5
1471 คำ
ทัศกรดูมีความสุขมากกับงานที่จัดให้กับผู้เป็นย่า เขาเมาเพราะถูกเพื่อนๆ ชวนชนแก้วบ่อยๆ โดยมีแขนภาคอยอยู่เคียงข้างตลอด อาจเพราะเธออยากประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่าเธอคือคนพิเศษของเขา
คืนนี้แขนภาแต่งตัวสวยและคิดว่าตัวเองสวยที่สุดในงาน ถ้าไม่นับรวมกานพลูที่วันนี้ดูแปลกตาไปนัก ไม่ได้จืดชืดหรือเชยเหมือนอย่างที่แล้วๆ มา นั่นทำให้หลายคนสนใจกานพลูมากกว่าเธอเสียอีก คุณหญิงช่อทิพย์มักให้กานพลูประคองเดินเหินไปโน่นมานี่ หรือนั่งอยู่ใกล้ๆ คอยรับใช้ ชุดของกานพลูไม่ได้โดดเด่นที่ความโป๊เปลือยหรือเซ็กซี่เหมือนอย่างแขนภา แต่เรียบหรูดูดี ซึ่งเป็นชุดที่คุณหญิงช่อทิพย์เลือกให้เองกับมือ เด็กสาวในอุปการะไม่ได้คัดค้าน เพราะถือว่าเป็นพระคุณที่ท่านซื้อชุดสวยๆ ให้ใส่ในงานเลี้ยงแบบนี้
“คุณแขครับ มีคนฝากโน้ตนี้มาให้คุณครับ” ชายหนุ่มที่เดินมาสะกิดเป็นคนงานในไร่ที่คอยช่วยงาน แขนภาสะดุ้ง อ่านโน้ตนั้นก่อนจะกำแน่นเพราะกลัวใครเห็น เธอมองซ้ายมองขวา ก่อนรีบเดินออกมาจากงาน เมื่อเห็นว่าทัศกรกำลังคุยกับกลุ่มเพื่อนๆ อย่างออกรส เขาสนใจกับน้ำเมามากกว่าเธอในเวลานี้
“ว้าย! วิน ฉันตกใจหมดเลย” วิน หรือภวินเป็นคนงานในไร่ของทัศกร
“คิดถึงจังเลยครับ” ภวินตรงเข้ากอดจูบลูบไล้เรือนร่างอวบอัดของแขนภาอย่างหลงใหล
“เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ไม่เอาน่า” แขนภาว่าให้ แกล้งทำทีเป็นสะดีดสะดิ้งแต่พองาม แต่ในใจก็นึกอยากปลดปล่อยอารมณ์ปรารถนาอันร้อนแรงของตนเองเช่นกัน แล้วคืนนี้ค่อยไปต่อกับทัศกรจนถึงรุ่งสางก็ยังไหว
“ไม่มีใครเห็นหรอกครับ เขากำลังยุ่งกันอยู่ในงาน เราใช้โอกาสนี้มาหาความสุขกันดีกว่า”
“ฉันให้เวลาไม่นานนะ เดี๋ยวภูเขาจะสงสัยว่าฉันหายมานาน”
“คุณภูเขากำลังดื่มอย่างออกรสขนาดนั้น คงติดลมละครับ ไม่ต้องห่วงหรอก คุณมาสนุกกับผมสักชั่วโมงเขายังไม่รู้เลย เราอย่ามัวพูดเรื่องคนอื่นกันอยู่เลย” ภวินดึงร่างอวบอัดของอีกฝ่ายไปที่บ้านพักคนงาน แขนภายอมเดินตามไปอย่างง่ายดาย เธอแอบกลืนน้ำลายด้วยความกระหายในรสรัก เพราะช่วงนี้อดอยากปากแห้งเหลือเกิน ก่อนที่จะเผด็จศึกทัศกรคืนนี้ ก็ขอสนุกสุดเหวี่ยงกับภวินหน่อยแล้วกัน
“แหม... นายนี่รู้ใจฉันจริงๆ ฉันได้เป็นนายหญิงของไร่นี้เมื่อไหร่ รับรองว่านายจะสบายไปทั้งชาติแน่นอน”
“ผมรอพึ่งบารมีคุณแขนี่แหละครับ ไม่ว่าคุณแขจะให้ผมทำอะไร ผมจะทำถวายหัวเลยครับ”
