เทียนส่งขนมที่จัดใส่กล่องเรียบร้อยให้ดีแลน นางกล่าวเสียงแผ่วๆ เมื่อไม่อยากรับสตางค์จากบุตรชายอดีตนายจ้างสักเท่าไหร่
ดีแลนไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เขาส่งธนบัตรสีเทาอ่อนให้กับเทียน แล้วก็เดินจากไปเงียบๆ
“คุณหนู!!”
เทียนพยายามรั้งไว้ ค่าขนมไม่ถึงหนึ่งพันบาท ดีแลนชอบตีขลุมแบบนี้ประจำ
“ไม่สนใจกล้วยทอดบ้างเหรอคะ”
แม่ค้ากล้วยทอดถามเสียงหวานหยด แบงค์ใหม่เอี่ยมที่ชายหนุ่มตรงหน้ามอบให้กับเพื่อนร่วมอาชีพ มันเกินราคาค่าขนมหวาน หากนางได้แบบนั้นสักครั้ง...คงกำไรโขอยู่
“ผมไม่ชอบของทอดครับ”
ดีแลนปฏิเสธหน้าตาย เดินหน้าตึงจากไป โดยที่ไม่มีใครกล้าทักท้วงอีก...
“ถ้ามาติดพันอีหนูของฉันนะ ฉันจะรีบใส่พานถวายให้เล๊ย”
เสียงซุบซิบลอยมาเข้าหูเทียนจนได้ นางกำมือแน่น พยายามข่มอารมณ์แทบแย่ เพราะยิ่งคิดตาม คนที่ไม่สบายใจก็คือตนเอง...
“ลูกสาวแกนะเหรอยายหอม สวยไม่ได้ครึ่งลูกสาวแม่เทียนเขาเลย”
แม่ค้ากล้วยทอดเดือดจ
