หลังจากที่สิรินาถกลับไปแล้ว พรนับพันก็เปลี่ยนท่าทีแล้วขยับออกห่างจากภัสกร
“โชคดีจังที่พาเมียมาทานข้าวด้วย” เขาพูดอย่างอารมณ์ดี ในตอนนี้พรนับพันรู้สึกว่ายิ่งอยู่กับเขานานไปความน่ากลัวของเขาก็ยิ่งลดลง
คงเป็นเพราะธาตุแท้ของเขาที่ไม่ได้แข็งกร้าวมาตั้งแต่แรก แต่ที่เขาพูดไม่ดีกับเธอก็เป็นเพียงแค่ความโกรธจากการสูญเสียก็เท่านั้น
เมื่อรู้อย่างนี้แล้วเธอต้องระวังตัวเอาไว้ และรักษาอารมณ์ของเขาให้คงที่เพราะมันเป็นผลดีต่อตัวเธอเอง
“เธอดูท่าทางเหมือนจะไม่จบง่ายๆ นะคะ”
“แบบนี้สงสัยว่าคุณต้องคอยประกบผมทุกฝีก้าวแล้วล่ะ ถ้าวันไหนไม่มีงานก็มานั่งเฝ้าผมที่ออฟฟิศก็แล้วกัน” เขาพูดยิ้มๆ แล้วหุบยิ้มลงเมื่อเห็นว่าเธอมองอยู่
“พูดเล่นใช่ไหมคะ” เธอถามเขาเพื่อความชัดเจน
“หน้าตาผมเหมือนคนที่จะพูดล้อเล่นกับคุณเหรอ” เขาพูดเสียงเรียบแล้วลุกเดินขึ้นไปโดยที่ไม่รอเธอ จนพรนับพันต้องรีบลุกเดินตามเขาไป
“ระวังนะคะ เผื่อ
