“ว่าไงคะ? ทำไมไม่มีใครตอบอะไรนับเลย” ผมกับพวกมันต่างพากันอึกอักเพราะไม่รู้จะตอบอะไรจริงๆ เรื่องที่บ้านผมก็อยากจะบอกนับนะแต่ว่าตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาน่ะสิ
“ระ เรื่องมันกลัวเมียอ่ะดิ ไอ้นี่มันกลัวเสียฟอร์มถ้าเรารู้ว่ามันกลัว” ไอ้กระทิงพูดแก้ตัวให้กับผม
“เหรอคะ?” น้ำเสียงเย็นๆแบบนี้มันหมายความว่าอะไรวะเนี่ย
“ใช่สิ ถ้านับรู้ว่าเฮียกลัว นับก็จะยิ่งได้ใจเพราะงั้นเฮียเลยไม่อยากให้นับรู้ไงคะ” นับมองหน้าผมนิ่งๆแล้วถอนหายใจก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในงานโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำเดียว
...แบบนี้ไม่ได้การ
หมับ!
“เดี๋ยวสิ ...โกรธอะไรเฮียหรือเปล่า” ผมคว้าแขนนับไว้ก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องนอนไป ตอนแรกก็คิดว่าจะเดินกลับเข้าไปในงานแต่อยู่ดีๆก็เดินเข้าห้องไปซะเฉยๆ
“ไม่ได้โกรธหรอกแค่เหนื่อยๆน่ะ” นับพูดแล้วถอนหายใจ
“ไม่จริงอ่ะ ทำไมเฮียรู้สึกว่านับกำลังโกรธเฮียอยู่เลยคะ”
“ถ้ายังมีเรื่องที่ปิดบังไว้ก็อย่า
