วันรุ่งขึ้นใต้ตึกคณะ
"ชะนี!! กูว่ามึงกลับไปพักเหอะ"
"ใช่มีน!! ดูจากสภาพแล้วมึงไม่ไหวแล้วนะ"
มิกกี้กับมุนินต่างพากันช่วยพูดให้ฉันกลับไปพักเพราะพวกมันเห็นสภาพฉันตอนนี้แล้วไม่ค่อยสู้ดีนักก็จากที่เมื่อคืนฉันรู้สึกครั้นเนื้อครั้นตัวเหมือนจะไม่สบายนั่นแหละปรากฎว่าไข้ขึ้นทั้งคืนแล้วตรงนั้นของฉันก็ปวดและแสบมากๆด้วยแต่ฉันก็ยังฝืนตัวเองมาเรียนเพราะวันนี้อาจารย์จะจับฉลากให้ทำงานกลุ่ม
"กูไหว! เดี๋ยวหมดชั่วโมงแรกเคลียร์เรื่องงานกลุ่มแล้วกูค่อยกลับ"
"แต่หน้ามึงโคตรซีดเลยนะมีน"
"กูไหวน่าไปเหอะจะถึงเวลาเข้าคลาสแล้ว"
พรึบ!!
"อ๊ะ!! "
"ว้ายชะนี!! "
พอฉันลุกขึ้นเท่านั้นแหละความเจ็บจากตรงนั้นมันก็แล่นเข้ามาจนฉันเกือบล้มดีนะที่อีมิกกี้มือไวประคองฉันไว้ได้ทัน
"มีน!! เป็นอะไรไม่สบายเหรอ"
แล้วเสียงของธิมก็ดังขึ้นมาพร้อมกับร่างสูงของเขาที่เดินเข้ามาที่โต๊ะพวกฉันพร้อมกับเพื่อนๆเขาหนึ่งในนั้นก็มีนาวาอยู่ด
