“ฉันรู้สึกกับเธอเหมือนที่เธอรู้สึกกับฉัน…เข้าใจไหม”
ฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเองที่ได้ยินนาวาพูดประโยคนี้ออกมาฉันมองหน้าเขานิ่งๆ อย่างพิจารณาว่าเขาโกหกหรือพูดมันออกมาจากใจกันแน่
“ไม่เชื่อเหรอ”
“ก็นายไม่หน้าเชื่อได้เลย”
ฉันตอบนาวากลับไปอย่างไม่ต้องคิดหลังจากที่เขาถาม
“ที่ฉันหึงฉันหวงเธอจนจะคลั่งตายแบบนี้เธอยังดูไม่ออกอีกรึไง”
“นายหึงฉันหวงฉันจริงๆเหรอ”
“ก็เออสิ! เมียทั้งคนไม่หึงไม่หวงเมียจะให้ไปหวงแมวที่ไหนวะ”
ก็ยังดีที่ยังเทียบกับแมวนี่สรุปเขาหึงฉันจริงๆเหรอคะเนี่ย
“แล้วนายมารู้สึกแบบนี้กับฉันตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ไม่รู้! ฉันไม่รู้ว่าฉันรู้สึกแบบนี้กับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่หลังจากวันนั้นวันที่ฉันปฏิเสธเธอ แล้วเธอก็หายไปฉันก็…”
“ก็…ก็อะไร”
ฉันถามนาวาออกไปเมื่ออยู่ๆเขาพูดแล้วก็หยุดไป มันเลยทำให้ความเผือกของฉันเพิ่มมากขึ้นหมอนี้ก็ลีลาซะมัด
“นาวา! ก็อะไรพูดมาสิ”
“จิส์! หลังจากที่เธอหายไป
