8
1348 คำ
อดีตพี่เลี้ยงคนเก่งยิ้มหวานให้คนขับรถเจ้านาย “ไม่ยากค่ะลุง เราแค่ทำให้การอาบน้ำเป็นเรื่องสนุกเท่านั้นเอง”
นายชัยยืนมองท่าทางทะมัดทะแมงของผู้ช่วยเลขานุการที่กำลังจัดการกับทารกกลัวน้ำ เริ่มจากนำตัวคุณหนูปลาวาฬค่อยๆ จุ่มน้ำ
ทันทีที่ร่างกลมสัมผัสกับน้ำเท่านั้นก็แผดเสียงร้องลั่น “แอ๊ แอ๊ แอ๊”
ปลาวาฬเอาเท้าอวบๆ กระทุ้งน้ำ ถีบอ่างน้ำอย่างเอาแต่ใจ จนน้ำกระเซ็นเปียกเสื้อผ้าขวัญดาวไปหมด ทำเอานายชัยนึกสงสาร
“คุณหนูครับ อย่าดิ้นสิครับ พี่ขิงเปียกน้ำหมดแล้ว”
ขวัญดาวเคยชินเสียแล้ว เพราะเคยอาบน้ำให้เด็กอ่อนมาบ้าง หญิงสาวร้องเพลงคลอเบาๆ ในขณะที่ใช้แขนข้างหนึ่งรองแผ่นหลัง ศีรษะ และช่วงลำคอเด็กเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างคว้าสำลีจุ่มน้ำอุ่นจากภาชนะที่แยกไว้เช็ดรอบดวงตา ปาก และจมูก ไม่ได้ใช้มือวักน้ำใส่หน้าเด็กแบบที่ลียาเข้าใจผิด
เสียงเพลงท่วงทำนองสบายๆ ที่หญิงสาวฮัมอยู่นั้น ทำให้จอมโวยวายเริ่มหยุดแผดเสียงเอาแต่ใจ ดวงตากลมโตจ้องมองริมฝีปากอิ่มที่ขยับไปมาเป็นทำนองน่าฟัง พ่อตัวกลมหยุดฟังราวกับต้องมนตร์พลางส่งเสียงร้องและเอียงคอมองขวัญดาว ปากก็ขยับส่งเสียงราวกับจะถามว่าร้องเพลงอะไร
“แอ้ แอ้”
ขวัญดาวรู้ว่าเพลงนี้คงทำให้หนุ่มน้อยชอบ จึงใช้จังหวะนี้แช่ตัวปลาวาฬลงไปในอ่างครึ่งหนึ่ง วักน้ำอุ่นในอ่างราดหัวไหล่ให้เด็กคุ้นชิ้นกับอุณหภูมิน้ำ จากนั้นก็เริ่มใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำทำความสะอาดตัวเด็กน้อยตามซอกคอ รักแร้ แล้วหันไปคว้าครีมอาบน้ำเด็กสูตรอ่อนโยนมาชโลม ทำความสะอาดไปทั่วลำตัวอ้วนกลม
เจ้าหนูหยุดร้องไห้ได้พักใหญ่แล้ว อีกทั้งไม่แสดงท่าทางกลัวการอาบน้ำ มิหนำซ้ำยังดูอารมณ์ดีขึ้น พลางมองหน้าคนอาบน้ำให้แล้วยิ้มปากบานเหมือนถูกใจ เอาขาเตะน้ำเล่นจนกระเด็นมาถูกใบหน้าคนอาบ
“เห็นไหม อาบน้ำสนุกจะตาย ไม่น่ากลัวเลย”
นายชัยมองหญิงสาวแล้วยิ้มตาม “คุณขิงเก่งจังครับ อายุแค่นี้ดูแลเด็กคล่องเชียว”
“ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ขิงทำงานพิเศษในเนอร์สเซอรีของอาจารย์วรรณวิภาเพื่อนคุณเตค่ะ เลยพอจะดูแลเด็กได้บ้าง”