“นายต้องได้ทำงานแน่ๆ ฉันรับรองได้” เธอคิดว่าในอนาคตต้องเรียกใช้ภวินอย่างแน่นอน คนอย่างเธอ คงไม่ได้มาไกลถึงขนาดนี้ถ้าไม่เก่งจริง แต่เธอก็ไม่ประมาท ทำอะไรรอบคอบเสมอ
ภวินกอดจูบลูบไล้หญิงสาวอย่างกระหาย เขาขยำขยี้เธอไปทั่วสรรพางค์กาย แขนภาร้องซี๊ดด้วยความเสียวซ่านระคนชอบอกชอบใจในบทรักร้อนแรงของเขา
“นายน่ะชอบทำแรงๆ เจ็บนะ ซี๊ด...” ร้องซี๊ดซ๊าดปัดป้อง
“คุณชอบ ผมรู้”
“ฉันช้ำไปหมดแล้วนะ”
“ไม่หรอกคุณแข คุณเหมาะกับบทรักแบบนี้ต่างหากล่ะ” ภวินกดร่างของหล่อนลงบนเตียงไม่เบานัก แต่รู้ว่า รสนิยมของแขนภาชอบความแปลกใหม่ รสชาติจัดจ้านแล้วก็ร้อนแรง
“โอ๊ย! นายทำฉันเจ็บนะ อื้อ...” ถึงแม้จะร้องประท้วง แต่สะโพกผายหยัดขึ้นรับการกระแทกกระทั้นจากร่างแกร่งของภวินอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน
เธอร้องครางซี๊ดซ๊าดเมื่อเขาห่มสะโพกลงมาเสียงดังสนั่นไปทั่วห้อง เสียงเนื้อกายที่เสียดสีกระแทกกระทั้นกับเสียงหอบกระเส่า และเสียงครวญครางฟังแล้วได้อารมณ์เหลือเกิน
เสียงเตียงไม้เก่าๆ ลั่น เอี๊ยดๆ อ๊าดๆ ขาเตียงเสียดสีกับพื้นคอนกรีตเพราะแรงกระแทกของคนบนเตียง ขาเพรียวถูกยกขึ้นพาดบ่าทำให้สะโพกของหล่อนลอยสูงจากพื้นเตียง
“อื้อ... นายนี่มัน” เธอพูดไม่ออกเพราะเสียวซ่านมากเหลือเกิน
“ถึงใจคุณแขไหมครับ”
“ต้องแรงๆ กว่านี้หน่อย จะได้ถึงใจ”
“ได้สิครับ ผมยินดีทำถวายหัวเลยครับ” เขากระแทกแรงขึ้น เร็วขึ้นแทบนับจังหวะไม่ถูก คนใต้ร่างถึงกับครางไม่ขาดปาก พอเขาปลดขาลงจากบ่ากว้าง เธอก็เกี่ยวสะโพกของเขาเอาไว้ให้เขากระแทกลงมาหนักๆ สาสมใจ บทรักร้อนแรงของเขาไม่ได้มีเพียงแค่ครั้งเดียว เขาเพิ่มรอบให้เธออีกจนกว่าเธอจะอิ่มหนำ
“อีกรอบไหมครับ” เขาเอ่ยถาม
“เอาสิ” แขนภาตอบรับอย่างหน้าชื่นตาบาน
“ผมจะทำให้คุณสนุกและมีความสุขจนลืมวันลืมคืนเลยล่ะ”
“ทำให้ได้อย่างปากพูดก็แล้วกัน” เธอลูบมือกับปลายคางของเขาอย่างยั่วยวน
“อย่าสบประมาทผมนะครับ เพราะคุณก็รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น” เขางับมือของเธอเอาไว้ สายตาที่มองมานั้นยั่วยวนป่วนสวาทในตัวเขาให้ลุกโชน
“ฉันอยาก... พูดให้นายอย่าดีแต่ปากยังไงล่ะ” เธอรู้ว่าดี เขาโดนสบประมาทแล้วจะทำเช่นไรกับเธอ ดีเหมือนกัน เพราะเธอชอบอยู่แล้ว เขาเองรู้ว่าเธอพูดให้เขาอารมณ์ขึ้นทำไม เพราะผลที่เธอจะได้รับคือโดนเขาจัดการควบขี่ทั้งคืนแทบไม่ได้นอนนั่นเอง
