EP.15
สายลมเย็นพัดพามาทางหน้าต่างลายสลักหินอ่อนที่เปิดแง้มเอาไว้ เมอัยที่นั่งนิ่งอึ้งต่อคำร้องของแม่สาวนักขอเป็นนานสองนานจึงได้รู้สึกตัวอีกครั้ง
“อะไรวะ แค่เยื่อบางๆ ที่เสียให้กับฉันทำไมจะต้องเรียกร้องเยอะขนาดนั้นด้วย” พ่อหนุ่มอาหรับสบถลั่นอย่างเคืองขุ่น เขามองพ่อเลขาฯ ตัวแสบก็พลันเข่นเขี้ยว
“ราชีฟ เพราะนายคนเดียว”
“ผิดที่กระผมเองหรือขอรับ แต่เอ้ นายท่านเป็นคนออกคำสั่งเองนี่ครับ”
ด้วยเพราะเป็นทั้งเพื่อนเล่นด้วยราชีฟจึงสามารถรู้ทันความคิดของเมอัย ที่เขาพูดเช่นนั้นก็เพื่อระบายอารมณ์ไปก็เท่านั้นเอง กับเขา เจ้านายไม่โกรธหรอก และกับแค่คำร้องขอของแม่สาวคนนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ขนหน้าแข้งของคุณชายเมอัย เค คาฟิยอส หลุดไปหมดหรอก
“นายท่านครับ ผมมีข่าวจะรายงาน” หลังจากที่เล่นกันพอจะเป็นพิธี ราชีพจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นในที่สุด
“มีอะไรก็ว่ามา”
“คืองี้ครับ”
เจ้าเลขาฯ จอมซ่าเริ่มสาธยายร
