ทุกครั้งที่ฉันพยายามจะถามเรื่องของพี่เธียจากพี่เฟรมเขามักจะตัดบทสนทนาเสมอ ยิ่งทำแบบนี้ยิ่งทำให้คนเรามันอยากรู้มากขึ้นเรื่อยๆ แต่พอจะไปแอบเอาข้อมูลจากพี่คลาส เขาก็มีปฏิกิริยาเดียวกับพี่เฟรมไม่ผิดเพี้ยนแปลว่าเรื่องนี้มันต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
ตั้งแต่วันนั้นที่เจอเขาร้านอาหารญี่ปุ่นก็ไม่เคยบังเอิญเจอกันในโรงเรียนอีก ไม่ได้อยากเจอนักหรอกแค่สงสัยอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับเขาเท่านั้นเอง
เรื่องวุ่นวายในโรงเรียนที่เกิดขึ้นกับฉันก็เหมือนจะค่อยๆเงียบไป แต่ก็ยังมีโดนแกล้งอยู่บ้างซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับฉัน เพราะคนอย่างฉันมันอึด!
"วิชานี้วันนี้ทีไรฉันนี่ไม่อยากจะให้หมดเวลาเลย" เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งที่ยืนเกาะขอบหน้าต่างอยู่พูดขึ้นจนฉันที่ตั้งใจทำงานส่งภายในคาบเรียนต้องเงยหน้าขึ้นมอง เช่นเดียวกับยัยดรีมและธัญญ่าที่นั่งถัดไป ฉันนั่งริมสุดติดกับหน้าต่างส่วนเพื่อนผู้หญิงที่ว่านั้นมาจากโต๊ะกลางห้อง