คนฟังพยักหน้า “ถึงว่า เอาคุณหนูปลาวาฬอยู่หมัดเลย” ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่า ถ้าหญิงสาวกลับไปแล้ว ใครกันจะดูแลคุณหนูปลาวาฬ ที่เพนต์เฮาส์นี้มีแค่เจ้านายกับเขา ส่วนแม่บ้านพักแยกอยู่ที่ห้องเช่าละแวกนี้ เพราะเจ้านายต้องการความเป็นส่วนตัว
“เอ๊ะ ถ้าคืนนี้คุณขิงกลับไป แล้วใครจะดูแลคุณหนูปลาวาฬครับนี่ น่าสงสารคุณหนูนะครับ กำลังน่ารักน่าชังก็มาเสียพ่อ มิหนำซ้ำยังถูกซ่อนเอาไว้ ไม่เข้าใจเลย ทำไมคุณฉัตรต้องเอาคุณหนูไปซ่อนไว้ด้วย”
ขวัญดาวได้แต่ฟังเงียบๆ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น พอก้มลงสบตากับทารกตัวกลมเข้าก็ส่ายหน้าเบาๆ
“น่าสงสารจัง”
“คุณเตคงหาพี่เลี้ยงให้น้องปลาวาฬได้ไม่ยากหรอกค่ะ” บางทีเวลานี้คุณเอมอรอาจติดต่อหาพี่เลี้ยงให้ท่านประธานเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ได้
หลังอาบน้ำเสร็จ พี่เลี้ยงสาวจำเป็นก็ไปชงนมต่อ แล้วหยดนมลงบนหลังมือเพื่อทดสอบความร้อน เมื่อแน่ใจว่าพร้อมจะให้ทารกหุ่นน่าฟัดหม่ำได้แล้วก็ยื่นนมไปให้ตรงหน้า พลันสองแขนล่ำๆ ก็คว้าหมับที่ขวดนม แล้วส่งเสียงดัง
“หม่ำ หม่ำ หม่ำ”
ทารกยักษ์รีบยกขวดนมจ่อใส่ปากตัวเองแล้วดูดดังจ๊วบๆ ราวกับกลัวใครจะแย่งกิน
“กินช้าๆ นะครับ น้องปลาวาฬ เดี๋ยวสำลัก”
พ่อหนูเมินเฉย เวลานี้สนใจนมในมือมากกว่า เพียงไม่นาน นมขวดใหญ่ก็หายเกลี้ยงเหลือเพียงขวดเปล่า พอได้กินนมแล้วเจ้าแสบที่อาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่จนสบายตัวก็ปัดขวดนมออกจากปาก นอนแผ่พุงกลมๆ ที่มันขยายใหญ่ขึ้นดันเนื้อผ้าฝ้ายขึ้นมา
เวลานี้ หนุ่มน้อยแลดูอารมณ์ดีขึ้นมาก เริ่มอยากจะสำรวจสิ่งของในห้องเลยพลิกตัวนอนคว่ำ ทำท่าจะออกคลานเพียงแต่ว่าพุงย้อยๆ นั้นเป็นอุปสรรคทำให้ขยับไปไหนไม่ได้ มีเพียงมือสองข้างที่ขยับไปข้างหน้า ขวัญดาวยืนมองแล้วอดขำไม่ได้ ดูไปดูมาคล้ายกับลูกปลาวาฬเกยตื้น
ขวัญดาวเกรงว่าลูกปลาวาฬยักษ์จะอึดอัดท้อง เดี๋ยวจะไม่สบายตัวเลยคว้าร่างอวบกลมขึ้นพาดไหล่หันใบหน้าเข้าหาตัว แล้วจัดการไล่ลมจนหนุ่มน้อยเรอเสียงดังเอิ๊กถึงวางลงปล่อยให้นอนเล่นบนเตียง หลังจากเห็นหนุ่มน้อยผล็อยหลับไป หญิงสาวก็เอาผ้าห่มมาห่มให้เจ้าตัวกลมแล้วนั่งมองความน่ารัก ปากนิด จมูกโด่ง ริมฝีปากกระจับราวกับเด็กผู้หญิง น่าเอ็นดูนัก จนเผลอก้มลงไปจุมพิตที่หน้าผากเบาๆ
