ก่อนที่จะเกิดพายุทะเลย่อมจะสงบนิ่งเสมอ เช่นเดียวกันกับชีวิตคู่ของภัสกรและพรนับพันในตอนนี้ที่ราบรื่นไร้เรื่องราวมากวนใจมาพักใหญ่แล้ว
พรศักดิ์เองเมื่อเห็นว่าลูกสาวดูมีความสุขก็เริ่มปล่อยวางและจับตามองลูกเขยอยู่ห่างๆ ว่าจะทำตามที่พูดหรือไม่
วันนี้ในตอนเช้าก่อนที่ทั้งคู่จะแยกย้ายไปที่รถของตนเองเพื่อเดินทางไปทำงานภัสกรก็แลกหอมแก้มกับภรรยาคนละฟอดใหญ่มองเธอด้วยสายตาที่ดูอบอุ่นจนภรรยาสาวยิ้มเขิน
“วันนี้พี่ไปรับนะ จะพาไปทานอาหารข้างนอก”
“แน่ใจนะคะว่าวันนี้ว่าง เมื่อวานก็บอกแบบนี้แต่ก็มีประชุมด่วน ชีวิตท่านประธานนี่วุ่นวายจังนะคะ ถ้าไม่ติดที่ต้องช่วยงานที่โรงงานเค้กก็อยากไปช่วยงานพี่ภัสนะคะ”
“คราวนี้ว่างจริง เคลียร์คิวเพื่อเมียเลย” เขาพูดเสียงนุ่มแล้วยิ้มอารมณ์ดีจนพรนับพันมองอย่างเคลิบเคลิ้ม ตอนนี้ต่างคนต่างตกเป็นทาสเสน่หาของอีกฝ่ายจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว
หลังจากนั้นเมื่อใกล้ถึงเวลาพักกลางวันภัส
