EP:3
1407 คำ
ปึก!!
“โอ๊ะ!! ขอโทษค่ะ…นะ..นาวา”
ฉันเดินออกจากห้องน้ำหลังจากที่ทำธุระเสร็จก็ชนเข้ากับใครคนหนึ่งเขาคนนั้นก็คือนาวาค่ะเขามายืนทำบ้าอะไรตรงนี้กันล่ะเนี่ย
“ไง!! นึกว่าจะไม่รู้จักกันซะแล้ว”
อยู่ๆ หมอนั้นก็ถามประโยคนี้กับฉันเป็นบ้าอะไรของเขาคะ
“พูดอะไรของนายแล้วมายืนขวางหน้าห้องน้ำหญิงทำไม”
“มายืนรอเธอ”
“ห่ะ!! รอฉัน”
“เฮ้ย!! นาวานายจะลากฉันไปไหนปล่อยนะ”
งงเข้าไปใหญ่ค่ะฉันไปไม่ถูกเลยทีนี้ที่อยู่ๆ นาวามาบอกว่ายืนรอฉัน แล้วก็ยืนรอหน้าห้องน้ำหญิงแถมตอนนี้ก็ลากแขนฉันมาคุยตรงซอกเล็กๆ ลับตาคนข้างห้องน้ำไปอีก
“ทำไมไม่คุยกับฉัน!”
“ห่ะ!! นี่นายมาดักรอฉันเพราะจะถามแค่นี้เนี่ยนะ”
งงหนักเข้าไปอีกค่ะทีนี้ บ้าไปแล้วเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ แค่ฉันไม่ทักทายเขาแค่นี้ถึงกับต้องมายืนดักรอฉันหน้าห้องน้ำเลยเหรอคะ
“เธอจงใจอยู่ห่างฉัน”
ไปกันใหญ่แล้วสงสัยนาวาจะไม่สบายนะคะดูเขาพูดออกมาแต่ละคำทำอย่างกะเขาสนใจฉันมากงั้นแหละ อย่านะอย่ามาทำให้ฉันหวั่นไหวเชียวนะ
แปะ!!
“ตัวก็ไม่ร้อนนะ”
ฉันยกมือขึ้นแตะหน้าผากนาวาทันทีหมอนี่ต้องเป็นไข้ไม่สบายแน่ๆ ถึงได้มาทำท่าทางแปลกๆ กับฉันแบบนี้
“ทำอะไรของเธอ”
“ก็แตะหน้าผากนายดูไงว่ามีไข้ไม่สบายรึเปล่าอาการนายแปลกๆ นะอยู่ๆ มาถามอะไรฉันแบบนี้”
“ฉันสบายดีแต่…”
“แต่อะไร”
ฉันถามเขากลับไปทันทีที่เขาพูดแบบนี้สบายดีแต่..แต่อะไรคะเห็นๆ อยู่ว่าเขาไม่ปกติ
“แต่ไม่ค่อยสบายใจ”
นาวาตอบฉันพร้อมกับมองหน้าฉันนิ่งๆ แล้วอาการไม่สบายใจของเขามันเกี่ยวอะไรกับฉันกันล่ะ
“แล้วนายมาบอกฉันทำไมเล่า”
“ที่ฉันไม่สบายใจก็เพราะเธอ”
“ฉะ…ฉันเนี่ยนะ”
ฉันชี้นิ้วเข้าหาตัวเองทันทีเมื่อได้ยินคำตอบของเขาฉันไปทำอะไรให้เขาไม่สบายใจตอนไหนคะ
“ใช่!! เธอนั่นแหละที่ทำให้ฉันไม่สบายใจ”
“เรื่อง! ฉันไปทำให้นายไม่สบายใจเรื่องอะไรมิทราบ”
ฉันถามเขาออกไปหรือว่าจะเป็นเรื่องที่ฉันไปสารภาพรักกับเขาตอนนั้นมันทำให้เขาไม่สบายใจ กลัวฉันจะตัดใจไม่ได้แล้วไปวุ่นวายกับเขาล่ะสิท่า
“เธอยังชอบฉันอยู่ไหม”
นั่นไง! เพราะเรื่องนี้จริง ๆ ด้วยที่ทำให้เขาไม่สบายใจไม่น่าเลยยัยมีนไม่น่าไปสารภาพกับเขาเลยจะเสียเพื่อนก็คราวนี้ไหมล่ะ
“นายไม่สบายใจเรื่องนี้เองเหรอ”
“ใช่! ฉันไม่สบายใจที่เธอเป็นแบบนี้ฉันเลยอยากรู้ว่าเธอยังชอบฉันอยู่รึเปล่า”
จุกไปเลยไหมล่ะมินตราเขาไม่สบายใจเพราะเธอไปพูดบ้าๆ แบบนั้นแท้ๆ
“ถ้าเป็นเรื่องนี้นายเลิกกังวลได้เลยเพราะฉันกำลังจะตัดใจจากนาย”
“ตัดใจ”
ผมถามมีนกลับไปทันทีที่เธอบอกว่ากำลังจะตัดใจจากผมได้ไงวะอยู่ๆ จะมาตัดใจไม่ชอบผมแล้วผมไม่ยอมหรอก
“ใช่!! ก็ที่ฉันพยายามไม่เข้าใกล้นายไม่คุยกับนายก็เพราะว่าฉันกำลังจะตัดใจ”
“ทำไม!!”
