ผ่านไป 20 นาทีเดินออกมาจากห้องนอนพร้อมชุดนักศึกษา ยักษ์เขาอยู่ในชุดนักศึกษาเหมือนกัน เท่มาก เป็นชุดที่ผู้ชายคนนี้ใส่แล้วดูแบดบอย
“นายมีเรียนเช้าเหมือนกันเหรอ”
“...” ยักษ์มองหน้าฉัน แต่ว่าไม่พูดกับฉัน สายตาที่มองเหมือนบอกว่าฉันมีความผิด
“เป็นอะไร ฉันก็ไม่ได้มัดผมสักหน่อย” ดีที่รอยดูดของยักษ์ไม่เด่น ปล่อยผมปกปิดได้ เมื่อยักษ์ไม่ตอบฉันจึงเดินมานั่งที่เก้าอี้ ตักข้าวต้มที่ยักษ์อุ่นไว้ให้ขึ้นมาเป่า ขณะเดียวกันยักษ์ยังคงมองฉันด้วยใบหน้านิ่งเรียบ มองจนฉันต้องถาม “เป็นอะไร”
“...” เขาก็ยังคงเงียบ แต่ก็เดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม นั่งตักข้าวต้มขึ้นมาเป่า สายตายังมองฉันเหมือนเดิม
มองฉันอยู่อย่างนั้นจนกินข้าวเสร็จ ขออธิบายว่าสายตาที่มองฉันเป็นสายตาเวลาที่ฉันเดินผ่านเขาแล้วชอบมองนิ่ง ๆ
“วันนี้ไม่ไปเรียนได้ไหม” ยักษ์อ้าปากพูดเมื่อฉันกำลังจะเดินออกจากห้อง
“ไม่ได้ วันนี้มีวิชาสำคัญ แล้วเป็นอะไรทำไมทำหน้า