ไม่นาน ความอ่อนเพลียจากที่ทำงานมาทั้งวันบวกกับเตียงนอนหนานุ่มอย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนและความเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศ ทำให้หญิงสาวเคลิ้มหลับไป ในขณะที่มือข้างหนึ่งพาดไปกอดร่างกลมที่เวลานี้ลืมตาโพลงขึ้นมา เป็นเวลาเดียวกับที่ประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาอย่างเบามือ
คนตัวสูงซึ่งเป็นเจ้าของห้องเดินเข้าไปใกล้เตียงนอนกว้างของตัวเองแล้วส่งยิ้มทักทายเด็กชายแต้มบุญหรือน้องปลาวาฬ ที่นอนยิ้มเผล่จับจ้องมองหน้าเขา
“ทำไมเรายังไม่หลับ แต่พี่เลี้ยงเราเผลอหลับ เราออกฤทธิ์จนพี่ขิงเขาหมดแรงหรือเปล่าครับ”
เขายิ้มทักทายเจ้าอ้วนก่อนเอามือไปตบก้นอวบๆ เบาๆ แล้วล้มตัวลงนอนไปบนที่นอนอีกฝั่งหนึ่ง เวลานี้ ทารกตัวกลมนอนอยู่กึ่งกลางระหว่างผู้ช่วยเลขานุการสาวกับเจ้าของห้อง ทารกน้อยหันไปมองคนโน้นที คนนี้ที อย่างอารมณ์ดี เหมือนจะรู้ว่าต่อไปนี้ชีวิตต้องพึ่งพาผู้ชายที่ล้มกายนอนตะแคงจ้องมองตัวเองอยู่ เลยขยับตัวกลมๆ ไปใกล้ๆ อ้อมอกของเตชัส ทำเอาคุณลุงที่ประกาศแล้วว่าต่อไปนี้ให้เรียกเขาว่าพ่อเจ้าปลาวาฬหัวเราะออกมา แล้วยื่นมือไปลูบศีรษะเจ้าตัวอ้วนเบาๆ
“เรานี่มันรู้งาน ช่างประจบเกินไปแล้วนะ”
เขามองทารกน้อยด้วยความเอ็นดู แล้วทอดมองผ่านเจ้านักสำรวจตัวกลมที่ตอนนี้ยื่นมือไปคว้าปากกาด้ามทองราคาแพงกว่าทองคำหนักหนึ่งบาทออกจากกระเป๋าเสื้อมากำเอาไว้ในมือ
“ขิง ขิง”
คนที่อยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนตะแคงบนเตียงเอื้อมมือไปแตะแก้มนวลใส ปลายนิ้วสัมผัสกับผิวนุ่ม เขาได้ยินจากนายชัยว่าขวัญดาวดูแลลูกชายของเขาเป็นอย่างดี และไม่ยอมให้คลาดสายตาแม้แต่น้อย ครั้นนายชัยตามออกไปกินข้าวที่แม่บ้านทำให้ ขวัญดาวก็ยังปฏิเสธด้วยข้ออ้างว่าปล่อยเด็กอยู่บนเตียงคนเดียวไม่ได้ แม้ว่าเด็กจะหลับแล้ว เพราะหากตื่นขึ้นมาไม่มีใครเฝ้า แกอาจกลิ้งตกลงมาได้
เตชัสจับปอยผมที่เลื่อนลงมาปิดดวงหน้างามผุดผาดของเธอออกอย่างแผ่วเบา ทว่าคนนอนตรงกลางเหล่มองแล้วส่งเสียงขัดจังหวะ
“แอ้ แอ้”
เหมือนกำลังจะถามคุณพ่อคนใหม่ว่ากำลังจะทำอะไร นั่นทำให้คนที่เพลียจนเผลอหลับไปขยับเปลือกตาอ่อนใสแล้วลืมตาขึ้นมา ภาพแรกที่เธอเห็นคือท่านประธานกับลูกชายของเขา ทั้งสองคนกำลังนอนมองเธออยู่
- ผู้เขียน
