งในวงการธุรกิจ เขาก็นิสัยใช้ได้นะ เป็นคนทำงานเก่งคนหนึ่ง รูปร่างหน้าตาใช้ได้ ยังโสดและที่สำคัญไม่เคยมีข่าวเสียหายเรื่องผู้หญิง อีกอย่างตอนนี้เขาก็เป็นซีอีโอบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่แตกบริษัทลูกออกมาจากบริษัทใหญ่ของครอบครัว เจ้ากานต์ตอนนี้กำลังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการอสังหาริมทรัพย์เลยนะ แถมเนื้อหอมมากด้วย ผู้หญิงคนไหนได้แต่งงานด้วยผู้หญิงคนนั้นจะโชคดีมาก”
“พี่ตะวัน...”
“พี่คิดว่า ถ้าน้องจะต้องมีแฟนหรือแต่งงานกับใครสักคน พี่ก็คิดว่าเจ้ากานต์น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดี”
มณีธาราอ้าปากค้าง อึ้งไปกับสิ่งที่พี่ชายของเธอพูดออกมา ปกติเอกตะวันหวงเธอมากแค่ไหนใคร ๆ ก็รู้ แต่ครั้งนี้เอกตะวันกลับเห็นดีเห็นงามด้วยกับพ่อแม่ แสดงว่าอันธการคนนี้น่าเป็นคนที่ถือว่าคุณสมบัติครบจริง ๆ ไม่เช่นนั้นพี่ชายของเธอมีหรือจะยอมเห็นด้วยเช่นนี้
เห็นทีท่าของพี่ชายที่เธอคิดว่าจะยืนหยัดเข้าข้างเธอแล้วก็ได้แต่กลุ้มใจ แล้วอย่างนี้ใครล่ะจะเข้าข้างเธอได้อีก
“น้องเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าปี จะรีบให้น้องหมั้นไปทำไมกัน พี่ตะวันอายุยี่สิบแปดยังไม่เห็นหมั้นเลย” เธอย้อนถามด้วยความหงุดหงิดใจ
“มันไม่เหมือนกันนะ พี่เป็นผู้ชายดูแลตัวเองได้ ส่วนเราน่ะเป็นผู้หญิง วันหนึ่งก็จะต้องแต่งงานมีครอบครัว อีกอย่างเรื่องแต่งงานของเราพี่ยุ่งไม่ได้หรอกมันหน้าที่ของพ่อแม่ ส่วนเรื่องพี่จะแต่งงานตอนไหน พี่ยังไม่รีบเพราะยังไม่เจอผู้หญิงที่ดีพอจะมายืนเคียงข้างพี่ได้ ความรักอย่างเดียวในยุคนี้มันไม่พอหรอก พี่ชอบผู้หญิงที่มีสมองไม่ใช้แต่อารมณ์”
“น้องไม่หมั้น! และจะไม่แต่งงานกับนายอันธการอะไรนี่ด้วย” เธอแหวใส่อย่างไม่พอใจ
หึ ๆ เอกตะวันหัวเราะในลำคอด้วยรู้นิสัยของน้องสาวดีว่า ถ้าเกิดอะไรขัดใจขึ้นมาก็จะเกรี้ยวกราดใส่อย่างไม่เกรงใจ
“นี่มันยุคไหนแล้ว ถ้าน้องจะแต่งงานกับใครสักคนก็ต้องเป็นคนที่น้องรัก ไม่ใช่โดนจับคลุมถุงชนแบบนี้ พี่ตะวันอาจจะยอมแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ ยอมให้พ่อแม่จับคลุมถุงชน แต่น้ำจะไม่มีวันยอมแต่งงานกับคนที่น้ำไม่ได้รักเด็ดขาด” น้ำเสียงเด็ดขาดและสีหน้าจริงจังเต็มไปด้วยความไม่พอใจทำให้พี่ชายถึงกับต้องอุทานออกมาก่อนจะค่อย ๆ พูดด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความคุกรุ่นไม่ต่างกัน
“ยัยน้ำ! สำหรับพี่ในเรื่องความรัก พี่คิดว่าความรักที่คนฝันถึงมันมีแค่ในนิยายเท่านั้นแหละ มันหมดยุคแต่งงานกันเพราะความรักแล้วจะต้องทนกัดก้อนเกลือกินแล้วนะ ยุคนี้มันต้องมีเงิน มีผลประโยชน์เอื้อกันทั้งนั้น พี่เป็นผู้ชาย พี่ก็จะไม่เลือกผู้หญิงที่อ้างว่ารัก แต่ไม่รู้จักทำมาหากินเอามาทำพันธุ์หรอก นี่คือเรื่องจริง!”
“พี่ตะวัน!”
“อีกอย่างนะ ที่พ่อแม่เลือกให้น้องหมั้นกับเจ้ากานต์ก็เพราะว่าหวังดีกับน้องนะ อยากให้ได้อยู่กับคนที่ดี เอ...หรือว่าน้ำมีคนรักอยู่แล้ว โดยที่พี่ไม่รู้ถึงได้ปฏิเสธเจ้ากานต์แบบนี้” เอกตะวันสวนกลับน้องสาวด้วยน้ำเสียงที่แข็งไม่แพ้กัน ทำเอาหญิงสาวถึงกับเม้มริมฝีปากด้วยความไม่พอใจกับท่าทีและคำพูดของเขา
- ผู้เขียน
