16
เจ็ดโมงครึ่ง ตุ๊กตาสะพายกระเป๋าเตรียมกลับห้องพัก สแกนนิ้วเสร็จก็เห็นเอกรัฐเดินลิ่วๆ มาหาพร้อมรอยยิ้ม
“น้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ครับ” ชายหนุ่มยื่นถุงส่งให้แฟนสาว
ตุ๊กตายิ้ม อบอุ่นใจทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าคมสัน เมื่อคืนเธอคิดมากจนไม่เป็นอันทำงานหลังจากแยกหนีนพดนัยแล้ว ปัญหา ความยุ่งยาก มองเห็นเนืองๆ เห็นหน้าเอกรัฐ เธอชักอยากร้องไห้
“อะไร เหนื่อยมากเหรอ อดนอนเมื่อคืน”
มันเป็นธรรมดา วันแรกๆ ของการเปลี่ยนกะ เป็นการเปลี่ยนเวลานอนไปด้วย ร่างกายจะเพลียเพราะไม่ชิน
ตุ๊กตาสั่นหน้า ยิ้มไม่สดใสเพราะใจมันกังวล
เอกรัฐไม่แสดงทีท่าเอะใจอะไร คิดว่าแฟนสาวคงเหนื่อย เอื้อมมือไปลูบผมนุ่มเบาๆ
“ขับรถผมไปไหมจะได้ถึงห้องเร็วๆ ท่าทางคุณเหนื่อยนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ นั่งรถเมล์แป๊บเดียว”
“ผมห่วง” ชายหนุ่มก้มลงมาพูดเบาๆ บริเวณนั้นยังมีคนงานมากมายที่เตรียมเข้างาน เขาจึงดึงมือเธอเดินออกไปที่ป้ายรถเมล์
เดินยังไม
