“หนูท้องค่ะคุณยาย”
“ยายเองก็พอจะรู้ เห็นอาการของหนูแล้วยายก็สงสัยมาสักพักแล้ว แม่รัตน์น่ะเขาก็คุย ๆ กับยายอยู่”
อาการพะอืดพะอม คลื่นไส้อาเจียน เสียงโอ้กอ้ากของหลานสาวทำให้ท่านนึกสงสัย แต่ไม่ถามเพราะรอให้หลานสาวได้สารภาพออกมาเอง ไม่อยากกดดันหรือทำให้รู้สึกว่าโดนจับผิด
นางยึดคติที่ว่าคนในครอบครัวสำคัญที่สุด แม้จะทำอะไรผิดพลาดไปมากแค่ไหน ก็คือคนในครอบครัว ต้องอภัยให้กันเสมอ เพราะถ้าคนในครอบครัวเหยียบย้ำซ้ำเติมกัน แล้วคนนอกเล่า จะมิเหยียบย้ำซ้ำเติมมากกว่าหรือ
“คุณยาย หนูขอโทษนะคะ เขาหลอกหนู หลอกให้รัก แล้วเขาก็ทิ้ง หนูผิดเองที่ใจง่าย”
“เขาหลอก เราไม่รู้ จะบอกว่าผิดก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก เหลนคนเดียวยายเลี้ยงได้ ถ้าเขาไม่ดี เขาก็ไม่มีค่าเพียงพอที่จะทำให้เราเสียเวลาไปคิดถึงอีก เขาเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ไม่ใช่คนสลักสำคัญอะไรในชีวิตนะลูกนะ”
“ค่ะคุณยาย คุณยายไม่ตำหนิหนูเหรอคะที่หนูใจง่ายจนท้องแบบ
