ทิชา...
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ตอนนี้เธอกับทุกคนมารวมตัวกันอยู่ที่หน้าหมู่บ้านเพื่อจะเดินทางกลับโดยมีเจ้าหน้าที่เป็นคนนำทาง และเธอก็เพิ่งรู้ว่าที่จริงแล้วหมู่บ้านนี้ไม่ใช่หมู่บ้านโจรป่าอย่างที่โดนขู่จากลุงเด่นลุงดอน และที่ทั้งสองคนขู่ว่าจะเอาเธอไปเป็นเมียลุงบอกแค่ขู่เล่นๆ ไม่ได้คิดจะทำแบบนั้นจริงๆ
"ขอบคุณทุกคนเลยนะคะที่ดูแลทิชาอย่างดี" เธอกราบของคุณทุกคนในหมู่บ้านเพราะตอนนนี้ทุกคนมายnนรอส่งเธอกับทุกคน
"ถ้าคิดถึงที่นี่ว่างๆ ก็แวะมาเยี่ยมกันบ้างนะนังหนู ไอ้หนุ่ม"
"ครับ/ค่ะ" เธอกับพี่เจ้านายรับคำพร้อมกันแต่ก็ไม่ได้มองหน้ากันหรือพูดอะไรกัน
"เอาล่ะครับผมว่าพวกเราเดินทางกลับกันได้แล้วนะเพราะเดี๋ยวจะมืดค่ำกันซะก่อน" เจ้าหน้าที่นายหนึ่งเอ่ยกับพวกเราก่อนที่เราจะเดินทางกลับ เธอหันไปมองหมู่บ้านอีกครั้งซึ่งทุกคนก็โบกมือให้กับเธอ เธอสัญญาว่าจะไม่ลืมที่นี่เพราะที่นี่มันเป็นสถานที่แห่งความทรงจำที่เธอคงไ
