ของรักของยักษ์ 2(2) ตัวแทน
903 คำ
“งั้นฉันถามเธอหน่อย ถ้าหากไอ้ไทม์มันแต่งงานไปแล้ว เธอทนอยู่แบบนั้นได้เหรอ ทนเห็นไทม์รักคนอื่น...”
“มันเรื่องของฉัน” ฉันทนไม่ได้แน่ ๆ ฉันที่เคยเป็นที่หนึ่งมาตลอด จู่ ๆ วันนี้ถูกลดความสำคัญมันไม่มีทางที่จะทนได้ ฉันเองก็ไม่อยากเป็นนางร้าย ไม่อยากถูกไทม์มองไม่ดีด้วย แต่มันเกี่ยวอะไรกับเซ็กซ์เฟรนด์ที่ยักษ์พูดถึง คิด ๆ ดูแล้วไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหน
“เธอคงไม่รู้ว่าเซ็กซ์ช่วยบำบัดความเครียดได้เป็นอย่างดี เธอที่นอนกับฉันแล้ว อยากจะลองกับคนไม่รู้จักอีกหรือไง ฉันว่าดีลกับฉันก็จบแล้วนะริกะ ฉันรับรองเรื่องของเราเป็นความลับแน่ ๆ ถ้าฉันเปิดเผยฉันยอมให้เธอประจานเลย”
“หน้าด้าน ๆ แบบนี้ประจานไปจะรู้สึกอะไร” ยักษ์มันลืมไปใช่ไหมว่าถ้าฉันประจานมันก็เท่ากับฉันประจานตัวเอง ไอ้นี่คิดว่าฉันโง่นักหรือไง
“เราเข้ากันได้ดีนะริกะ ฉันไม่เคยทำกับผู้หญิงไหนแล้วรู้สึกดีเท่าทำกับเธอ เธอจะไม่ตกลงจริง ๆ เหรอ ไม่เสียดายฉันเหรอ”
“ฉันไม่คิดจะเสียดายคนอย่างนาย” ฉันเดินไปเก็บเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งไว้มาสวมใส่ ต่อให้กลิ่นมันไม่หอมก็ดีกว่าใส่ของผู้ชายชื่อยักษ์กลับบ้าน
“พูดได้โดนใจฉันมาก เธอนี่มันสุดยอดจริง ๆ ริกะ” ยักษ์เดินตามออกมาจากห้องนอน ยืนมองฉันใส่เสื้อผ้าทีละชิ้นจนครบทุกชิ้น
ฉันเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ชาร์จแบตอยู่ใส่กระเป๋า จัดผมเผ้าให้เรียบร้อยหันมาบอกกับเขาว่า “เมื่อคืนขอบใจมากที่อยู่เป็นเพื่อนแก้เหงา”
“เธอจะเอาแบบนี้”
“อืม จบที่ตรงนี้ ถ้านายอยากพูดเรื่องบนเตียงของเราให้คนอื่นฟังก็ตามใจนายเลย ฉันอาจจะเจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่มันก็คุ้มเพราะนายจะสนุกปากและได้เอาชนะไทม์ไทน์ นายที่เป็นคนเลวมาตั้งแต่เด็กอยากจะทำอะไรก็ตามใจเลย อย่างมากฉันก็แค่อายและเกลียดนายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ”
“ฉันไม่ทำแบบนั้นกับเธอ”
“คำพูดที่นายพยายามปั้นให้สวยหรูฉันไม่มีทางเชื่อ เพราะอะไรรู้ไหม”
“อะไร”
“เพราะมันไม่ใช่นายไง คนอย่างนายมันสารเลว”
“แต่ฉันก็เป็นผัวเธอ”