ผมถามออกไปอีกครั้งด้วยความรู้สึกใจหายเหมือนกับว่าผมกำลังจะเสียอะไรไปยิ่งเห็นสายตาที่ดูมุ่งมั่นว่าจะตัดใจจากผมของมีนมันยิ่งทำให้ใจผมกระตุกแรงขึ้น
“ก็นายบอกเองว่าไม่ได้รู้สึกแบบนี้กับฉัน ตั้งแต่วันนั้นที่ฉันไปบอกว่าชอบนายฉันก็ต้องตัดใจใช่ปะล่ะ”
"งั้นแสดงว่าตอนนี้เธอก็ยังชอบฉันอยู่"
ผมถามมีนออกไปเชิงเข้าข้างตัวเองว่าที่มีนจะตัดใจเพราะถูกปฏิเสธเหมือนมีนกำลังพยายามจะตัดใจก็แสดงว่าตอนนี้เธอยังชอบผมอยู่ ผมพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้ๆ แล้วมองมีนด้วยสายตาที่สาวๆ ต้องสยบมันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของผมถ้าได้มองใครแบบนี้รับรองผู้หญิงที่ถูกมองต้องหวั่นไหว
ตึกตัก ตึกตัก
หึ!! ได้ผลเสียงหัวใจมีนเต้นแรงจนดังมาถึงหูผมแถมแก้มเธอก็ขึ้นสีแดงระเรื่อดูๆ ไปโคตรน่ารักเลยว่ะ
"นะ..นาวาฉันว่านายถอยออกไปหน่อยดีไหม"
มีนถึงกับพูดจาติดๆ ขัดๆ เมื่อผมเข้าไปใกล้เธอผมรู้ว่าเธอกำลังหวั่นไหวและใจเต้นแรงกับผม
"ทำไมล่ะ! กลัวอดใจไม่ไหวเหรอที่เห็นฉันใกล้ๆ"
"ทะลึ่ง!! อย่ามาคิดอะไรบ้าๆ กับฉันนะ"
มีนโวยใส่ผมทันทีที่ได้ยินผมพูดจาแบบนี้กับเธอแต่ผมยังไม่ได้พูดเชิงคิดทะลึ่งอะไรกับเธอเลยนะหรือว่ามีนกำลังคิดแบบนั้นกับผมอยู่วะ
"อะไร! คิดอะไร ฉันยังไม่ได้คิดอะไรไปไกลขนาดนั้นเธอนั่นแหละที่คิดทะลึ่ง"
เปาะ!!
"โอ้ย!! มาดีดหน้าผากฉันทำไมเนี่ย"
พูดจบผมก็ดีดหน้าผากมีนเบาๆ พร้อมกับแสยะยิ้มใส่เธอมีนแสร้งทำเป็นโวยผมออกมาแต่จริงๆ ผมรู้ว่าเธอกำลังเขินผมอยู่ต่างหากเลยทำโมโหกลบเกลื่อนว่าแล้วผมต้องขยี้เธออีกสักหน่อยเวลามีนโมโหมันน่ารักน่าแกล้งดี
"เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะมีน"
"ตะ..ตอบอะไรอีกล่ะ"
"ฉันถามว่าตอนนี้เธอยังชอบฉันอยู่ใช่ไหม"
“....”
