“อ้าว!” จงซอกกลอกตาขึ้นมองฟ้า เมื่อได้ยินคำต่อว่าของคนตรงหน้า เขาพยายามแล้ว แต่เป็นเธอไม่ใช่เหรอที่ผลักไสเขาออกห่าง
“ฉันห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้ ฉันเจ็บใจทุกครั้งที่คิดว่าฉันเป็นแค่คนโง่ที่รักคุณ” โกอินสะอื้นไห้อย่างห้ามไม่ไหว หล่อนแหงนหน้าขึ้นกะพริบตาปริบๆ เพื่อสกัดกั้นน้ำตาที่เอ่อท้นไม่ให้ไหลหลั่ง
“คุณไม่ได้โง่โกอิน เพราะผมเองก็รักคุณ”
พูดจบตัวพระเอกก็ก้มลงจูบ และเลยเถิดเตลิดไปจนถึงเลิฟ ซีนที่อบเชยจ้องตาแทบถลน เธอนึกว่าตัวเองอยู่คนเดียวเลยนั่งดูเสียเต็มสองตา ปลายนิ้วยัดอยู่ในปาก เพื่อลดทอนเสียงครางที่ทวีดังขึ้น เมื่อฉากในซีรีย์ ระหว่างพระนาง มันเกินกว่าเรทคนทั่วไปที่จะดูได้ บทเหล่านี้ต้องมีผู้ใหญ่แนะนำ ไม่เหมาะกับเยาวชนที่มีอายุต่ำกว่าสิบสามปี
“ยัยเด็กทะลึ่ง!” ดีแลนโน้มตัวลงมาบังหน้าจอทีวีไว้ เมื่อบทพระนางโจ่งครึ่มจนตนเองยังใจสั่น
“ว้าย! คุณดี...” อบเชยกระโจนหนี เธอไปซุกตัวอยู่ข้างโซฟ