“ถ้าพูดแบบนี้นายก็คงเป็นผัวของผู้หญิงทุกคนที่นายได้น่ะสิ แต่รู้อะไรไหมยักษ์ ฉันไม่ใช่เมียนายและนายไม่ใช่ผัวฉัน เราแค่แก้เหงาให้กันชั่วคราวเท่านั้น ไปนะ” ฉันเปิดประตูออกจากห้องของยักษ์
“แล้วถ้าไม่เป็นเซ็กซ์เฟรนด์ล่ะ ถ้าฉันบอกว่าฉันรักเธอ เราคบกันได้ไหม” ตรงทางเดินเสียงของยักษ์มันก้องมาก เขาทำให้ฉันต้องหยุดเดิน ทว่าก่อนที่ฉันจะหันกลับไปมองเขาก็ตะโกนมาอีกว่า “ฉันรักเธอริกะ ฉันชอบเธอ ชอบเธอตั้งแต่เราเล็ก ๆ ฉันไม่ชอบที่เธอชอบชมว่าไอ้ไทม์ไทน์มันดีทุกอย่าง แล้วบอกว่าฉันมันไม่ดีเท่าไอ้พวกนั้น ฉันไม่ชอบที่เธอไม่มองฉัน ฉันแกล้งเธอเพราะอยากให้เธอสนใจฉันบ้าง”
“เป็นเรื่องตลกที่ไม่ได้ทำให้ฉันขำสักนิด อย่างนายเนี่ยนะจะชอบฉัน” ฉันแสยะยิ้มเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้
“ใช่ ฉันชอบเธอ ชอบเธอมาก ๆ ฉันทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมองฉัน แต่เธอไม่เคยมองฉันด้วยสายตาอ่อนหวานสักครั้ง”
“...”
“เรื่องบุ๋มบิ๋มฉันตั้งใจ ฉันตั้งใจสนใจผู้หญิงสักคนอย่างจริงจัง ไอ้ไทม์จะได้เอาคืนฉัน จากนั้นฉันก็จะเข้าหาเธอ...”
“พอได้แล้วยักษ์ นายจะอะไรมันเรื่องของนายฉันไม่สนใจ แต่ฉันชอบไทม์ ฉันชอบไทม์มาก ๆ นั่นคือความรู้สึกของฉัน ซึ่งนายทำรักของฉันพัง ฉันแอบรักไทม์มาตั้งนานแต่นายวางแผนบ้า ๆ ทำให้ไทม์ต้องรับผิดชอบผู้หญิงคนนั้น ฉันเกลียดนายตอนนี้ฉันยิ่งเกลียดนายมาก ๆ ด้วย”
“…อย่าพูดว่าเกลียดฉันบ่อยนักสิ เรื่องไอ้ไทม์เธอให้ฉันรับผิดชอบได้ไหม”
“รับผิดชอบอะไร คนอย่างนายรับผิดชอบอะไรได้ เคยรับผิดชอบอะไรด้วยเหรอ” ไอ้บ้ายักษ์ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะไอ้บ้ายักษ์คนเดียว
“ให้ฉันชดใช้ความรู้สึกของเธอ”
“คนอย่างนายน่ะเหรอ”
“ใช่ เธอชอบไอ้ไทม์ แต่มันจะแต่งงานแล้ว เรื่องของเธอกับมันไม่มีทางเป็นไปได้ ถ้าเธอชอบมันมากฉันจะเป็นตัวแทนของมันเอง ฉันจะเป็นไอ้ไทม์ให้เธอ”
“พูดบ้าอะไร”
“เราคบกันนะริกะ”
“...”
“ถ้าเธอชอบมัน ฉันจะเป็นแบบมัน แต่ว่าฉันจะรักเธอมากกว่าที่มันรักเธอ”
“คบกับนายฉันได้อะไร”
“ได้ทุกอย่าง เธออยากได้อะไรฉันจะหามาให้ ทำให้เธอทุกอย่าง”
“เลิกยุ่งกับไทม์และไทน์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามทำร้ายเขาเด็ดขาด”
“...”
- ผู้เขียน