แขนภาลืมเลือนเรื่องของทัศกรไปเสียสนิท เพราะเวลานี้เธอมีสิ่งที่น่าสนใจมากกว่าเป็นไหนๆ การอยู่กับภวินทำให้เธอลืมวันลืมคืนได้จริงๆ ชายหนุ่มคนนี้แข็งแรง ดุดัน บทรักร้อนแรงถึงใจ ทั้งยังอึดทนเซ็กซ์จัดไม่ทำให้เธอต้องอารมณ์ค้างหรือไม่เคยอิ่มเลยสักครั้ง
นอกจากบทรักของภวินจะอิ่มเอมแล้ว เขายังช่างเอาอกเอาใจ เหมือนกับเธอคือเจ้าหญิงที่ต้องคอยปรนนิบัติรับใช้ แม้กระทั้งขัดรองเท้าเขาก็ทำได้ แบบนี้จะไม่ให้เธอหลงเขาได้อย่างไรกัน ในเมื่อเธอรู้สึกว่าถึงอย่างไร เขาต้องเป็นทาสและรับใช้เธอในทุกๆ เรื่อง
บทรักร้อนแรงรอบใหม่บังเกิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้แขนภาเป็นคนควบขี่อยู่บนร่างเหมือนจ็อกกี้สาวร่านสวาท ภวินร้องครางอย่างชอบใจ เสียงของเขาแหบพร่า ประสานกับเสียงครวญครางอย่างเสียวซ่านของเธอเช่นกัน มือใหญ่หยาบกร้านเพราะการทำงานในไร่กุมสะโพกของหล่อนเอาไว้ ขยำและจับมั่นเพื่อให้เขากระแทกกายขึ้นไปหา เธอร้องครางเสียงหลงเมื่อไปถึงจุดหมายอย่างรุนแรง และฟุบหน้าลงบนอกกว้างของเขาอย่างมีความสุข
“ผมยังไม่อิ่มเลยครับ” เขากระซิบที่ริมหูของเธอ
“ก็ไม่ได้ห้ามสักหน่อยว่าไม่ให้กินต่อ” เธอพูดเสียงหอบๆ แต่แสนยั่วยวน
“คุณแขนี่น่ารักเหลือเกิน รู้ใจผมไปเสียทุกอย่าง” ภวินพลิกร่างเธอลงด้านล่าง ก่อนจะบรรเลงเพลงรักอย่างต่อเนื่อง แขนภาร้องครวญครางแทบขาดใจอยู่ใต้ร่างบึกบึน
ภวินกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างชอบใจ เมื่อบทรักของเขาแทบทำให้เธอร้องขอชีวิต และเปิดขาออกว้างให้เขากระแทกเสียจนมิดเม้นและจับจูงกันไปสู่สวรรค์ได้เป็นผลสำเร็จ
กานพลูมองร่างที่เมามาย นอนหลับไม่ได้สติอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกเป็นห่วง คุณหญิงช่อทิพย์ไหว้วานให้เธอช่วยจัดการดูแลหลานชายของท่าน
หญิงสาวไล่สายตามองเรือนร่างแข็งแกร่งที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม วันนี้ทัศกรแต่งตัวตามสไลต์ของหนุ่มชาวไร่ เขาสวมหมวกปีกกว้าง เสื้อลายสก๊อต กางเกงยีนและรองเท้าหนังสีเข้ม เขาสูงสมาร์ท ขาเพรียวแข็งแรง เข็มขัดหนังสีเดียวกับรองเท้าและหมวก ตัดกันกับชุด ทำให้เธอสามารถมองเห็นหน้าท้องราบไร้ไขมันส่วนเกินได้อย่างชัดเจน เพราะเขายัดชายเสื้อลงในกางเกง
เธอชอบเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่เจียมเนื้อเจียมตัวว่าเป็นแค่เด็กที่คุณหญิงช่อทิพย์อุปการะเอาไว้เท่านั้น เขาเองมีคนรักเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว เธอจึงไม่ควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนมีเจ้าของแล้ว
- ผู้เขียน
