หลังจากที่ซอนญ่าเดินออกไปจากห้องทำงานของภัสกรแล้ว เขาจึงตัดสินใจทำตัวปกติแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตน
“เค้กมานานแล้วเหรอ” เขาเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติ ในใจรู้สึกกังวลที่ซอนญ่าทำก่อนออกจากห้องไป แต่ไม่ได้แสดงออกมา
“ค่ะ มาสักพักแล้ว” เธอหันมายิ้มให้เขา หญิงสาวเลือกทำตามที่มารดาบอก การทำให้เขารักมันไม่ใช่เรื่องเสียหาย
“เรื่องเมื่อครู่...” เขากำลังจะอธิบายเหตุการณ์กับเธอ
“เค้กเข้าใจค่ะว่าพี่ภัสไม่ได้คิดอะไร ถ้าพี่ภัสชอบให้เธอทำอย่างนั้นคงไม่ใช้เค้กมาช่วยกันพวกผู้หญิงเหล่านี้ออกไปหรอก จริงไหมคะ” เธอพูดแล้วอมยิ้ม ดูเป็นคนมีเหตุและผลทำให้เขาอดชื่นชมไม่ได้
“ว่าแต่เค้กมาหาพี่มีอะไรหรือเปล่า” เมื่อเห็นว่าภรรยาสาวไม่ได้ติดใจเรื่องซอนญ่าแล้ว เขาจึงเปลี่ยนมาถามเธอถึงเรื่องที่มาหาเขาถึงที่นี่
“พอดีคุณแม่มาทานอาหารกับเพื่อนแถวนี้ค่ะ เค้กเลยติดรถมาด้วยพี่ภัสจะได้ไม่ต้องเสียเวลาวนรถไป