เงียบค่ะไม่ตอบจ้างให้ฉันก็ไม่ตอบ
"ตอบ!!"
ทำไมต้องทำเสียงดุใส่ฉันด้วยเนี่ยฉันตกใจนะ
"อือ!"
ตอบก็ได้วะ
"อืออะไร!"
โว้ย!! จะเอาอะไรอีกอือก็อือก็คือชอบไงยังจะมาคาดคั้นอะไรฉันอีก
"ก็อือไง"
"ตอบดีๆ ถ้าไม่ตอบดีๆ ฉันจะง้างปากเธอด้วยปากของฉัน"
นาวาพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้ๆ ฉันแถมยังก้มหน้าลงมาอีกไม่ได้นะเขาจะจูบฉันที่นี่ไม่ได้จูบแรกของฉันต้องไม่ใช่กำแพงข้างห้องน้ำสิ
"ตกลงจะให้ฉันง้างปาก"
"มะ..ไม่ต้องฉันตอบเอง"
พูดจบนาวายักคิ้วให้ฉันเชิงบอกให้รีบตอบ
"ชอบ"
"อะไรนะไม่ได้ยิน"
โอ้ย!! พูดเฉยๆ ก็ได้ไม่ต้องยื่นหน้ามาใกล้ได้ไหม
"ชอบฉันชอบนายอยู่พอใจรึยัง"
หึ!! จบกันพูดไปแล้วฉันบอกว่าชอบเขาไปอีกแล้ว
"หึ!! ก็แค่นี้"
พอได้ยินคำตอบของมีนใจผมก็เบ่งบานขึ้นมาทันทีผมทำได้แค่แอบยิ้มมุมปากเพื่อรักษาฟอร์มแต่ในใจแม่งโคตรดีใจไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกดีใจขนาดนี้เหมือนกัน
"นายมาถามแค่นี้ใช่ไหมมันจะได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว"
"ยัง!! ฉันยังถามไม่จบ"
"อะไรอีกล่ะ!!"
ดูท่ามีนเริ่มหงุดหงิดกับผมแล้วครับแต่ยังไงผมก็ต้องถามต่อเพราะเรื่องที่ผมคาใจมันยังมีแล้วมันก็สำคัญซะด้วย
"ไอ้รุ่นพี่ที่เรียนแพทย์นั่นมันจีบเธอเหรอ"
"นายหมายถึงพี่เชนเหรอ"
"มันมีนักเรียนแพทย์มาจีบเธอนอกจากหมอนั่นอีกรึไง"
"แล้วนายมาโมโหใส่ฉันทำไมเนี่ย"
เออว่ะ!! แล้วทำไมผมต้องโมโหขนาดนี้ด้วยวะ
"รีบตอบมาไอ้เชนอะไรนั่นแหละมันจีบเธอเหรอ"
"ใครจะมาจีบฉันชอบฉันมันเกี่ยวอะไรกับนาย"
"เกี่ยวสิ!! "
ปากไวอีกแล้วไหมล่ะมึงนาวาแล้วมึงไปเกี่ยวอะไรกับเขาวะไม่รู้ล่ะยังไงมีนก็ชอบผมอยู่เพราะฉะนั้นใครก็ห้ามมาจีบ
"เกี่ยวยังไง"
มีนทำหน้างงๆ ถามผมออกมาเอาวะถึงขั้นนี้แล้วรู้สึกยังไงก็ตอบแม่งไปละกัน
"ก็เธอชอบฉันอยู่เพราะฉะนั้นเธอห้ามมีคนมาจีบแล้วก็ห้ามสนใจคนอื่นนอกจากฉันเพราะตั้งแต่นี้ไปฉันจะไม่ยอมให้ผู้ชายหน้าไหนเข้าใกล้เธอ"
"อะไรของนายทำแบบนี้เพื่อเป็นบ้าปะเนี่ย"
"เพราะเธอเป็นของของฉันคนเดียว"
- ผู้เขียน
